ความแตกต่างระหว่างจดหมายส่วนตัวและจดหมายสามัญ

เวลาเราไปโรงเรียน วิทยาลัย หรือที่ทำงาน เรามักจะเจอจดหมายประเภทต่างๆ จดหมายที่เป็นปัญหาโดยทั่วไปจะอยู่ในรูปของจดหมายราชการ เช่น จดหมายแต่งตั้ง จดหมายราชการ จดหมายของ หนังสือเวียน ใบอนุญาต จดหมายแนะนำ จดหมายมอบหมาย จดหมายสมัครงาน จดหมายเชิญ และอื่นๆ เป็นต้น นอกจากจดหมายที่มีลักษณะเป็นทางการแล้ว ยังมีจดหมายที่มีลักษณะเฉพาะตัว เช่น จดหมายถึงผู้ปกครองที่อาศัยอยู่ในบ้านเกิด จริงๆ แล้วจดหมายนั่นคืออะไร?

ความเข้าใจและหน้าที่ของตัวอักษร

ตามพจนานุกรมของ Big Indonesia จดหมายมีความหมายว่ากระดาษและอื่น ๆ ที่เขียนขึ้น (เนื้อหาต่างๆ) จดหมายยังถูกตีความว่าเป็นการ์ดหรือกระดาษ เป็นต้น เป็นสัญญาณหรือข้อมูล ความหมายอื่นของจดหมายฉบับต่อไปคือสิ่งที่เขียน เขียน หรือเขียน ขณะเดียวกัน ศูนย์ฝึกสอนและพัฒนา ภาษา กระทรวงศึกษาธิการและวัฒนธรรม (พ.ศ. 2534) ให้นิยามตัวอักษรว่าหมายถึง การสื่อสาร ใช้ในการถ่ายทอดข้อมูลที่เป็นลายลักษณ์อักษรโดยฝ่ายหนึ่งไปยังอีกฝ่ายหนึ่ง ข้อมูลที่ส่งสามารถอยู่ในรูปแบบของการแจ้งเตือน คำชี้แจง คำสั่ง คำขอ หรือรายงาน ความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นระหว่างคู่สัญญาเรียกว่าการโต้ตอบหรือการโต้ตอบ ในขณะเดียวกัน ตามคำบอกของ Irman (2008) จดหมายที่มีความหมายหมายถึงหนึ่งในวิธีการสื่อสารเป็นลายลักษณ์อักษรเพื่อถ่ายทอดข้อมูล

ข้อมูล จากฝ่ายหนึ่ง (บุคคล หน่วยงาน หรือองค์กร) ไปยังอีกฝ่ายหนึ่ง (บุคคล หน่วยงาน หรือองค์กร)

จากคำจำกัดความบางข้อข้างต้น อาจกล่าวได้ว่าตัวอักษรไม่เพียงทำหน้าที่เป็นสื่อกลางในการสื่อสารเท่านั้น ในแง่ที่ว่าจดหมายยังทำหน้าที่เป็นเครื่องมือในการส่งการแจ้งเตือน คำขอหรือคำขอ ความคิดหรือความคิด หลักฐานที่เป็นลายลักษณ์อักษร เครื่องมือในการจดจำ หลักฐานทางประวัติศาสตร์ และแนวทางการทำงาน

ประเภทจดหมาย

ตามที่ Irman et al (2008) ตามการใช้งาน ตัวอักษรแบ่งออกเป็นสามประเภท ได้แก่ จดหมายส่วนตัว จดหมายราชการ และจดหมายราชการ จดหมายส่วนตัวคือจดหมายที่ใช้เพื่อวัตถุประสงค์ส่วนตัวและเกี่ยวข้องกับเรื่องส่วนตัว ในขณะเดียวกัน จดหมายราชการคือจดหมายที่ใช้เพื่อวัตถุประสงค์ทางการและเขียนขึ้นโดยบุคคล หน่วยงาน สถาบันหรือองค์กร จดหมายราชการ คือ จดหมายที่ใช้เพื่อวัตถุประสงค์ทางการ เช่น การทำงาน การมอบหมายจากสำนักงาน หรือกิจกรรมทางราชการอื่นๆ การมอบหมายสามารถเขียนขึ้นโดยบุคคลหรือสถาบันหรือสถาบันทั้งส่วนตัวและสาธารณะ

