12 rodzajów esejów

Rodzaje esejów, definicje, cechy, struktury i przykłady – W świecie pisania pisanie eseju z pewnością nie jest dla nas wszystkich nowością. Jest esej w formie pracy fikcja Istnieją również prace non-fiction. Jeden z esejów non-fiction, który jest znany społeczności akademickiej, a jednym z nich jest esej. Może prawie każdy, świadomie lub nieświadomie, przeczytał esej. Podczas pisania eseju należy przestrzegać kilku zasad. Ponadto eseje mają również różne typy, w zależności od celu eseju. W tym artykule omówimy rodzaje esejów – ich definicje, cechy, struktury i przykłady.

Definicja eseju

Odnosząc się do definicji Wielkiego Słownika Indonezyjskiego, termin „esai” definiuje się jako esej lub pracę pisemną która jest zawarta w prozie, która omawia problem (badanie) na pierwszy rzut oka z osobistego punktu widzenia autor. To samo stwierdził ekspert Soetomo, który zdefiniował esej jako krótki esej oparty na własnej perspektywie w rozwiązywaniu problemu. Na podstawie dwóch opisanych wcześniej definicji można stwierdzić, że esej jest pod silnym wpływem punktu widzenia autora w ocenie problemu, tak aby tekst eseju zawierał opinie subiektywne i argumentacyjne. Mimo że jest subiektywna, argumenty przedstawione w eseju muszą być nadal subiektywne logiczne, dobrze rozumiane i oparte na teorii lub danych i faktach pole. W ten sposób esej nie jest tylko fikcją czy wyobraźnią autora. Ogólnie rzecz biorąc, eseje mają coś wspólnego z artykułami wstępnymi znalezionymi w

list wiadomości, które mają na celu przekonanie opinii publicznej o autorskim punkcie widzenia na daną kwestię, czyli przewodzenie opinii publicznej. Różnica polega na tym, że artykuły redakcyjne są pisane tylko przez redaktora naczelnego, podczas gdy eseje może pisać każdy.

Charakterystyka eseju

Podobnie jak w przypadku wszystkich prac pisanych, aby odróżnić je od innych pism, eseje mają kilka cech, w tym:

1. Krótki esej.

Esej to rodzaj prozy w formie pisemnej. Eseje są pisane z numerem zdanie krótkie. Dzieje się tak, ponieważ esej składa się ze zwięzłego i jasnego opracowania, dzięki czemu jest łatwo zrozumiały dla ogółu społeczeństwa.

1. Mieć styl typowy język.

Ponieważ jest pod silnym wpływem punktu widzenia autora, oczywiście styl pisania każdego eseisty będzie inny i będzie miał swoje własne cechy. Eseje może pisać każdy, kto chce odpowiedzieć na problem lub poruszyć konkretną kwestię dla omówione, dlatego każdy esej będzie miał inny styl pisania od jednej osoby do drugiej inny.

Struktura eseju

Aby eseje pisane później były dobre i łatwe do zrozumienia, podczas pisania musimy zwrócić uwagę na struktury, które składają się na esej, w następujący sposób:

1. wstępny

Wstęp jest początkową strukturą, która buduje ramy eseju. Wstęp zazwyczaj krótko ujawnia temat lub temat, który zostanie poruszony w całym eseju. W tej sekcji opisano tło leżące u podstaw pisania eseju, zwykle w postaci danych lub faktów z danej dziedziny. Ponadto w tym dziale autor wyraża również kilka opinii na temat, które zostaną omówione w dalszej części. Krótko mówiąc, wprowadzenie będzie wprowadzeniem lub opisem czytelnika w celu zrozumienia tematu, który będzie omawiany esej jest przynoszony, aby czytelnik łatwo zrozumiał treść eseju, który zostanie dostarczony w dziale Kolejny.

1. Treść lub dyskusja

Ta sekcja jest podstawową częścią struktury budynku eseju. W tej sekcji zostaną omówione i wyjaśnione bardziej szczegółowo i szczegółowo wybrane wcześniej tematy lub motywy. W dyskusji piszący opisze swoje opinie i argumenty chronologicznie lub sekwencyjnie, tak aby pisane później eseje były spójne. Treść wyjaśnia również podstawowe zasady kompilatorów argumentacji, takie jak teoria ekspertów w połączeniu z danymi i rzeczywistymi faktami w tej dziedzinie. Teorie, dane i fakty przekonają czytelnika, by uwierzył w opinię autora przekazaną w eseju.

1. Zamknięcie lub zakończenie

Jak sama nazwa wskazuje, sekcja zamykająca jest ostatnią sekcją w tworzeniu eseju. Ta część zawiera zakończenie w formie zdania, które podsumowuje główne punkty, które zostały przedstawione wcześniej we wstępie i dyskusji. Wnioski powinny być krótkie, zwięzłe i jasne i nie mogą obejmować innych tematów. Niektóre eseje zawierają również sugestie autorów dla stron trzecich, aby rozwiązać problemy omówione w końcowej sekcji.

