Voorbeeldessay over onderwijs
……….
Het valt niet te ontkennen dat in het formele onderwijs in Indonesië (tot nu toe), de mate van succes van een persoon echt afhangt van de hoge en lage cijfers die ze krijgen, hetzij door waarde-evaluatie-activiteiten bepaald door de opvoeders, scholen of door de overheid centrum. De implicaties van zo'n waardegericht educatief paradigma kunnen niet anders dan mensen aan het denken zetten om manieren te vinden zodat kan worden gezegd dat het succesvol is door de vervulling van optimale waarden, onder meer door te oefenen fraude. Terwijl een van de essenties van ideaal onderwijs is om kwaliteit en integriteit van mensen te creëren door de toepassing van religieuze waarden, eerlijkheid en verantwoordelijkheid.
In de onderwijswereld breidt de term eerlijkheid zich uit met de opkomst van een nieuwe term, namelijk academische eerlijkheid of academische eerlijkheid academische eerlijkheid. Academische eerlijkheid zelf is een aspect van wetenschappelijke integriteit (Academische integriteit). dr. Tracey Bretag, een onderzoeker van de University of South Australia, beschrijft academische integriteit als: acties gebaseerd op de waarden van vertrouwen, rechtvaardigheid, respect, verantwoordelijkheid, nederigheid en eerlijkheid alleen. In de praktijk wordt aangenomen dat de kwestie van eerlijkheid de meeste aandacht heeft gekregen van wereldacademici. Dit is gebaseerd op het aantal gevallen dat de lage waarden van eerlijkheid in een persoon weerspiegelt, zonder uitzondering studenten en opvoeders.
Een van de gevallen van afwijking van academische eerlijkheid is academische fraude of academische fraude academisch bedrog. Academisch bedrog zelf is volgens Deighton een poging van iemand om op oneerlijke manieren succes te behalen. Met zeggen anderen, handelingen zoals bedrog, plagiaat, stelen en/of vervalsen van iets dat verband houdt met de wetenschap met als doel om succes te krijgen kan worden gecategoriseerd als academisch bedrog, en/of een vorm van afwijking van eerlijkheid academisch. Dus, hoe zit het met de empirische voorwaarden van academische eerlijkheid in Indonesië?
Academische eerlijkheid als het basiskapitaal op weg naar Generatie Goud
Eerlijkheid hangt nauw samen met waarheid en moraliteit. Eerlijk zijn is een teken van iemands morele kwaliteit. Door een gekwalificeerd persoon te worden, zijn we in staat om een ideale samenleving op te bouwen. Een ideale samenleving zal ook een ideale generatie voortbrengen, namelijk de gouden generatie. De term gouden generatie is eigenlijk een term die werd gebruikt door de voormalige minister van Onderwijs en Cultuur (Mendikbud), Muhammad Nuh, tijdens de viering van de Nationale Onderwijsdag 2012.
M. Nuh (begroeting) zei dat van 2010 tot 2035 de Indonesische natie gezegend zal zijn met potentiële hulpbronnen Human Resources (HR) in de vorm van een buitengewoon aantal productieve leeftijdsgroepen, of beter bekend als bonussen demografie. Als we deze kans goed kunnen benutten, zal dit zeker een positief effect hebben op de vooruitgang van de Indonesische natie op het gebied van menselijk potentieel. Dit is dus waar de strategische rol van onderwijsontwikkeling om dit te realiseren erg belangrijk is.
Onderwijs zou eigenlijk een investering in human resources moeten zijn (investering in menselijk kapitaal) dat een competitief klimaat kan scheppen dat alle mensen in staat stelt deel te nemen aan het bestuur en de ontwikkeling van het land door middel van hun gekwalificeerde menselijke hulpbronnen. Dat is de essentie van de gouden generatie, namelijk de generatie die verandering teweeg kan brengen door op eigen benen te staan.
De gouden generatie praat ook niet alleen over de intellectuele intelligentie van haar menselijke hulpbronnen, maar het karakter dat in de menselijke hulpbronnen is ingebouwd, moet ook een gouden karakter zijn. In wezen is het gouden karakter de belangrijkste basis voor het bouwen van de gouden generatie. Een indicator van het gouden karakter dat we allemaal moeten hebben, is eerlijkheid, vooral op het gebied van onderwijs, namelijk academische eerlijkheid. Daarom moet de investering in human resources zich ook uitstrekken tot het menselijk karakter, namelijk een eerlijk mens.
Groeien Academische eerlijkheid door Karakter opvoeding
Karakter Onderwijs of Karakter opvoeding is een systeem voor het inprenten van ideale menselijke karakterwaarden in de onderwijsomgeving. Karaktereducatie wordt vaak morele opvoeding en/of morele opvoeding genoemd, namelijk opvoeding die de waarden van goedheid in mensen leert. Een van de waarden die zijn ingebed in karaktereducatie is de waarde van eerlijkheid, vooral academische eerlijkheid. Karaktereducatie kan academische eerlijkheid in een persoon bevorderen. Daarom is het noodzakelijk om een strategie te hebben die effectief van de implementatie van karaktereducatie.