จากคำอธิบายข้างต้น โดยทั่วไป จดหมายจะแบ่งออกเป็นสองประเภทตามลักษณะความสนใจ ได้แก่ จดหมายส่วนตัวและจดหมายธรรมดา จดหมายส่วนตัวคือจดหมายที่จัดทำขึ้นเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัว ในขณะที่จดหมายธรรมดาคือจดหมายที่มีจุดประสงค์เพื่อวัตถุประสงค์ทางการเช่นจดหมายราชการหรือจดหมายราชการ

จดหมายส่วนตัวกับจดหมายธรรมดาต่างกันอย่างไร นี่คือบทวิจารณ์สั้น ๆ

จดหมายส่วนตัว

โดยทั่วไป จดหมายส่วนตัวหมายถึงจดหมายที่มีจุดประสงค์เพื่อสื่อสารเป็นการส่วนตัว ในขณะเดียวกัน ตาม Irman et al (2008) จดหมายส่วนตัวหมายถึงจดหมายที่ใช้เพื่อผลประโยชน์ส่วนตัวและเนื้อหาเกี่ยวข้องกับเรื่องส่วนตัว ในขณะเดียวกันตามที่กระทรวงศึกษาธิการและวัฒนธรรม (2017) จดหมายส่วนตัวหมายถึงรูปแบบการสื่อสารเป็นลายลักษณ์อักษรหรือจดหมายโต้ตอบที่ กระทำโดยบุคคลหนึ่งไปสู่อีกบุคคลหนึ่งในฐานะบุคคล มิใช่ผู้แทนหรือกิจการที่เกี่ยวกับสถาบัน เจ้าหน้าที่ หรือ เป็นทางการ. ตัวอย่างของจดหมายส่วนตัวคือจดหมายจากลูกถึงพ่อแม่ที่อาศัยอยู่ในบ้านเกิดของเขา

จดหมายส่วนตัวมีลักษณะดังต่อไปนี้

• ห้ามใช้หัวจดหมายหรือหัวจดหมาย
• อย่าใช้ตัวเลขตัวอักษร
• รูปแบบของคำทักทายและการปิด
• ใช้ภาษาอิสระที่สื่อสารกันมากขึ้น ผ่อนคลาย เข้าใจง่าย และเป็นส่วนตัวตามความต้องการของผู้เขียนจดหมาย
• รูปแบบตัวอักษรฟรี
• ไม่เป็นทางการ
• ประกอบด้วยปัญหาส่วนตัว
• จดหมายเขียนขึ้นโดยบุคคลและจ่าหน้าถึงบุคคลหรือหน่วยงาน

องค์ประกอบที่มีอยู่ในจดหมายส่วนตัวมีดังนี้

• สถานที่และวันที่เขียนจดหมาย
• วัตถุประสงค์ของจดหมาย
• ทักทาย.
• เนื้อหาของจดหมาย
• ปิด
• เอกลักษณ์ ผู้ส่งจดหมาย

ตัวอย่าง

ในคราวที่แล้ว เราได้ทบทวนตัวอย่างจดหมายหลายฉบับที่มีจดหมายส่วนตัวเช่น ตัวอย่างจดหมายลาป่วย, ตัวอย่างจดหมายลาออก, และ ตัวอย่างจดหมายสมัครงาน. นี่คือตัวอย่างจดหมายส่วนตัวที่ส่งถึงเพื่อน

ตัวอย่างจดหมายส่วนตัว

Malang, เมษายน 17, 2019 สวัสดีซิก้า คุณเป็นอย่างไร? คุณไม่เป็นไรใช่ไหม การเรียนที่จาการ์ต้าเป็นอย่างไรบ้าง? ฉันหวังว่าคุณจะมีสุขภาพที่ดีและแข็งแรง และการเรียนในจาการ์ตาของคุณเป็นไปอย่างราบรื่น ใช่ ฉันมีแผนจะไปจาการ์ตาในสัปดาห์หน้าเพราะมีคำเชิญไปสัมภาษณ์ ดังนั้นฉันจึงวางแผนที่จะอยู่ที่บ้านของคุณประมาณหนึ่งสัปดาห์ คุณสามารถ? ไม่ต้องกังวล ฉันจะนำของที่ระลึกสุดโปรดของคุณ เทมเป้ชิพส์ ไปด้วยใช่ไหม อ้อ ผมขอแจ้งข่าวว่าแม่คุณไม่สบายด้วย หากสถานการณ์เอื้ออำนวย คุณควรกลับบ้านเพื่อดูอาการของแม่ แม้ว่าจะเป็นเวลาเพียงวันเดียวก็ตาม ใครจะไปรู้ การกลับมาของคุณอาจทำให้อาการของแม่ดีขึ้นได้นิดหน่อย ได้ค่ะ เจอกันที่จาการ์ต้า ขอแสดงความนับถือ โคคิ

