รับแปลภาษา JAVA เป็นภาษาชาวอินโดนีเซีย (Ngoko & Krama)

อย่างที่เราทราบกันดีว่าอินโดนีเซียเป็นประเทศที่อุดมไปด้วยวัฒนธรรมที่หลากหลายอยู่ในนั้น

ไม่ใช่แค่ศิลปะท้องถิ่นเท่านั้น ภาษาได้กลายเป็นความมั่งคั่งอันล้ำค่าอย่างหนึ่งของประเทศ

ชาวชวาเองเป็นหนึ่งในชนเผ่าที่ใหญ่ที่สุดที่อาศัยอยู่ในหมู่เกาะนี้ ดังนั้นหากหลายคนสงสัยและต้องการเรียนรู้ภาษาผ่านการแปลภาษาชวาหรือพจนานุกรมภาษาชวา หรือแม้แต่สนทนาโดยตรงกับชาวชวา

คำบางคำในภาษาชวาก็เข้าใจง่ายเช่นกันเพราะมาจากภาษาชาวอินโดนีเซีย

ภาษาชวามีระดับที่แตกต่างกันตั้งแต่มารยาทที่ละเอียดอ่อน อิงกิล กรามา และนโกโก

สำหรับบรรดาผู้ที่ต้องการเรียนภาษาชวา เราขอเสนอบริการแปลภาษาหรือแปลภาษาชวาเป็นภาษาชาวอินโดนีเซียด้านล่าง

เครื่องมือแปลภาษาชวาด้านบนช่วยให้คุณแปลคำศัพท์หรือแปลจากภาษาชาวอินโดนีเซียเป็นภาษาชวาได้ง่ายขึ้น

รูปแบบของภาษาจาวาที่รองรับในโปรแกรมแปล Java ด้านบนนั้นรวมถึง krama (ระดับ) ในภาษาชวาหลายแบบ เช่น:

1. ชวา Krama: เป็นระดับสุภาพของภาษาชวา
2. ชวา ครามันตรา: เป็นระดับภาษาชวาในรูปแบบของมารยาทแต่ผสมผสานกับภาษาอังกฤษ
3. Wredha-Krama Javanese: เป็นภาษากิริยามารยาทของผู้สูงวัย
4. มารยาทของตลาดชวา: เป็นภาษาของมารยาทในรูปแบบการพูด

ภาษาชวา

ภาษาชวาเป็นภาษาออสโตรนีเซียนที่ชาวชนเผ่าชวาใช้กันอย่างแพร่หลายในภาคกลางและตะวันออกของชวา

ไม่เพียงเท่านั้น ชาวชวาพลัดถิ่นยังพูดภาษาชวาที่อาศัยอยู่ในส่วนอื่น ๆ ของอินโดนีเซียด้วย ตัวอย่างอยู่ในสุมาตราและกาลิมันตัน และนอกอินโดนีเซีย เช่น เนเธอร์แลนด์ ซูรินาเม และมาเลเซีย

จำนวนผู้พูดภาษาชวาทั้งหมดอยู่ที่ประมาณ 75.5 ล้านคนในปี 2549

ประวัติของชวา

กล่าวโดยกว้าง การพัฒนาภาษาชวาแบ่งออกเป็นสองช่วงภาษาที่แตกต่างกัน ได้แก่ ภาษาชวาเก่าและภาษาชวาใหม่

นี่คือคำอธิบาย:

1. ภาษาชวาเก่า

รูปแบบที่เก่าแก่ที่สุดในภาษาชวาเก่าที่เก็บรักษาไว้เป็นลายลักษณ์อักษรอยู่ในจารึก Sukabumi ซึ่งมีอายุตั้งแต่ 804 AD

ตั้งแต่ศตวรรษที่ 9 ถึง 15 ภาษาเดียวนี้มักใช้ในพื้นที่ของเกาะชวา

ภาษาชวาเก่ามักเขียนในรูปแบบของกวีนิพนธ์ ดังนั้นจึงมักเรียกกันว่า kawi (ภาษาวรรณกรรม).

ระบบการเขียนที่ใช้ในชวาเก่าเป็นการดัดแปลงจากอักษรปัลลวะซึ่งมีต้นกำเนิดในอินเดีย

เกือบ 50% ของคำศัพท์ทั้งหมดในการเขียนภาษาชวาเก่ามีรากฐานมาจากภาษาของ สันสกฤตแม้ว่าภาษาชวาเก่ายังมีคำยืมหลายคำจากภาษาอื่นหลายภาษาในอินโดนีเซีย หมู่เกาะ

ความหลากหลายของภาษาชวาโบราณที่ใช้ในต้นฉบับหลายฉบับตั้งแต่ศตวรรษที่ 14 เป็นต้นมา มักเรียกกันว่า "ชวากลาง"

แม้ว่าภาษาชวาเก่าและชวากลางจะไม่ได้ใช้กันอย่างแพร่หลายในพื้นที่ชวาอีกต่อไป ศตวรรษที่ 15 แต่ทั้งสองพันธุ์ยังคงใช้กันทั่วไปในบาหลีเพื่อประกอบพิธีกรรมทางศาสนา

