Blisko
Menu

Cykl hydrologiczny (cykl wodny)

Zrozumienie cyklu hydrologicznego

Cykl hydrologiczny to niekończący się obieg wody z atmosfery na ziemię i z powrotem do atmosfery w wyniku kondensacji, opadów, parowania i transpiracji. Ogrzewanie wody morskiej za pomocą światła słonecznego jest kluczem do zapewnienia ciągłości procesu cyklu hydrologicznego. Przepływ powietrza paruje, a następnie opada w postaci opadów w postaci deszczu, śniegu, deszczu ze śniegiem, mżawki lub mgły.

Zrozumienie cyklu hydrologicznego według ekspertów

Według ekspertów poniżej znajduje się kilka definicji cyklu hydrologicznego, w tym:

1. Według Suyono (2006)

Według Suyono (2006) cykl hydrologiczny to woda, która odparowuje do powietrza z powierzchni lądu i morza, zmieniając stają się chmurami po przejściu kilku procesów, a następnie opadają w postaci deszczu lub śniegu na powierzchnię morza lub kontynent.

2. Według Soemarto (1987)

Według Soemarto (1987) cykl hydrologiczny to ruch wody morskiej do powietrza, która następnie opada do powietrza powierzchnię lądu ponownie w postaci deszczu lub innych form opadów, a ostatecznie wpływa do morza powrót. Ogrzewanie wody oceanicznej za pomocą światła słonecznego jest kluczem do tego, aby proces cyklu hydrologicznego mógł przebiegać w sposób ciągły.

instagram viewer

Przeczytaj także artykuły, które mogą być powiązane: Definicja, rodzaje i skutki eksploatacji rzek

Etapy cyklu wodnego (cykl hydrologiczny)

W drodze na ziemię część opadów może ponownie wyparować lub opaść bezpośrednio, a następnie zostać przechwycona przez rośliny, zanim dotrą do ziemi. Po dotarciu do ziemi cykl hydrologiczny przebiega w sposób naturalny, w sposób ciągły, przy użyciu trzech różnych technik:

1. Parowanie/transpiracja 

Woda występująca w morzu, na lądzie, w rzekach, w roślinach itp. następnie wyparowuje w przestrzeń (atmosferę), a następnie zamienia się w chmury. W stanie nasyconym para wodna (chmury) zamieni się w plamy wodne, które następnie opadną (opady) w postaci deszczu, śniegu, gradu.

2. Infiltracja/perkolacja do gleby 

Woda przedostaje się do gleby poza pęknięcia i pory gleby oraz skał w kierunku zwierciadła wód gruntowych. Woda może przemieszczać się w wyniku działania kapilarnego lub może przemieszczać się pionowo lub na boki pod powierzchnią gruntu, tak że przedostaje się do systemu wód powierzchniowych.

3. Powierzchnia wody 

Woda wypływa z powierzchni lądu w pobliżu głównego cieku, a następnie jeziora; Im nachylenie terenu i im mniej porów w glebie, tym większy przepływ powierzchniowy. Przepływ powierzchniowy można zaobserwować ogólnie na obszarach miejskich. Rzeki łączą się ze sobą i tworzą rzeki pierwotne, które odprowadzają wszystkie wody powierzchniowe wokół dziobu rzeki w kierunku morza.

Wody powierzchniowe, zarówno płynące, jak i stojące (jeziora, zbiorniki, bagna) oraz wszystkie wody podpowierzchniowe gromadzą się i przepływają, tworząc rzeki i trafiając do morza. Proces przemieszczania się wody po lądzie zachodzi w elementach cyklu hydrologicznego tworzącego system Miasta Rzek (DAS). Całkowita ilość wody na Ziemi jako całości jest stosunkowo stała, zmienia się jedynie jej forma i położenie. Największe miejsce powstaje w morzu.