จดหมายสามัญ

ตรงกันข้ามกับจดหมายส่วนบุคคลที่มีลักษณะส่วนบุคคลและมีวัตถุประสงค์เพื่อวัตถุประสงค์ส่วนบุคคล จดหมายธรรมดาคือจดหมายที่มีจุดประสงค์เพื่อวัตถุประสงค์ทางการ เช่น จดหมาย จดหมายทางการและจดหมายทางการอื่นๆ จดหมายมักจะเขียนขึ้นโดยบุคคลหรือสถาบันที่มีไว้สำหรับสิ่งที่เป็นทางการเช่นงานหรืองาน

ลักษณะของตัวอักษรธรรมดามีดังนี้

• ใช้หัวจดหมายหรือหัวจดหมายหากผู้ออกเป็นสถาบันหรือองค์กร ต้องเขียนชื่อสถาบันหรือองค์กรให้ครบถ้วน
• เช่นเดียวกับชื่อสถาบันหรือองค์กร วันที่ของจดหมายต้องเขียนเต็มด้วย กล่าวคือ วันที่เขียนด้วยตัวเลข เดือนเขียนเป็นตัวอักษร และปีเป็นตัวเลข
• การใช้ตัวอักษร ไฟล์แนบ และหัวเรื่อง คำ เลขที่จดหมาย, เอกสารแนบ, และ เกี่ยวกับ เขียนโดยขึ้นต้นด้วยตัวพิมพ์ใหญ่ตามด้วยเครื่องหมายทวิภาคที่เขียนลงมาอย่างสวยงามตามความยาวสั้นของทั้งสามคำ ข้อกำหนดอีกประการหนึ่งคือคำว่า Number and Attachment สามารถย่อให้สั้นลงเป็น No และโคมไฟ ต้องเชื่อฟังหลักการ
• เนื้อหาของจดหมายประกอบด้วย จาก ส่วนเปิด ลำตัว และส่วนปิด ส่วนเปิดเป็นการแนะนำเนื้อหาของจดหมาย เนื้อหาของจดหมายคือสิ่งที่คุณต้องการสื่อถึงผู้รับที่เขียนสั้นๆ ตรงไปตรงมา และชัดเจน และส่วนปิดท้ายเป็นบทสรุปและเนื้อหาสำคัญของจดหมาย
• ใช้คำทักทายเปิดและปิดตามปกติหรือเป็นทางการ
• การใช้ภาษากับวาไรตี้ทางการหรือ ดิบ.
• ชื่อผู้ส่งจะต้องเขียนอย่างชัดเจนพร้อมกับชื่อเรื่อง ลงนามและประทับตรา
• ใช้ตราประทับหรือตราประทับหากมาจากองค์กรหรือสถาบันที่เป็นทางการ
• การเขียนจดหมายเป็นไปตามรูปแบบตัวอักษรบางตัวหรือไม่ฟรี
• คำ 'สำเนา' เขียนด้วยอักษรตัวพิมพ์ใหญ่เริ่มต้นและวางไว้ทางด้านซ้ายที่ท้ายจดหมาย ตรงกับตัวเลขและหน้า และขนานกับชื่อผู้ส่งจดหมาย คำว่า 'copy' ตามด้วยโคลอนโดยไม่ขีดเส้นใต้

จากลักษณะของตัวอักษรธรรมดาข้างต้น องค์ประกอบของตัวอักษรธรรมดามีดังนี้

• อาจารย์ใหญ่
• หมายเลขอ้างอิง
• จดหมายแนบ
• เกี่ยวกับ
• วันที่ส่ง
• ที่อยู่
• ทักทาย
• เนื้อหาของจดหมาย
• ปิด
• ลายเซ็นและตราประทับ องค์กร หรือหน่วยงาน
• ชื่อเต็มและตำแหน่ง
• สำเนา

ตัวอย่าง

ต่อไปนี้เป็นตัวอย่างจดหมายธรรมดาประเภทจดหมายเวียนของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงแรงงานแห่งสาธารณรัฐอินโดนีเซีย ฉบับที่ 1 ปี 2562 ว่าด้วยวันหยุดของคนงาน/แรงงานในการดำเนินการลงคะแนนเสียงในปีการเลือกตั้งทั่วไป 2019.