Oprócz podążania za strukturą pisania esejów, jak opisano wcześniej, poniżej przedstawiono kilka kroków, które można wykorzystać jako odniesienie w pisaniu esejów, a mianowicie

• Określ temat lub problem, który chcesz poruszyć.
• Zrób zarys głównej idei, która zostanie rozwinięta w akapicie do dyskusji.
• Rozwiń główną ideę w akapicie do dyskusji wraz z opinią autora na temat pomysłu. Na piśmie opinia musi być oparta na teorii, ekspertyzie, danych, dane, a także istniejące fakty.
• Podsumuj główne lub sedno pomysłów, które zostały wcześniej przekazane.

Rodzaje esejów

Eseje dzielą się na kilka typów. Wśród nich eseje są podzielone ze względu na cel ich napisania oraz różnorodność poruszanych zagadnień.

(1-5) Rodzaje esejów oparte na celu pisania

Poniżej znajduje się opis rodzajów esejów w oparciu o cel pisania i każde wyjaśnienie,

1. Esej fabularny

Praca pisemna fabuła to esej, który ma na celu opisanie lub zaprezentowanie przedmiotu, osoby lub czegoś innego, aby czytelnik mógł to sobie wyobrazić. Ten esej ma na celu sprawić, że czytelnik widzi kształt, słyszy dźwięk, smakuje smak lub wącha zapach przedmiotu, osoby lub czegoś innego, co jest przedstawione w treści eseju. Lub z słowo Z drugiej strony eseje fabularne mają na celu wywarcie na czytelniku głównego wrażenia, jakie autor chce przekazać na temat przedmiotu, kogoś lub czegoś innego.

1. Esej o ekspozycji

Ten esej ma na celu wyjaśnienie lub bardziej szczegółowe wyjaśnienie czegoś czytelnikowi. Głównym celem tego eseju jest edukacja i zapewnienie Informacja czytelnikom.

1. Esej argumentacyjny

Ten rodzaj eseju ma na celu przekonanie czytelnika do zaakceptowania pomysłów, poglądów, postaw lub przekonań autora w danej kwestii lub problemie. Argumentacyjny esej będzie próbował ujawnić prawdziwość pomysłu z motywem, aby późniejsi czytelnicy: w końcu stanie po stronie autora i zrobi coś w oparciu o opinie zawarte w eseju że.

1. Esej malarski

Esej malarski to esej, którego treść opisuje coś, aby pomóc czytelnikowi zrozumieć, co jest przekazywane.

1. Esej na zaproszenie

Eseje na zaproszenie mają prawie podobny cel do esejów kłótliwych, z wyjątkiem tego, że ten rodzaj eseju ma bardziej konkretny cel, a mianowicie: zachęca czytelnika do podążania za autorem w robieniu czegoś lub odwrotnie zachęca czytelnika do zaprzestania robienia czegoś Rzecz.

(6-12) Rodzaje esejów opartych na różnorodności pojawiających się problemów

1. Opisowy

Esej opisowy to esej, który opisuje osobę lub rzecz. Problemem lub rzeczą poruszaną w tym eseju jest przedmiot, taki jak dom, urządzenie elektroniczne, zwierzę lub osoba.

1. Tytuł

Nagłówek, to rodzaj eseju publikowanego w gazecie, który jest miejscem przekazywania opinii społeczności, aby wyrazić swoje poglądy na wydarzenie, które rozwija się w społeczności że. Ten rodzaj eseju porusza kwestie, które są obecnie dyskutowane w społeczności, takie jak zawirowania polityczne, aktualny stan gospodarki i tak dalej. Tytuł zawiera nie tylko poważne kwestie, ale to, co obecnie jest modne w społeczeństwie, może być również przedmiotem dyskusji we wstępniaku, na przykład model moda najnowszy, nawet do fenomenu „Om Telolet, Om”, o którym ostatnio głośno mówiono.

1. Fragmenty znaków

Ten rodzaj eseju umożliwia pisarzowi wstawienie fragmentu (fragmentu) swojej postaci w pokrewnej kwestii do czytelnika. Ten esej nie opisuje w pełni biografii postaci, a jedynie ujawnia kawałek charakter lub charakter postaci związanej z zagadnieniem lub historią poruszoną w eseju; że.

1. Osobisty

Eseje osobiste są prawie podobne do fragmentów znaków. Tyle tylko, że tym, co odróżnia ten rodzaj eseju od eseju o charakterze, jest to, że postać lub natura przedstawiona w eseju jest fragmentem charakteru lub natury samego autora. W eseju osobistym autor w sposób frontalny wyraża swoje zdanie na temat poruszonych w eseju zagadnień.

1. Odblaskowy

Ten esej jest esejem napisanym w celu refleksji nad kwestią polityczną, polityką rządu i innymi, który jest zwykle pisany przez eksperta, aby odpowiedzieć na te problemy.

1. Krytycy

Esej krytyczny to esej, który ocenia dobre lub złe, przydatne lub nie, zalety lub wady czegoś, zarówno w postaci sztuki, jak i dzieł sztuki. literatura. Krytycy omówią i ocenią różne elementy składające się na pracę i zostaną zawarte w eseju.