Przeczytaj także artykuły, które mogą być powiązane: Zrozumienie, przyczyny i skutki zanieczyszczenia wody wraz ze sposobami jego przezwyciężenia

Proces obiegu wody

Cykl hydrologiczny to obieg wody poprzez zmianę różnych form i powrót do formy początkowej. To pokazuje, że objętość wody na powierzchni ziemi jest stała. Mimo zmiany klimatu i pogody lokalizacja powoduje zmianę objętości w niektórych formach, ale ogólnie woda pozostaje taka sama.

Cykl wodny w naturalny sposób trwa dość długo. Trudno dokładnie obliczyć, jak długo woda przechodzi swój cykl, ponieważ tak naprawdę zależy to od warunków geograficznych, sposobu użytkowania przez człowieka i szeregu innych czynników.

Cykl wodny lub cykl hydrologiczny to niekończący się obieg wody z atmosfery na ziemię i z powrotem do atmosfery poprzez kondensację, opady, parowanie i transpirację.

Podobnie jak proces fotosyntezy w cyklu węglowym, słońce również odgrywa ważną rolę w cyklu hydrologicznym. Słońce jest źródłem energii napędzającym obieg wody, podgrzewającym wodę w oceanach i morzach. W wyniku tego ogrzewania woda odparowuje w postaci pary wodnej do powietrza. 90% parującej wody pochodzi z oceanu. Lód i śnieg mogą również sublimować i bezpośrednio stać się parą wodną. Oprócz tego z roślin dochodzi do ewapotranspiracji wody, która odparowuje z gleby, zwiększając ilość wody przedostającej się do atmosfery.

Przeczytaj także artykuły, które mogą być powiązane: Minerały są

Gdy woda zamieni się w parę wodną, ​​wznoszące się prądy powietrza zbierają parę wodną, ​​która przedostaje się do atmosfery. Im wyżej położone miejsce, tym niższa temperatura powietrza. Później niskie temperatury w atmosferze powodują kondensację pary wodnej w chmury. W niektórych przypadkach para wodna skrapla się na powierzchni ziemi i tworzy mgłę.

Prądy powietrzne (wiatr) niosą parę wodną przemieszczającą się po całym świecie. Na tym odcinku zachodzi wiele procesów meteorologicznych. Cząsteczki chmur zderzają się, rosną, a woda spada z nieba w postaci opadów. Niektóre opady występują w postaci śniegu, gradu, deszczu ze śniegiem i mogą gromadzić się w postaci lodu i lodowców, które mogą przechowywać zamarzniętą wodę przez tysiące lat.

Pokrywa śnieżna (stały śnieg) może się topić i topić, a roztopiona woda spływa po ziemi w postaci topniejącego śniegu (stopionego śniegu). Większość wody spada na powierzchnię i wraca do morza lub lądu w postaci deszczu, gdzie woda spływa po lądzie w postaci spływu powierzchniowego.

Część ścieków przedostaje się do rzek, kanałów ściekowych, strumieni, dolin itp. Wszystkie te przepływy przemieszczają się w kierunku oceanu. część odpływu staje się wodami gruntowymi i jest magazynowana w postaci słodkiej wody w jeziorach. Nie wszystkie spływy spływają do rzek, większość przedostaje się do ziemi w postaci infiltracji.

Woda przenika głęboko w ziemię i zasila warstwy wodonośne, które przez długi czas magazynują słodką wodę. Część infiltracji pozostaje blisko powierzchni gruntu i może przedostać się z powrotem na powierzchnię zbiorników wodnych (i morza) w postaci zrzutu wód gruntowych. Część gleby znajduje otwory w powierzchni ziemi i wypływa w postaci źródeł słodkiej wody. Z biegiem czasu woda wraca do oceanu, gdzie rozpoczyna się nasz cykl hydrologiczny.

Przeczytaj także artykuły, które mogą być powiązane: Energia z biomasy

Rodzaje cykli hydrologicznych (obieg wody)

Cykl hydrologiczny dzieli się na trzy typy, a mianowicie:

1. Krótki cykl

Woda morska paruje, a następnie w procesie kondensacji zamienia się w drobne kropelki lub chmury, a następnie deszcz spada bezpośrednio do morza i powtarza się.

