3 dobre struktury eseju w języku indonezyjskim
Według strony kbbi.web.id, esej definiuje się jako esej, który omawia mimochodem problem i oparty na osobistym punkcie widzenia autora. Sam esej jest zawarty w nowe rodzaje prozy, inny niż wszelkiego rodzaju opowiadania, rodzaje powieści, rodzaje romansów, i rodzaje dramatów. Ponadto eseje można również sklasyfikować jako jedne z rodzaje esejów półnaukowych.
Podobnie jak inne rodzaje prozy i esejów, eseje mają również osadzonych w nich szereg struktur pisarskich. W artykule rodzaje esejów, dobra struktura eseju w język Indonezja składa się z 3 typów, a mianowicie wstępu, treści lub dyskusji oraz zakończenia lub zakończenia. Na pierwszy rzut oka struktura eseju jest podobna do struktury artykułu będącego jednym z one rodzaje esejów naukowych. Jednak obie mają zasadniczą różnicę, gdzie struktura artykułu jest znacznie bardziej skomplikowana niż esej, ponieważ każda struktura w artykule jest dalej podzielona na kilka strukturalnych części. Na przykład we wstępnej strukturze. W artykule wstępną strukturę podzielono na kilka sekcji, takich jak tło, sformułowanie problemu i cele. Różni się to od eseju, w którym wstępna struktura nie jest dalej podzielona na kilka części.
Aby czytelnik mógł zorientować się w strukturze eseju, przedstawiono następujące wyjaśnienie: z 3 dobre struktury eseju w języku indonezyjskim.
1. wstępny
Ta struktura jest pierwszą lub początkową strukturą w eseju. Struktura ta zazwyczaj zawiera krótki opis omawianego tematu, a także tło, na którym temat został wybrany. Dzięki tej strukturze czytelnik eseju będzie bardziej świadomy tego, jaki temat eseista chce przekazać w swoim eseju i jakie jest tło lub powód wyboru tematu.
2. Treść lub dyskusja
Ta struktura jest podstawową częścią eseju, która zawiera wyjaśnienie tematów opisanych w poprzedniej strukturze. W tej części temat eseju zostanie szczegółowo wyjaśniony za pomocą argumentów i analizy eseisty popartej przez szereg dane i dokładne fakty. W tej części eseista jasno i przekonująco przedstawi swoją opinię lub poglądy na wybrany przez siebie temat.
3. Wniosek lub zamknięcie
Ta struktura jest ostatnią strukturą w eseju. Ta struktura zawiera wnioski autora eseju dotyczące tematów, które omówił od wprowadzenia do sekcji treści. Zakończeniem będzie zakończenie lub koniec eseju. Oprócz zawierania wniosków na poruszane tematy, strukturę tego eseju można również wypełnić sugestiami eseisty dla jego czytelników, dotyczącymi poruszanych przez autora tematów. W procesie pisania wnioski zawarte w strukturze tego eseju muszą być napisane zwięźle, zwięźle i muszą być zgodne z tematami poruszanymi w eseju.
Z powyższego wyjaśnienia można wywnioskować, że dobra struktura eseju w języku indonezyjskim składa się z 3 typów, a mianowicie wstępu, treści lub dyskusji oraz zakończenia lub zakończenia. Wstęp jest pierwszą częścią eseju, która zawiera temat i tło dla wybranego tematu. Tymczasem treść jest zasadniczą częścią eseju, która zawiera szczegółowe omówienie tematów zawartych w eseju. Zakończenie lub zamknięcie to ostateczna struktura eseju, która zawiera wnioski z tematów poruszanych w eseju.
To jest dyskusja na temat struktury dobrego eseju w języku angielskim Indonezja. Mam nadzieję, że przydatne dla wszystkich czytelników.