ตัวอย่างจดหมายทั่วไป

หัวหน้ารัฐมนตรีว่าการกระทรวงแรงงาน of สาธารณรัฐอินโดนีเซีย 9 เมษายน 2019 ที่รัก. ผู้ว่าราชการ ทั่วประเทศอินโดนีเซีย หนังสือเวียน รมว.กระทรวงแรงงาน สาธารณรัฐอินโดนีเซีย อันดับ 1 ปี 2019 เกี่ยวกับ วันหยุดสำหรับคนงาน/กฎหมาย เกี่ยวกับการดำเนินการของการออกเสียงลงคะแนน การเลือกตั้งทั่วไปในปี 2562 เกี่ยวกับการตราพระราชกฤษฎีกาฉบับที่ 10 ประจำปี 2562 ว่าด้วยวันลงคะแนนเสียง การเลือกตั้งทั่วไปประจำปี 2562 เป็นวันหยุดประจำชาติ จำเป็นต้องให้คำอธิบายดังนี้ กำลังติดตาม พระราชกฤษฎีกาประธานาธิบดีฉบับที่ 10 ของปี 2019 กำหนดให้วันพุธที่ 17 เมษายน 2019 เป็นวันหยุดประจำชาติในบริบทของการเลือกตั้งทั่วไปปี 2019 วันและวันที่อ้างถึงคือวันและวันที่ลงคะแนนเสียงเลือกตั้งทั่วไปปี 2562 นายจ้างต้องเปิดโอกาสให้คนงาน/แรงงานใช้สิทธิในการออกเสียงลงคะแนน หากในวันและวันที่ลงคะแนนเสียงที่คนงาน/คนงานต้องทำงาน ผู้ประกอบการต้องจัดเวลาทำงานเพื่อให้คนงาน/ แรงงานยังคงใช้สิทธิในการออกเสียงลงคะแนนได้ คนงาน/แรงงานที่ทำงานในวันและวันที่ลงคะแนนมีสิทธิได้รับค่าล่วงเวลาและสิทธิอื่นๆ มักจะได้รับการยอมรับจากคนงาน/คนงานที่ทำงานในวันหยุดราชการตามข้อกำหนดของระเบียบ กฎหมาย. ในส่วนที่เกี่ยวข้องกับเรื่องข้างต้น เราขอความช่วยเหลือจากคุณในการส่งจดหมายเวียนนี้ไปยังผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน/นายกเทศมนตรีและผู้มีส่วนได้ส่วนเสียที่เกี่ยวข้องในพื้นที่ของคุณ ดังนั้นจดหมายเวียนนี้จึงถูกชี้นำ รมว.กระทรวงแรงงาน สาธารณรัฐ อินโดนีเซีย ประทับตราและลงนาม ม. ฮานิฟ ดาคีรี สำเนา: ประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐอินโดนีเซีย รองประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐอินโดนีเซีย รัฐมนตรีกระทรวงทำงาน ประธาน APINDO DPN หัวหน้าสมาพันธ์สหภาพแรงงาน

ดังนั้นการทบทวนสั้น ๆ เกี่ยวกับความแตกต่างระหว่างจดหมายส่วนตัวและจดหมายธรรมดา บทความอื่นๆ ที่สามารถอ่านได้ ได้แก่ ตัวอย่างคำสั่ง sample, ตัวอย่างการเขียนเชิงอรรถและบรรณานุกรม; วิธีการเขียนปริญญา; วิธีการเขียนบรรณานุกรม; วิธีการเขียนเชิงอรรถ; และ ขั้นตอนการเขียนคำอนุพันธ์. อาจจะมีประโยชน์ ขอขอบคุณ.