2. Cykl średni

Woda morska paruje i jest niesiona przez wiatr w kierunku lądu, gdzie w procesie kondensacji zamienia się w chmury, a następnie opada w postaci deszczu na lądzie, następnie wsiąka w ziemię i wraca do morza przez rzeki lub kanały wodne.

3. Długi cykl

Woda morska paruje, przekształcając się w chmury w procesie kondensacji, a następnie przenoszona przez wiatr w określone miejsca wyżej na lądzie, a śnieg lub lód spada w górach wysoki. Bloki lodu osiadają na szczytach gór i pod wpływem swojej grawitacji osuwają się niżej, topnieją, tworząc lodowce, a następnie spływają rzekami z powrotem do morza.

Elementy cyklu hydrologicznego

Poniżej przedstawiono kilka elementów cyklu hydrologicznego, w tym:

  • Opad atmosferyczny

Para wodna opadająca na powierzchnię ziemi. Większość opadów występuje w postaci deszczu, ale dodatkowo występują również opady śniegu, gradu, kropli mgły, graupelu i deszczu ze śniegiem.

  • Baldachim przechwytujący

Opady są przechwytywane przez liście roślin i ostatecznie odparowują z powrotem do atmosfery, zamiast spadać na ziemię.

  • Topnienie śniegu

Spływ powstający w wyniku topniejącego śniegu.

  • Spływ

Różne sposoby przemieszczania się wody w całym kraju. Obejmuje to zarówno spływ powierzchniowy, jak i spływ kanałowy. Podczas przepływu woda może przedostać się do gleby, wyparować do powietrza, gromadzić się w jeziorach lub zbiornikach bądź być wydobywana do celów rolniczych lub innych celów przez człowieka.

Przeczytaj także artykuły, które mogą być powiązane: Kompletny materiał bakteryjny klasy 10

  • Infiltracja

Spływ wody z powierzchni gruntu do gleby. Po infiltracji woda staje się wilgocią gleby lub wodą gruntową.

  • Prądy podpowierzchniowe

Przepływ wód podziemnych w strefach Vadose i warstwach wodonośnych. Woda podpowierzchniowa może powrócić na powierzchnię (np. jako źródło lub pompa) lub ostatecznie przedostać się do oceanu. Woda powraca na powierzchnię gruntu na niższej wysokości niż miejsce infiltracji, pod wpływem siły ciężkości lub grawitacji indukowanej. Gleba ma tendencję do powolnego przemieszczania się i jest powoli uzupełniana, dzięki czemu może pozostawać w warstwach wodonośnych przez tysiące lat.

  • Odparowanie

Przemiana wody z fazy ciekłej w fazę gazową podczas jej przemieszczania się z gruntu lub zbiornika wodnego do górnych warstw atmosfery. Źródłem energii potrzebnej do parowania jest głównie promieniowanie słoneczne. Parowanie pośrednio obejmuje transpirację roślin, chociaż łącznie określa się je jako ewapotranspirację.

  • Sublimacja

Bezpośrednia zmiana stanu skupienia z wody stałej (śniegu lub lodu) na parę wodną.

  • Adwekcja

Ruch wody – w postaci stałej, ciekłej lub pary – przez atmosferę. Bez adwekcji woda parująca z oceanów nie może opaść na ląd w postaci opadów.

  • Kondensacja

Jego formą jest przemiana pary wodnej w kropelki ciekłej wody w powietrzu, chmurach i mgle.

  • Transpiracja

Wydzielanie pary wodnej z roślin i gleby do powietrza. Para wodna jest niewidzialnym gazem.

