Przykłady opowieści z perspektywy pierwszej osoby jako głównych aktorów
Jeden z rodzaje punktów widzenia w opowiadaniach to punkt widzenia pierwszej osoby jako [główne zachowanie. Z tego punktu widzenia pisarz umieszcza siebie jako głównego bohatera opowieści fabuła którą sam wykonał. Posługiwać się słowoja lub mnie jest główną cechą tego punktu widzenia.
W tym artykule dowiemy się, jak wygląda przykładowa historia wykorzystująca ten punkt widzenia. Przykłady są następujące!
Na przystanku
Jak zwykle zawsze czekałam na tym przystanku, aż pociąg zabierze mnie do domu. Mimo że istnieją obecnie pojazdy online, nadal trzymam się autobusów miejskich. Nie ma konkretnego powodu, dla którego nadal lubię jeździć autobusami miejskimi. Wygoda. Może to jeden z powodów.
W całym swoim życiu ani razu nie jechałem autobusem miejskim z przyjaciółmi lub rodziną. Większość moich znajomych ma już własne pojazdy, mimo że są to prezenty od rodziców. Moja rodzina jest taka sama. Mają już swój prywatny pojazd. W końcu, jeśli są leniwi, aby jeździć prywatnymi pojazdami, często jeżdżą taksówkami motocyklowymi online.
Mimo że na przystanku, a nawet w autobusie było dużo ludzi, ale ani razu nie czułem się w tłumie. Atmosfera wokół mnie jest żywa. Jednak w głębi serca czuję się samotny. Chciałbym mieć przyjaciela, z którym mógłbym porozmawiać, czy to na przystanku, czy nawet w autobusie.
Pośród moich kontemplacji usiadła obok mnie kobieta. Chciałbym go zapytać. Ale boję się, boję się, że pomyślę, że mam z nim złe intencje. I pośród tego strachu, kobieta rzeczywiście podjęła inicjatywę, by mi się przedstawić.
Nazywa się Gita. Jest w tym samym wieku co ja. Jechał autobusem, który okazał się być tą samą linią co ja. Przypadek? Och, nie wiem! Po tym wstępie rozmawialiśmy intymnie. Rozmawialiśmy o wielu rzeczach, od naszej szkoły, hobby po rzeczy, które wzbudziły w nas fobię.
„Cóż, przyjechał nasz autobus” – powiedział, gdy na nasz przystanek podjechał granatowy autobus. Wsiedliśmy do autobusu. On i ja siedzieliśmy po prawej stronie czwartego rzędu. Po siadaniu niewiele rozmawialiśmy. „Wow, ten budynek jest ładny, jeśli na niego spojrzysz z tutaj – zaczął rozmowę. "Cóż, tak, tak," odpowiedziałem.
Krótko mówiąc, dotarliśmy do naszego docelowego przystanku. – Najpierw idę do domu – powiedział mi cicho. – Dobrze, bądź ostrożny – powiedziałem.
Po rozstaniu z nim tylko jedno uczucie wezbrało w mojej piersi: przyjemność. Wreszcie są też osoby, z którymi mogę porozmawiać, zarówno na przystanku, jak iw autobusie.
Przyjechałem do domu. Kiedy wszedłem do salonu, zobaczyłem ojca oglądającego wiadomości w telewizji. „17-letnia dziewczyna zginęła, gdy została potrącona przez motocykl podczas przekraczania Jalan Kenangan” – powiedział reporter.
Czekaj, Ulica Pamięci? Czy to nie jest ścieżka, którą Gita pójdzie po wejściu do autobusu? Czy dziewczyna, o której reporter miał na myśli Gitę?
W moich oczach zaczęły pojawiać się łzy.
To przykład historii z perspektywy pierwszej osoby jako głównego bohatera. Jeśli czytelnik chce dodać wgląd w historię, może otworzyć artykuł przykład opowiadania, przykład naprzód fabuły, przykłady osobistych doświadczeń, przykłady balijskiego folkloru, przykłady folkloru Acehnese, i przykłady folkloru Bengkulu. Dziękuję Ci.