15 rodzajów interpunkcji w języku indonezyjskim

Według strony id.wikipedia.org znaki interpunkcyjne są definiowane jako symbole, które służą do podkreślenia artykułu, zwłaszcza zdań. Jest tak wiele rodzajów znaków interpunkcyjnych. W tym artykule zostaną szczegółowo opisane wszystkie rodzaje interpunkcji. Rodzaje interpunkcji w język Indonezja wygląda następująco!

1. Kropka (.)

Pierwszymi rodzajami znaków interpunkcyjnych są kropki lub często symbolizowane przez symbol (.). Ogólnie wiemy, że funkcją tego znaku interpunkcyjnego jest zamknięcie zdania, zwłaszcza dla zdanie deklaratywne (zdanie oświadczenie) i zdanie wiadomości. Ponadto ten znak interpunkcyjny jest również używany w pisaniu tytułów, skrótów, niektórych liczb.

2. Przecinki (,)

Ten znak interpunkcyjny służy do oddzielenia kilku części zdania. Podobnie jak kropka, przecinki są również powszechnie używane do pisania tytułów, skrótów i niektórych liczb.

3. Nawiasy ( ( ) )

Nawiasy to znaki interpunkcyjne, które służą do oznaczenia dodatkowych informacji w zdaniu.

4. Pojedynczy cudzysłów (' ')

Kolejne rodzaje znaków interpunkcyjnych to pojedyncze cudzysłowy (‘). Ten cudzysłów służy jako funkcja oznaczania pewnych terminów zawartych w zdaniu.

5. Cytaty podwójne (" ")

W przeciwieństwie do pojedynczych cudzysłowów, podwójne cudzysłowy są cudzysłowami, które działają zaznacz wypowiedź bezpośrednią w zdaniu bezpośrednim lub również w części konwersacyjnej scenariusz dramat.

6. Wykrzyknik (!)

Wykrzyknik (!) to znak interpunkcyjny, który służy jako zamknięcie i afirmacja dla zdanie w trybie rozkazującym (zdania poleceń), a także wykrzykniki.

7. Znak zapytania (?)

naprzeciwko z wykrzykniki, znaki zapytania to znaki interpunkcyjne, które wzmacniają zdanie pytające lub powszechnie znane jako zdania pytające.

8. Łącznik (-)

Jak sama nazwa wskazuje, myślnik (-) to znak interpunkcyjny, którego funkcją jest łączenie kilku pewne elementy w słowach i zdaniach, takie jak łączenie słów i łączenie zdań z część zdanie które należy przenieść do następnej linii.

9. Myślnik (–)

Myślnik (–) to znak interpunkcyjny, który działa jako znacznik do wstawienia słowa lub zdania w zdaniu głównym.

10. Dwukropek (:)

Ta interpunkcja to znak interpunkcyjny, którego funkcją jest zamknięcie zdania, po którym następuje szereg szczegółów tego zdania.

11. Średnik (;)

Ten znak interpunkcyjny służy jako separator dwóch szczegółów w zdaniu. Tego znaku interpunkcyjnego można również użyć zamiast słowa i.

12. Znak wielokropka (…)

Ten znak interpunkcyjny pełni funkcję znacznika istnienia zdania, które zostało wycięte lub pominięte. Ten znak interpunkcyjny może być również używany do oznaczania niedokończonych sekcji w skrypcie dialogu.

13. Nawiasy kwadratowe lub zawijane ([ ])

W przeciwieństwie do zwykłych nawiasów, te nawiasy służą do oznaczania istnienia poprawionej części zdania.

14. Ukośnik (/)

Oprócz bycia substytutem słowolub, Ten znak interpunkcyjny jest również powszechnie używany w pisaniu liczb list, adres i znacznik okresu określonego roku.

15. Krótka interpunkcja (apsotrof) (‘)

Ostatnie rodzaje znaków interpunkcyjnych to apostrofy. Ten znak interpunkcyjny jest znakiem interpunkcyjnym, który służy do oznaczania brakujących części w słowie lub liczbie lat.

Stąd dyskusja o rodzajach interpunkcji w języku Indonezja. Jeśli czytelnik chce poznać odniesienia do interpunkcji, może otworzyć artykuł przykład użycia interpunkcji, użycie średnika, użycie ukośnikówi artykuły przykład użycia skrótu interpunkcyjnego (apostrof). Mam nadzieję, że przydatne dla wszystkich czytelników. Dziękuję Ci.