Korzyści z cyklu hydrologicznego

Ten cykl hydrologiczny jest cyklem naturalnym, który niesie ze sobą wiele korzyści. Korzyści z cyklu hydrologicznego obejmują:

  • Mycie Biosfery

Biosfera to miejsce, w którym żyją istoty żywe, rośliny i zwierzęta, w tym człowiek. Biosfera składa się z litosfery (skały/ląd), hydrosfery (woda) i atmosfery (powietrze). Na swojej drodze cykl hydrologiczny przechodzi przez trzy miejsca, a mianowicie litosferę, hydrosferę i atmosferę. Woda jest doskonałym uniwersalnym rozpuszczalnikiem, wszystko, przez co przejdzie, zostanie w niej rozpuszczone, z wyjątkiem cieczy takich jak olej.

Przeczytaj także artykuły, które mogą być powiązane: Skóra Ziemi (litosfera) – definicja, teoria, struktura i korzyści

Kiedy woda po raz pierwszy przechodzi cykl hydrologiczny, rzeka, morze, jezioro itp. ulega parowaniu. Rezultatem parowania jest stosunkowo czysta woda. Ta czysta woda jest podstawowym składnikiem mycia biosfery. Kiedy przedostanie się do atmosfery, woda rozpuści cząstki pyłu, gazy (NOx, SOx), aerozole, opary, mgłę itp., podobnie gdy woda zamieni się w kropelki wody w postaci chmur lub opady atmosferyczne. Wszystko w atmosferze zostaje rozpuszczone i związane przez wodę, która ma zostać wyniesiona na powierzchnię ziemi, dzięki czemu atmosfera staje się naturalnie czysta.

Chmury w atmosferze to woda naładowana elektrycznie, dzięki czemu chmury spotykające się ze sobą powodują błyskawicę lub błyskawicę. Błyskawica jest bardzo przydatna do fiksacji, w wyniku czego powstaje N2 na czym się przydaje Cykl azotowy.

Przed dotarciem do powierzchni ziemi część wody deszczowej uderza w liście pokryte pyłem lub cząsteczkami Pb na roślinach przy autostradzie, w okolicy występuje pył wapienny przemysł wapienniczy, cementowy itp. zostanie oczyszczony, aby liście mogły doskonale przeprowadzić fotosyntezę, aparaty szparkowe liści otworzą się, parowanie liści będzie niemożliwe zaniepokojony. Podobnie potraktuj dach domu. Kształt i położenie liści jest różne, co znacząco wpływa na opadanie wody deszczowej na ziemię.

Woda deszczowa spadająca na ziemię z określoną siłą grawitacji otworzy cienką warstwę warstwa uprawna. Część wody opadającej na ląd ulega przesiąkaniu do gruntu jako wody gruntowe, a częściowo jako wody powierzchniowe (spływ). Płynąc, woda rozpuści składniki mineralne znajdujące się w zmielonych skałach.

Woda na powierzchni rozpuści składniki odżywcze znajdujące się na powierzchni gleby, w tym pozostałości lub nadmiary powstałe w wyniku działalności rolniczej, mieszkaniowej i przemysłowej. Kiedy woda rzeczna przedostanie się do obszarów mieszkalnych, rozpuści odpady domowe, na przykład detergenty, olej, odchody, śmieci itp. Wjeżdżając na tereny rolne, pozostałości nawozów, pestycydów itp. ulegają rozpuszczeniu.

Wkraczając na tereny przemysłowe rozpuszczają się odpady przemysłowe np. oleje, barwniki, amoniak itp. Tymczasem wody gruntowe, niezależnie od tego, czy są to wolne wody gruntowe, czy też sprężone wody gruntowe, spływają do oceanu, rozpuszczając minerały skalne w glebie.

Cały przepływ wody ostatecznie zatrzymuje się w jeziorze lub morzu. Nadmierne złoża minerałów powodują, że woda morska jest pełna składników mineralnych, z których jednym jest sól, która powoduje, że woda morska staje się słona. Inne materiały przenoszone przez wodę będą powoli osadzać się na dnie morskim.

Składniki odżywcze skał glebowych zostaną wypychane przez fale morskie w kierunku wybrzeża, tworząc żyzną deltę lądową. Elementy zanieczyszczające przenoszone przez wodę z biegiem czasu ulegają naturalnej degradacji nie przekraczaj progu pojemności wody, w przeciwnym razie woda wykona swój własny mechanizm myjący Sam.