De strategie voor het implementeren van karaktereducatie om eerlijkheid te bevorderen die op elke school / campus kan worden gedaan, kan zijn door: vier continue manieren, namelijk: (1) Leren, wat inhoudt dat de waarden van academische eerlijkheid door de leraar moeten worden overgebracht door middel van: het leerproces, (2) voorbeeldig, wat betekent dat academische eerlijkheid moet worden toegepast of gemodelleerd door de onderwijscomponenten op school school Campus. (3) Versterking, scholen/campus kunnen speciale programma's maken, zoals het maken van banners/banners die het belang van academische eerlijkheid uitleggen met als doel de waarde van eerlijkheid te versterken. (4) Gewenning, scholen moeten gewoonten kunnen aanleren aan academische eerlijkheid, zoals het verbieden van plagiaat, het verbieden van bedrog, bedrog enzovoort. De vier manieren worden goed uitgevoerd als alle onderwijsonderdelen ze ook goed kunnen toepassen.
Tot slot wil ik citeren: zin die vaak door staatslieden van de wereld wordt uitgedrukt: "Het is beter een eerlijke mislukkeling te zijn, dan een succesvol persoon maar een leugenaar." Hm…. Welke zullen we kiezen??
Leraren moeten rolmodellen zijn die bewonderd en nagevolgd kunnen worden. In zijn handen worden jonge mensen toevertrouwd om zich te ontwikkelen tot mensen die moraliteit en menselijke waardigheid hooghouden. Vraag niet hoeveel salaris een leraar verdient, want het is niet de moeite waard wat ze hebben gedaan. De toewijding en dienstbaarheid van leraren bij hun inspanningen om de natie te onderwijzen, zal altijd worden gegraveerd, ook al is de adem van het lichaam gescheiden.
Maar tegenwoordig begint het beeld van de nobele figuur van de leraar te vervagen. Dit komt tot uiting in de vele gevallen die docenten overkomen. Leraren lijken op een kruispunt te staan. Bij het uitvoeren van hun taken worden leraren nu vaak overschaduwd door verschillende bedreigingen, variërend van milde tot ijzeren staven.
De omstandigheden zijn nu heel anders dan vroeger. In het verleden was het berispen van leerlingen door de leraar onderdeel van: van aandacht van de leraar. Geen wonder, leraar tijdperk was zeer gezaghebbend in de ogen van studenten en de samenleving. Stel je voor, als de leraar met een stille blik naar studenten heeft gestaard, dan zullen de studenten onmiddellijk hun fouten beseffen. Niemand meldde of beschuldigde de leraar van het plegen van mensenrechtenschendingen omdat de leraar de fouten van de studenten berispte of bestrafte.
Maar wat kun je doen, de tijden zijn veranderd. Vroeger was de leraar een rolmodel, een leraarfiguur die gerespecteerd moet worden, nu is het omgekeerd. Leerkrachten worden tegenwoordig beschouwd als academische 'machines', niet als figuren die zowel binnen als buiten de schoolomgeving moeten worden geïmiteerd, geliefd en gerespecteerd. Het is niet verrassend dat veel gevallen van mishandeling van leraren door leerlingen hebben geleid tot de ineenstorting van de jeugdmoraal.
Onlangs heeft de wereld van het onderwijs Indonesië geschokt door verschillende gevallen van geweld onder leerlingen tegen hun leraren. Verschillende soorten achtergronden en casus-chronologie illustreren dat er iets mis is in de ethiek en moraliteit van studenten. Dit feit benadrukt nog eens het belang van karaktereducatie voor studenten. Karaktereducatie is niet alleen gericht op het leveren van academisch materiaal, maar ook op het ontwikkelen van ethiek en manieren over hoe studenten zich moeten gedragen en leraren moeten respecteren.
We moeten leren om leraren uit Japan te eren. Toen in 1945 de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki werden gedropt, beval keizer Hirohito de minister van Onderwijs het aantal nog levende leraren te tellen. De leraren werden verzameld en kregen de zware taak om van Japan een superieure natie te maken.
Het herstel van het perspectief van de glorie van een leraar is een echte stap die door alle componenten van de samenleving moet worden genomen. Niet alleen de verantwoordelijkheid van de schoolomgeving. Uitgaande van een gezin dat religieuze en ethische waarden, het milieu en media De massa moet ook voorzichtig zijn bij het geven van alle spektakels en informatie. Want direct of indirect vormen deze zaken het karakter van een student die op zoek is naar identiteit. Daarnaast bouwt communicatie, zowel tussen studenten als docenten, zodat er geen misverstanden ontstaan die leiden tot rauw raken. Laat de wereld van het Indonesische onderwijs niet bezoedeld worden met de uitdrukking "leraren zijn bezig met lesgeven, terwijl studenten bezig zijn met slaan".