Proclamatie van Indonesische onafhankelijkheid: achtergrond, tekstinhoud, verschillen

17 augustus 1945 is een historische datum voor alle Indonesische burgers. Want op vrijdag 17 augustus 1945 begonnen de historische gebeurtenissen met betrekking tot de proclamatie van de Indonesische onafhankelijkheid.

De Proclamatie van Onafhankelijkheid werd voorgelezen door Ir. Soekarno vergezeld van Drs. Mohammad Hatta die werd vastgehouden in Jalan Pegangsaan Timur nr. 56, Centraal Jakarta.

EEN. Proclamatie Achtergrond

Op 6 augustus 1945 werd door de Verenigde Staten de atoombom op de Japanse stad Hiroshima gegooid, wat het Japanse leger begon te demoraliseren.

Een dag later heeft het Indonesische Onafhankelijkheidsonderzoeksbureau (BPUPKI), of Dokuritsu Junbi Cosakai veranderde haar naam in het voorbereidend comité voor Indonesische onafhankelijkheid (PPKI), of Dokuritsu Junbi Inkai in het Japans.

Dit is bedoeld om de wens en het doel om Indonesische onafhankelijkheid te bereiken verder te benadrukken.

Op 9 augustus 1945 viel een tweede atoombom op de stad Nagasaki, waardoor Japan zich overgaf aan de Verenigde Staten en hun bondgenoten.

Dit moment werd door Indonesië gebruikt om zijn onafhankelijkheid uit te roepen.

Soekarno en Hatta als PPKI-leiders en Radjiman Wedyodiningrat als voormalig BPUPKI-voorzitter werden naar Dalat, Vietnam gevlogen om maarschalk Terauchi te ontmoeten.

Ze kregen te horen dat de Japanse troepen op het punt stonden te worden verslagen en Indonesië onafhankelijkheid zouden geven.

Ondertussen had Sutan Sjahrir op 10 augustus 1945 via de radio het nieuws gehoord dat Japan zich had overgegeven aan de geallieerden.

De ondergrondse strijders bereiden zich voor om de onafhankelijkheid van Indonesië uit te roepen, en verwerpen de vorm van onafhankelijkheid die Japan cadeau heeft gedaan.

Op 12 augustus 1945 vertelden de Japanners via maarschalk Terauchi in Dalat, Vietnam, Soekarno, Hatta en Radjiman Wedyodiningrat.

Dat de Japanse regering Indonesië onmiddellijk onafhankelijk zal maken en dat de onafhankelijkheidsverklaring binnen enkele dagen zou kunnen worden uitgevoerd.

Twee dagen later, toen Soekarno, Hatta en Radjiman vanuit Dalat naar hun vaderland terugkeerden, drong Sutah Syahrir erop aan dat Soekarno riep onmiddellijk de onafhankelijkheid uit omdat hij de resultaten van de bijeenkomst in Dalat als een list beschouwde Japan.

Omdat Japan zich had overgegeven aan de geallieerden en om een ​​splitsing in het nationalistische kamp tussen pro en anti-Japanners te voorkomen.

Soekarno herinnerde Hatta eraan dat Syahrir niet het recht had om de onafhankelijkheid uit te roepen, omdat dat het recht van de PPKI was.

Ondertussen was Syahrir van mening dat PPKI door Japan was gevormd en dat de proclamatie van onafhankelijkheid door PPKI slechts een Japans geschenk was.

Op 14 augustus 1945 gaf Japan zich officieel over aan de geallieerden aan boord USS Missouri.

Het Japanse leger en de marine zijn nog steeds aan de macht in Indonesië omdat Japan heeft beloofd de macht in Indonesië terug te geven aan de geallieerden.

Sutah Syahrir, Wikana, Darwis en Choerul Saleh hoorden het nieuws op de BBC-radio.

Na geruchten te hebben gehoord dat Japan op de knieën zou gaan, drong de jonge groep er bij de oudere groep op aan om onmiddellijk de onafhankelijkheid van Indonesië uit te roepen.

Oude mensen willen niet haasten. Ze willen geen bloedvergieten op het moment van de proclamatie.

Soekarno en Hatta gingen naar de Japanse militaire autoriteiten (Gunsei) om op zijn kantoor aan het Koningsplein (Medan Merdeka) informatie in te winnen.

Maar het kantoor is leeg. Soekarno en Hatta gingen toen met Soebardjo naar het kantoor van Notfu, vice-admiraal Maeda, op Jalan Medan Merdeka Utara (Maeda's huis op Jl Imam Bonjol 1).