  • Pozycja ruchu wodnego

Ilość wody na Ziemi jest stosunkowo stała, nie zwiększa się ani nie zmniejsza, zmienia się jedynie jej położenie/miejsce i jakość. Całkowita ilość wody na świecie wynosi 1 362 000 000 km3, na który składają się oceany (97,2%), lód/lodowce (2,15%), wody gruntowe (0,61%), wody powierzchniowe (0,05%), jeziora słodkowodne (0,009%), morze/słone jezioro (0,008%), rzeki, atmosfera itp. (0,073%) (Lamb James C w lipcu Soemirat, 1996, 79).

Zatem woda, którą można bezpośrednio wykorzystać, stanowi około 2,8% zasobów wody na świecie. Teoretycznie cała woda na Ziemi jest statyczna ze względu na ciepło słoneczne, ciepło geotermalne, wysokość i głębokość powierzchni ziemi, w związku z czym woda porusza się zgodnie z prawami cyklu hydrologicznego. Cykl hydrologiczny bezpośrednio obraca lub przenosi wodę z różnych miejsc. Pierwotnie na lądzie, w oceanie, przeniesiony do powietrza, na ziemię itp.

W każdym miejscu/pozycji woda ma inne zalety, w zależności od możliwości wykorzystania jej przez człowieka. Według Lamb James C (July Soemirat, 1996, 79) woda biorąca udział w obiegu obiegu hydrologicznego wynosi zaledwie 521 000 km3/rok (0,038% całkowitej wody).

Cyrkulacja wody w procesie parowania w cyklu hydrologicznym wynosi 521 000 km3 / rok, co wynika z 84% parowania oceanów i 14% parowania lądu, ale gdy opady wpadają do oceanu, 80% i 20% spada na ląd. W porównaniu z proporcją parowania i opadów na lądzie różnica wynosi 6%, czyli około 31 260 km3/th.

Dzieje się tak dlatego, że na lądzie znajdują się góry i wyżyny, które mogą zapobiegać tworzeniu się chmur kondensację i opady atmosferyczne na obszarach górskich, dzięki czemu woda będzie spływać do rzek i wód gruntowych w kierunku nizin i aż do morze.

Na płaskich nizinach i oceanach istnieje przypadkowa równowaga między parowaniem a opadami atmosferycznymi. Stan nadmiernych opadów atmosferycznych spowodowany parowaniem równoważony jest wodami rzecznymi lub dennymi, które dopływają do morza lub do niego wpływają (July Soemirat, 1996, 79).

  • Zaopatrzenie w wodę

W obiegu cyklu hydrologicznego uczestniczy jedynie 521 000 km wody3/th, co oznacza 1427,1015 litrów/dzień. Jeśli populacja Ziemi wynosi 6 miliardów, a zapotrzebowanie na wodę wynosi 200 litrów dziennie, będzie ona wymagać 1.2.10 wody12 litrów/dzień, podczas gdy woda w obiegu wynosi 1427,1015 litrów/dzień.

Pozostaje więc jeszcze nadmiar wody wykorzystywany przez rośliny i inne zwierzęta, co nie zakłóci stanu wód płynących w rzekach, wodach podziemnych, jeziorach i istnienia morza. W obiegu hydrologicznym woda przepływa przez różne miejsca. Zwłaszcza na lądzie, czy to pod powierzchnią, czy pod ziemią.

Z powyższych obliczeń wynika, że ​​ilość wody jest w zupełności wystarczająca, aby zaspokoić potrzeby ludzi, zwierząt czy roślin. Jednak każdy region ma inną jakość i ilość, są braki, wystarczalność i zalety, ale w sumie jest to nadal bardzo wystarczające.

