4 soorten gezichtspunten in Indonesische verhalen

Trouwens verhaallijnEr is één belangrijk element dat moet worden gebruikt bij het schrijven van een verhaal. Het element is het gezichtspunt. Het eigen standpunt is de manier waarop een schrijver zichzelf in een verhaal; om als dader op te treden of als getuige van het verhaal op te treden.

Het gezichtspunt zelf is onderverdeeld in verschillende typen. De soorten standpunten in het verhaal zelf zullen specifiek in dit artikel worden besproken, waar de discussie als volgt is!

1. Perspectief van de eerste persoon als hoofdrolspelers

De eerste soorten gezichtspunten zijn het gezichtspunt van de eerste persoon als de dader. Vanuit deze invalshoek betrekt de schrijver zich bewust bij het verhaal dat hij zelf heeft gemaakt en treedt de schrijver ook op als acteur in het verhaal. Een van de kenmerken van dit gezichtspunt is het gebruik van woordik of me op de hoofdpersoon van het verhaal.

Bijvoorbeeld:

Ik zit hier nog steeds op deze parkbank. Ik ben nog steeds aan het verteren wat dat betekent van zijn woorden. Wil hij me niet meer? Atyau, ik ben voor hem alleen maar als stof beschouwd?

2. Perspectief van de eerste persoon als nevenacteurs

In deze optiek is de auteur nog steeds betrokken bij een verhaal dat hij maakt. De auteur speelt echter niet de hoofdpersoon. Eerder als een begeleidend personage van de hoofdpersoon van het verhaal dat hij maakte.

Bijvoorbeeld:

Ik zag een zweem van tranen in Devi's ogen. Is hij verdrietig? Ik waagde het hem te vragen. Hij beantwoordde ook mijn vraag. Niet op antwoord oraal, maar door zijn geforceerde glimlach.

3. Het standpunt van de derde persoon van de waarnemer

De volgende soorten gezichtspunten zijn het gezichtspunt van de derde persoon van de waarnemer. In dit opzicht is de auteur helemaal niet betrokken bij het verhaal. Hij speelt alleen de rol van de persoon die daadwerkelijk de inhoud van het verhaal vertelt. In dit gezichtspunt probeert de schrijver het leven van één personage op een gefocuste manier te vertellen zonder andere personages te vertellen.

Gebruik van het woord hij en hij is kenmerkend voor dit standpunt. De verteller vermeldt echter soms ook direct de naam van het personage bij het weergeven van dit standpunt.

Bijvoorbeeld:

(a) Hij zat nog steeds peinzend op de bank in het park. Hij werd nog steeds gestoken door de woorden van de man. Hoe klein ben ik in jouw ogen? mompelde hij in zijn hart.

(b) Marrissa zit nog steeds peinzend op de bank in het park. Hij werd nog steeds gestoken door de woorden van de man. Hoe klein ben ik in jouw ogen? De 20-jarige vrouw mopperde in haar hart.

4. Alwetend gezichtspunt van de derde persoon

Het laatste type gezichtspunt is het alwetende gezichtspunt van de derde persoon. Dit type gezichtspunt is eigenlijk bijna hetzelfde als het derde type gezichtspunt. In dit opzicht vertelt de schrijver echter niet slechts één personage, maar alle personages in het verhaal.

Bijvoorbeeld:

Marrissa zat nog steeds te snikken in de tuin. Hij was nog steeds kapot van wat Jordan tegen hem had gezegd. Aan de andere kant barstte Jordan die dat zei ook in tranen uit toen hij het park verliet.

Dat zijn enkele soorten standpunten in het verhaal taalIndonesië. Als de lezer wil toevoegen referentie over het verhaal kan de lezer de volgende artikelen openen, namelijk: soorten verhaallijnen, stadia in de verhaallijn. intrinsieke en extrinsieke elementen, voorbeeld kort verhaal, voorbeelden van persoonlijke ervaringen, en voorbeeld van voorwaartse plot. Bedankt en bedankt.

Referentie:

Definitie van gezichtspunten en soorten van de duidelijkste discussie