Definicja dyskursu, typy, formy, całość i przykłady

Edukacja. Współ. ID – Przy tej okazji porozmawiamy o dyskursie, pełne wyjaśnienie zostanie opisane w następujący sposób:

Definicja dyskursu

Dyskurs ten to seria zdań, które są ze sobą powiązane i łączą zdania wzajemnie w semantycznej jedności znaczeń między częściami w budynku język. Dyskurs ten jest również kompletną i bardzo kompletną jednostką językową, ponieważ każda część dyskursu jest ze sobą powiązana.

Dyskurs ten zajmuje najwyższą hierarchię na poziomie językowym, ponieważ ten dyskurs jest najwyższą i największą jednostką gramatyczną. I ten dyskurs może mieć również formę słów, zdań, akapitów, czy też bardzo pełnych i większych esejów, takich jak artykuły czy książki. Te słowa, które są często używane w dyskursie, mogą być zdaniami, a nie słowami wyrwanymi z kontekstu. Dyskurs ten jest bardzo zależny od integralności i autentyczności elementów znaczenia, a także kontekstu, który go dopełnia.

Według Jamesa Deese ta macana jest zbiorem powiązanych ze sobą propozycji innym, aby móc wytworzyć poczucie spójności lub poczucie spójności u słuchacza lub czytelnik. Ta spójność i spójność wyłoni się z treści dyskursu.

Według Fatimah Djajasudarma (1994:1) dyskurs ten jest serią zdań, które są ze sobą powiązane, mogą łączyć jedno zdanie z drugim, tworząc jedność.

Rozważmy następujący przykład dyskursu:

• Pilnie potrzebuję gotówki. Dom handlowy, działka o pow. 20 x 20 m2 i pow. Nie przez pośrednika. Zainteresowany zadzwoń 0921 5757 6765.
• Tym razem Dżakarta została ponownie zalana. Wiele osób nie rozumie pieniędzy. Prezydent uczestniczy w spotkaniu DPRD. Dziś rano ruchliwa autostrada jest pod kontrolą.

Pierwszy przykład to przykład poprawnego/dobrego dyskursu, ponieważ zdania są zgrabnie ułożone, informacja też jest jasna, od jednego zdania do drugiego też jest ze sobą powiązane.

Drugi przykład to przykład dyskursu, którego znaczenie jest odseparowane tak, aby nie tworzyło jednolitej całości dyskursu. Nie ma związku między jednym zdaniem a drugim.

Rodzaje form dyskursu

Poniżej znajduje się 5 rodzajów dyskursu, w tym następujące:

Narracja

Ta narracja to seria opowiadań opartych na sekwencji wydarzeń lub wydarzeń. Narracja ma formę narracji wyobrażeniowej i narracji wyjaśniającej. Elementami narracji są postacie, fabuła, wydarzenia, konflikt i sceneria, a także czas, atmosfera i miejsce.

Ekspozycja

Ta ekspozycja jest esejem, który wyjaśnia, a także bardzo szczegółowo wyjaśnia esej których celem jest udzielanie informacji lub poszerzanie wiedzy oraz czytelnik. Ten esej ekspozycyjny jest używany do prac naukowych, takich jak seminaria, sympozja, artykuły, artykuły naukowe, a także modernizacja.

Argument

Argument ten jest esejem zawierającym opinię eksperta, postawę lub ocenę czegoś wraz z logicznie akceptowalnymi dowodami, powodami i stwierdzeniami. Ten argument ma na celu przekonanie, że jest prawdziwy lub fałszywy.

Opis

Opis ten jest esejem opisującym obiekt na podstawie wyników obserwacji, odczuć i doświadczeń autora.

Przykład krótkiego dyskursu:

Dziękuję Ci! Zakręciłem wodę z kranu.

Przykład długiego dyskursu:

Na wyprzedaży. Pilnie potrzebuję gotówki. Dom handlowy, działka o pow. 20 x 20 m2 i pow. Nie przez pośrednika. Zainteresowany zadzwoń 0821 6765 6765.

Integralność dyskursu

Na integralność dyskursu składają się:

Spójność

Ta spójność to relacja między zdaniami i akapitami, która może sprawić, że zdania i akapity staną się jednolitą całością, tak że stanie się kompletnym dyskursem. Powyższy dyskurs używa wzorca relacji koniunkcji, ta koniunkcja jest koniunkcją.

Konsekwencja

Ta spójność to systematyczny związek między zdaniami. To właśnie to połączenie powoduje, że zdania się ujednolicają.

To wszystko i dziękuję za przeczytanie o definicji dyskursu, typach, formach, całości i przykładach, mam nadzieję, że to, co zostało opisane, może być dla ciebie przydatne.