Mieszkańcy gór nie muszą udawać się nad morze, aby zaspokoić swoje potrzeby wodne, wystarczy, że poczekają na deszcz lub przepływ powierzchniowy lub zaczerpną go z prysznica lub jeziora. Na płaskich obszarach miejskich wystarczy pobrać wodę z wód podziemnych lub oczyścić ją z wód powierzchniowych. Wszelkie potrzeby wodne są zaspokajane zarówno pod względem ilościowym, jak i lokalizacyjnym.

  • Życie zasobów

Woda jest absolutną koniecznością dla każdej żywej istoty. Bez wody nie jest możliwe istnienie życia. Kiedy ziemia się uformowała, ostygła i skurczyła się, zaczęła tworzyć się woda, która wypełniała zmarszczki na ziemi. W wyniku aktywności wulkanicznej tworzą się nowe kropelki wody. Woda w tym czasie była jeszcze świeża i nie było tam życia. Następnie, pod wpływem ciepła słonecznego, ciepła geotermalnego i natury wody, zaczyna się tworzyć parowanie, chmury, deszcz, wody gruntowe, rzeki, jeziora i morza, dzięki czemu cykl hydrologiczny jest doskonały.

Życie powstało najpierw z błyskawicy ze spotkania dwóch chmur, które uderzyły w powierzchnię słodkiej wody, promieni ultrafioletowych, ciepła i promieni radiacyjnych (Hendro Darmodjo, 1984/1985, 4). W tym czasie zaczęły się formować elementy życia i ostatecznie na dnie słodkiej wody powstały proste stworzenia. Następnie ewolucyjnie pojawiły się stworzenia takie jak dzisiejsze. Do tej pory woda jest nieodłączną częścią żywej istoty lub życia.

Mikroorganizm, ziarno jest mniej zdolne do rozwoju lub jest nieaktywne w suchych warunkach bez wody, gdy jest woda, ziarno zaczyna rosnąć, mikroorganizm zaczyna być aktywny. Nawet w suchej litosferze jest prawie pewne, że życie jest tam powolne i ubogie aktywne, powolne w rozwoju, ale gdy pojawi się woda, całe życie ukazuje swoją tożsamość jako stworzenia życie.

  • Energia zasobów

Cykl hydrologiczny pozwala, aby woda deszczowa opadała na góry lub wyżyny. Woda pod wpływem grawitacji spływa w kierunku nisko położonych miejsc. Różnice w wysokości terenu, przez który przepływa woda, spowodują, że siła płynącej wody będzie większa, im niżej tym większa siła wody.

Siłę wody można wykorzystać jako źródło energii. Jeśli ludność zużywa wystarczającą moc, aby włączyć młyn, bić, jednocześnie moc Te duże można wykorzystać do wirowania turbin, które produkują prąd, którym możemy się obecnie cieszyć w naszych domach Ten.

  • Strona turystyczna

Mgła w górach, wodospady, gęste chmury, ulewny deszcz, jeziora, strumienie, podziemne rzeki, stalaktyty, stalagmity, źródła, studnie artezyjskie, fale oceaniczne są częścią cyklu hydrologia. Sytuację tę ukształtowały tysiące lat cykli hydrologicznych i obecnie jej piękno można wykorzystać jako atrakcyjną atrakcję turystyczną. Można sobie wyobrazić, że gdyby woda nie płynęła zgodnie z cyklem hydrologicznym, nie istniałyby wszystkie wymienione powyżej warunki.

Wpływ działalności człowieka na cykl hydrologiczny

Negatywny wpływ działalności człowieka na obieg wody

  • Wylesianie

Nadmierne wylesianie, które ma wpływ na przenikanie wody do gleby. Obnażone lasy nie będą w stanie wchłonąć wody, więc w przypadku opadów woda będzie spływać bezpośrednio do morza. Ponieważ nie następuje infiltracja, ponieważ las jest ogołocony, w rezultacie wierzchnia warstwa gleby i próchnicy ulega erozji przez płynącą wodę. Otwarcie powierzchni gruntu powoduje drastyczny spadek zdolności zatrzymywania deszczu, co powoduje jego opadanie uderza bezpośrednio w powierzchnię gleby i rozbija macierz glebową na cząstki gleby mały.