Maeda begroette hen met felicitaties voor hun succes in Dalat. Tijdens het beantwoorden had hij geen bevestiging ontvangen en wachtte nog steeds op instructies uit Tokio.

Na terugkeer uit Maeda bereidden Soekarno en Hatta zich onmiddellijk voor op de vergadering van het Voorbereidend Comité voor Indonesische Onafhankelijkheid (PPKI) op 16 augustus 1945 om 10.00 uur.

De volgende dag op het kantoor van Jalan Pejambon nr. 2 om alles te bespreken wat te maken heeft met de voorbereiding van de proclamatie van de onafhankelijkheid.

Een dag later werd het tumult van de druk dat de machtsovername door Indonesië eiste steeds meer bereikt door jongeren uit verschillende groepen.

De PPKI-bijeenkomst op 16 augustus om 10.00 uur ging niet door omdat Soekarno en Hatta niet verschenen.

BPUPKI deelnemers aan de historische reis naar Indonesische onafhankelijkheid, dr. Radjiman was de enige persoon die actief betrokken was in de arena van de nationale strijd vanaf de opkomst van Boedi Oetomo tot de vorming van BPUPKI.

B. Seconden van het lezen van de proclamatie

Onderhandelingen tussen jonge en oude groepen ter voorbereiding van de tekst van de proclamatie van de Indonesische onafhankelijkheid vonden plaats van 02.00 – 04.00 uur 's ochtends.

De tekst van de proclamatie werd geschreven in de eetkamer van admiraal Tadashi Maeda Jalan Imam Bonjol No. 1. De samenstellers van de tekst van de proclamatie zijn Ir. Soekarno, Drs. Moh. Hatta en dhr. Ahmad Soebardjo.

Het concept van de proclamatietekst is geschreven door Ir. Soekarno zelf.

In de voorkamer waren ook B.M Diah, Sayuti Melik, Sukarni en Soediro aanwezig. Sukarni suggereerde dat degenen die de tekst van de proclamatie ondertekenden Ir. Soekarno en Drs. Moh. Hatta namens het Indonesische volk.

De tekst van de proclamatie is getypt door Sayuti Melik. In de ochtend, 17 augustus 1945, in de woning van Soekarno, Jalan Pegangsaan Timur 56.

Het evenement begon om 10.00 uur met het voorlezen van de tekst van de proclamatie van Indonesische onafhankelijkheid door Soekarno en gevolgd door een korte toespraak zonder tekst.

Daarna werd de door Fatmawati genaaid rood-witte vlag gehesen, gevolgd door opmerkingen van Soewirjo, de toenmalige loco-burgemeester van Jakarta en Moewardi, de leider van de Barisan Pelopor.

C. Inhoud van de proclamatietekst

• De originele tekst van onze Proclamatie, het Indonesische volk, verklaart hierbij de onafhankelijkheid van Indonesië. Zaken met betrekking tot de machtsoverdracht in de d.l.l. zullen met de grootst mogelijke zorgvuldigheid en in de kortst mogelijke tijd worden uitgevoerd. Djakarta, 17 – 8 – '05
  Vertegenwoordigers van de Indonesische natie
• Authentieke tekst
  P R O K L A M A S I Wij, het Indonesische volk, verklaren de onafhankelijkheid van Indonesië. Zaken met betrekking tot de machtsoverdracht in de d.l.l. zullen grondig en in de kortst mogelijke tijd worden uitgevoerd. Djakarta, dag 17 boelan 8 tahoen 05
  Namens het Indonesische volk.
  Soekarno/Hatta

D. Het verschil tussen de originele en authentieke tekst van de proclamatie

• Het woord "Proclamatie" wordt veranderd in "P R O K L A M A S I"
• Het woord "Dingen" is veranderd in "Dingen"
• Het woord "tempo" is veranderd in "tempo"
• Het woord "Djakarta, 17 - 8 - '05" is veranderd in "Djakarta, dag 17 boelan 8 tahoen 05"
• Het woord "Vertegenwoordigers van de Indonesische natie" werd veranderd in "Namens de Indonesische natie"
• De tekst van de oorspronkelijke proclamatie is geschreven door Ir. Soekarno en de samenstelling van Drs. Moh. Hatta en dhr. Raden Ahmad Soebardjo. Terwijl de inhoud van de authentieke tekst het resultaat is van het typen van Mohamad Ibn Sayuti Melik.
• De tekst van de originele proclamatie is niet ondertekend, terwijl de authentieke tekst is ondertekend door Ir. Soekarno en Drs. Moh. Hatta.