2. ภาษาชวาใหม่

ภาษาชวาใหม่ได้เติบโตขึ้นเป็นวรรณคดีที่หลากหลายของภาษาชวาตั้งแต่ศตวรรษที่ 16

การเปลี่ยนภาษานี้เกิดขึ้นพร้อมๆ กันกับการมาถึงของอิทธิพลของอิสลาม

ในตอนแรก ความหลากหลายมาตรฐานของภาษาชวาใหม่นั้นขึ้นอยู่กับความหลากหลายของภาษาในชายฝั่งทางเหนือของชวา ซึ่งผู้คนในสมัยนั้นเปลี่ยนมานับถือศาสนาอิสลาม

งานเขียนในภาษาต่างๆ นี้มีความแตกต่างของอิสลามหลายประการ และบางส่วนอยู่ในรูปแบบของการแปลภาษามาเลย์

ภาษาชวาใหม่ยังนำตัวอักษรอาหรับมาดัดแปลงเป็นอักษร Pegon

การฟื้นคืนชีพของมาตารามทำให้เกิดงานเขียนภาษาชวามาตรฐานที่หลากหลายซึ่งเปลี่ยนจากพื้นที่ชายฝั่งเป็นพื้นที่ภายใน

งานเขียนที่หลากหลายนี้ได้รับการอนุรักษ์โดยนักเขียนของ Surakarta และ Yogyakarta เพื่อให้กลายเป็นพื้นฐานสำหรับความหลากหลายของภาษาชวามาตรฐานในปัจจุบัน

ระบบการเขียน

ล่าสุด, ภาษา ภาษาชวาสมัยใหม่เขียนโดยใช้สคริปต์สี่ประเภท ได้แก่ อักษรชวา ตัวอักษร Pegon ตัวอักษรละติน และสคริปต์อื่นๆ

นี่คือคำอธิบายสั้น ๆ :

1. อักษรชวา

อักษรชวาเป็นอักษรของตระกูลบราห์มี ซึ่งได้มาจากอักษรปัลลวะผ่านอักษรกาวี

สคริปต์ปรากฏขึ้นในศตวรรษที่ 16 อย่างแม่นยำในยุคทองจนถึงจุดสิ้นสุดของอาณาจักรมชปหิต

ในเวลานี้ อักษรชวามีการใช้กันอย่างแพร่หลายในที่สาธารณะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่สุราการ์ตาและยอกยาการ์ตา

สคริปต์ชวาได้รับการติดตั้งให้ประกอบกับอักษรละตินบนป้ายถนน ชื่อหน่วยงาน หรือในที่สาธารณะ

อักษรชวายังเป็นอักษรบาหลีและอักษรซิเรบนด้วย ซึ่งทั้งสองอย่างนี้สืบเชื้อสายมาจากอักษรชวารุ่นแรกๆ ในศตวรรษที่ 16

2. ตัวอักษร Pegon

คำว่า pegon มีความหมายว่า "เบี่ยงเบน" หมายความว่าถ้าภาษาชวาที่เขียนโดยใช้อักษรอารบิกเป็นสิ่งที่ผิดปกติ

ตัวอักษร Pegon ปรากฏขึ้นพร้อมกับการเข้ามาของศาสนาอิสลามในภาษาชวา และพัฒนาในช่วงยุคทองของอาณาจักร Demak สู่อาณาจักร Pajang

ตัวอักษร Pegon นี้เกี่ยวข้องกับตัวอักษร Jawi (อาหรับ - มาเลย์) โดยใช้ตัวอักษรภาษาอาหรับมาตรฐานบางตัวซึ่งเพิ่มด้วยตัวอักษรใหม่ที่ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับภาษาอาหรับอย่างแน่นอน

แม้ว่าจะมีกลิ่นของภาษาอาหรับ ชาวอาหรับจะไม่สามารถเข้าใจตัวอักษรนี้ได้

ถ้าในอักษรยาวีไม่มีสระ/เครื่องหมายสระ แสดงว่าในอักษร Pegon จะมีทั้งสระและสระที่ไม่มี

3. อักษรละติน

อักษรละตินเริ่มเข้มข้นขึ้นเพื่อถอดความงานต่าง ๆ ที่เขียนโดยใช้อักษรชวาและ Pegon ในศตวรรษที่ 19

4. ตัวละครอื่นๆ

ในสมัยโบราณ ภาษาชวาโบราณนี้เขียนโดยใช้อักษรกาวีและอักษรนาการี

สคริปต์นี้มักจะพบในจารึกต่างๆตั้งแต่ศตวรรษที่ 8 ถึง 16 สคริปต์นี้ยังคงประสบกับการเปลี่ยนแปลงทั้งในแง่ของรูปแบบและการพิมพ์

ภาษาถิ่นชวา

อิงจากการเล่าเรื่องโดย J. เจ ราสซึ่งเป็นศาสตราจารย์ด้านภาษาและวรรณคดีชวาที่มหาวิทยาลัยไลเดน สำหรับภาษาถิ่นชวาหลายภาษาซึ่งจัดกลุ่มตามการแจกแจง

ในหมู่พวกเขาคือ:

1. ภาษากลาง

สำหรับพื้นที่ Madiun-Kediri-Blitar, Surakarta-Yogyakarta, Blora-Rembang-Pati, Semarang-Demak-Kudus-Jepara

2. ภาษาถิ่นตะวันตก

สำหรับพื้นที่ของ Indramayu-Cirebon, Banyumas-Bagelen, Banten, Tegal-Brebes-Pekalongan

3. ภาษาถิ่นตะวันออก

สำหรับพื้นที่บันยูวันงี สุราบายา-มาลัง-ปาซูรูซัน