1. Artykuły badawcze

Artykuł badawczy to rodzaj eseju, który zawiera wyniki uzyskane z badania. Artykuły tego typu zazwyczaj dodają nową wiedzę w swojej dziedzinie lub ponownie sprawdzają istniejące badania z aktualnymi realnymi warunkami.

Przykładowe eseje i dyskusje

Przyczyna języka lampung jest zagrożona

Z relacji serwisu BBC UNESCO wynika, że ​​ponad jedna trzecia języków świata jest zagrożona wyginięciem, a niektórymi z nich posługuje się niewielka grupa użytkowników. Według UNESCO spośród około 2000 języków około 200 jest używanych przez niewielką grupę użytkowników. Jednym z nich jest język lampung, który jest językiem regionalnym prowincji Lampung. Język lampung ma wiele rodzajów dialektów, a także ma swój własny pismo (litery).

W dobie globalizacji, kiedy ludzie wysuwają język narodowy i języki obce ze względu na swoje potrzeby Komunikacja w biznesie i innych sprawach użycie języków regionalnych, takich jak język Lampung na obszarze prowincji Lampung, zaczęło spadać. Istnieje obawa, że ​​język Lampung będzie miał mniej osób mówiących.

Istnieje kilka możliwych powodów, dla których jest coraz mniej rodzimych użytkowników języka Lampung; rzeczy, które moim zdaniem mogą być przyczyną spadku liczby rodzimych użytkowników Lampung. Po pierwsze, istnieje wiele odmian dialektów, które utrudniają innym mówcom, którzy posługują się różnymi dialektami, niechęć do używania języka Lampung. W końcu wolą używać języka narodowego, aby pokonać te trudności.

Ludzie, którzy heterogeniczny gdzie wiele osób spoza plemienia Lampung mieszka w Lampung, a istnienie małżeństw międzyplemiennych jest również powodem, dla którego ludzie mają tendencję do używania języka narodowego. Istnienie tego międzyplemiennego małżeństwa zrodziło dzieci, których nie uczono języka Lampung, ponieważ ich rodzice nie zapoznali ich ani nie nauczyli ich języka Lampung w domu. Komunikacja w domu jest zdominowana przez język Indonezja jako język narodowy. Nie tylko dzieci z małżeństw międzyplemiennych, ale dzieci urodzone przez rodziców plemię Wielu rdzennych mieszkańców Lampung nie zaczęło uczyć się języka Lampung ani komunikować się z językiem Lampung w domu.

Dominacja użycia języka indonezyjskiego, dzięki czemu użycie język Nie sądzę, że dzieje się to tylko w Lampung. Wynika to z pilnej potrzeby i praktyczności komunikacji w sferze biznesu, edukacji i innych sektorów.

Zachowanie języka jako elementu kultura oczywiście nie jest to łatwa sprawa, zwłaszcza, że ​​angażuje wiele osób z różnymi rodzajami komunikacji. Przyczyny zagrożenia ze strony lokalnych języków, zarówno lampung, jak i innych języków, nie mogą uchylać się od roli wszystkich stron. W związku z tym przyjmuje rolę i uczestnictwo z wiele stron również o to, aby go zachować.

Dyskusja:

Sądząc po poruszonych kwestiach, ten esej jest esejem prezentacyjnym. Ten esej opisuje przyczyny zagrożenia wyginięciem języka Lampung. W pierwszym i drugim akapicie dane wstępne dotyczące zjawisko wymarcie języka regionalnego, cytowanego w oświadczeniu UNESCO. Ustęp Te jeden i dwa są strukturalnie częścią otwierającą, która jest wprowadzeniem do dalszej szczegółowej dyskusji, a mianowicie dotyczącej przyczyn prawie wyginięcia języka regionalnego Lampung,

Sądząc po strukturze, akapity czwarty i piąty stanowią treść lub omówienie eseju. W tej części wspomina chronologicznie, co może spowodować wyginięcie języka Lampung. W treści eseju autor jest zdania, że ​​do przyczyn mniejszej liczby rodzimych użytkowników języka Lampung należą: 1) Duża liczba odmian dialektu, które powodują niechęć w używanie języka Lampung, 2) Heterogeniczni ludzie żyjący w Lampung oraz krzyżowanie się plemion, 3) Używanie języka indonezyjskiego, który nie tylko przesuwa używanie języka Lampung, ale także przesuwa użycie innych języków regionalnych ze względu na praktyczność i potrzebę komunikowania się w biznesie, edukacji i innych sektorach. inni profesjonaliści.

W ostatniej części paragrafu, stanowiącej część końcową eseju, autor dochodzi do wniosku, że przyczyna zagrożonego języka lokalnego jest wynikiem wkładu wszystkich stron. Dlatego w przezwyciężaniu zagrożenia wyginięciem języka potrzebna jest również rola wszystkich stron w jego zachowaniu.

Tyle artykułów, które badają rodzaje esejów i ich wyjaśnienia. Mam nadzieję, że ten artykuł może być przydatny