Niektóre cząsteczki gleby zamykają pory gleby i zagęszczają powierzchnię gleby, zmniejszając w ten sposób zdolność infiltracji. Wraz ze spadkiem zdolności infiltracyjnej zwiększa się wielkość przepływu powierzchniowego i maleje ilość wody dopływającej pod powierzchnię w celu uzupełnienia wód gruntowych. Przepływ powierzchniowy staje się energią, która może powodować erozję cząstek gleby na powierzchni i transportować je w inne miejsca w ramach procesu erozji.

  • Rozwój mieszkalnictwa

W zabudowie mieszkaniowej nie zwraca się uwagi na aspekty wchłaniania wody przez tereny, w wyniku czego powstają grunty, które należy zagospodarować jako miejsce absorpcję wody pokrywają tereny mieszkalne, gdzie z pewnością większość podwórek mieszkalnych jest zamknięta drogami, cement/beton.

  • Manipulacja ludźmi na dużą skalę

Manipulacja wodą na dużą skalę przez człowieka znacząco zmienia globalne wzorce przepływu rzek. Wynikające z tego zmiany poziomu morza, zasolenia oceanów i właściwości biofizycznych powierzchni lądu mogą ostatecznie skutkować sprzężeniem zwrotnym klimatycznym. Regulacja przepływu rzek i suchej roślinności przez człowieka zmniejszyła odpływ rzek o około 324 km/rok.

Roczny spadek odpływu odpowiada obniżeniu poziomu morza o 0,8 mm/rok. Liczba ta stanowi znaczną część obserwowanego wzrostu poziomu morza o 1–2 mm/rok, ale w przeciwnym kierunku. Tak więc, gdyby nie ludzkie przekierowanie spływu, poziom mórz podnosiłby się szybciej niż w rzeczywistości.

  • Większość ludzi wpływa na procesy obiegu wody na lądzie

Magazynowanie wody w zbiornikach, wydobywanie wód podziemnych, nawadnianie, urbanizacja, wypalanie, wylesianie, użytkowanie terenów podmokłych. Coroczny spadek odpływu odpowiada obniżaniu się poziomu mórz; gdyby nie odwracanie odpływu przez człowieka, poziom mórz podnosiłby się szybciej niż w rzeczywistości.

  • Wykarczowanie

Dla zysków biznesowych, gospodarczych i socjalizacyjnych społeczności wycina się wiele lasów Nowe tereny, które zostały otwarte, przekształcane są w grunty przemysłowe, mieszkaniowe lub grunty rolnictwo. W efekcie powierzchnia zlewni ulega zmniejszeniu.

  • Stosowanie różnych substancji chemicznych

Na zawartość wody deszczowej opadającej na ziemię wpływają także różne substancje chemiczne uwalniane do powietrza i środowiska w wyniku działalności człowieka. Te różne substancje chemiczne będą gromadzić się w wodzie deszczowej, która jest obecnie niebezpieczna dla ludzi.

BIBLIOGRAFIA:

  • Chow, VT., Maidment, DR. i Mays, LW. 1988. Hydrologia stosowana. McGraw-Hills. Nowy Jork.
  • Kodoatie, RJ i Sjarief, R. 2008. Zintegrowane zarządzanie zasobami wodnymi. Wydawca Andi. Yogyakarta.
  • Linsley RK., Kohler, MA i Paulhus, JLH. 1982. Hydrologia dla inżynierów. Wzgórza McGraw. Nowy Jork.
  • Viessman, W., Lewis, G.L. i Knapp, J.W. 1989. Wprowadzenie do hydrologii. Pub Harper Collins. Nowy Jork.

O tym jest dyskusja Cykl hydrologiczny (obieg wody) – proces, rodzaje i obrazy Mamy nadzieję, że będzie to przydatne dla czytelników wykładowców edukacji. Com Aminnn… 😀