De elementen van poëzie en haar structuur

Volgens de Big Indonesian Dictionary wordt poëzie bedoeld of een verscheidenheid aan literatuur waarvan de taal gebonden is aan ritme, dimensie, rijm en de opstelling van regels en strofen. Poëzie wordt ook gedefinieerd als rijm of compositie in een taal waarvan de vorm zorgvuldig is geselecteerd en gerangschikt zodat deze scherper wordt het bewustzijn van mensen van ervaringen en het oproepen van specifieke reacties door de rangschikking van geluiden, ritmes en geluiden speciale betekenis. Gewoonlijk wordt poëzie gemaakt om de gedachten en gevoelens van de auteur uit te drukken door prioriteit te geven aan de schoonheid van woorden.

Elementen van Poëzie

Poëzie wordt gevormd of geconstrueerd met elementen van poëzie als volgt.

1. Thema

Het thema van het gedicht verwijst naar de hoofdgedachte die de dichter via zijn poëzie uitdrukt. Over het algemeen is het thema van poëzie specifiek, objectief en rechttoe rechtaan. De thema's die vaak in poëzie terug te vinden zijn, zijn het thema menselijkheid, goddelijkheid,

liefdepatriottisme, angst, mislukking van het leven, maatschappijkritiek, solidariteit, democratie, natuur, gerechtigheid en strijd.

2. Toon en sfeer

Het volgende element van poëzie is de toon en de stemming van de ziel. Door zijn poëzie drukt de dichter zijn houding ten opzichte van de lezer uit om een ​​sfeer van poëzie te creëren. Vanuit deze toon en sfeer wordt poëzie als lesgeven, adviseren, entertainen, enzovoort.

3. Gevoel

Poëzie is een uiting van de gevoelens van de dichter. De gevoelens die poëzie bezielen, kunnen gevoelens van verdriet, vreugde, emotie, belediging, isolement, trots, liefdesverdriet, eenzaamheid, angst, enzovoort zijn.

4. Mandaat

De boodschap is de boodschap die de dichter aan de lezer wil overbrengen. Meestal wordt de boodschap door de lezer zelf geformuleerd.

5. Beeldspraak

Cijfers of stijlfiguren of taalstijlen volgens het Grote Indonesische Woordenboek zijn manieren om iets te beschrijven door het gelijk te stellen aan iets anders. Cijfers in poëzie worden gebruikt om een ​​bepaalde indruk te wekken bij de luisteraar of lezer. Er is alle soorten beeldspraak die vaak in poëzie worden gebruikt om een ​​bepaalde indruk bij de lezer te wekken, waaronder beeldspraakvergelijking, tegenspraak, herhaling en koppeling

een. Vergelijking

Soorten vergelijking beeldspraak zijn als volgt.

• gelijk of vergelijking is een stijlfiguur die twee dingen vergelijkt die in wezen verschillend zijn en we beschouwen opzettelijk hetzelfde. De vergelijking wordt expliciet verklaard door het gebruik van het woord zoals, zoals, zoals, zoals, zoals, zoals, alsof, en vergelijkbaar. Voorbeeld: Het leven is als een spinnewiel, soms omhoog en soms omlaag.
• Metafoor is een stijlfiguur die twee dingen vergelijkt die impliciet verschillend zijn. Metaforen zijn bijna hetzelfde als gelijkenissen, het verschil is dat in metaforen de vergelijking direct wordt gedaan zonder woorden te gebruiken. zoals, zoals, zoals, zoals, zoals, zoals, zoals, zoals, en vergelijkbaar. Voorbeelden van metaforische stijlfiguren: Tono is de prullenbak van de samenleving in dorp dit.
• Verpersoonlijking is een stijlfiguur die menselijke eigenschappen hecht aan levenloze objecten of aan abstracte ideeën. Het gebruik van personificatie als beeldspraak kan duidelijkheid en concrete beeldspraak opleveren. Voorbeeld personificatie beeldspraak: Een windvlaag streelt haar mooie haar.
• allegorische stijlfiguur is verhaal die andere dingen of andere gebeurtenissen symboliseert. Allegorie kan worden beschouwd als een voortdurende metafoor. Dus, het begrijpen van allegorische stijlfiguren moet uit de hele tekst komen.

b. Controverse

Verschillende soorten tegenstrijdige stijlfiguren zijn als volgt.

• hyperbool is een stijlfiguur die iets overdreven uitdrukt in termen van kwantiteit, grootte en kenmerken. Het doel is om meer aandacht van de lezer te krijgen. Voorbeeld van hyperbool: Het afval in de stad Bandung ligt zo hoog als een berg opgestapeld.
• litotes is een stijlfiguur die iets zegt door iets te verminderen of te verzwakken en het tegenovergestelde te beweren. Voorbeeld van litotes: Stop bij onze eenvoudige hut.
• ironie Volgens de Big Indonesian Dictionary is het een stijlfiguur die een betekenis uitdrukt die in strijd is met de werkelijke betekenis, bijvoorbeeld met een betekenis uitdrukken die tegengesteld is aan de werkelijke betekenis en de discrepantie tussen de gepresenteerde atmosfeer en de realiteit eraan ten grondslag liggen. Dit is bedoeld om satire te geven. Ironie kan omslaan in cynisme en sarcasme met de schijn van hardere woorden. Voorbeeld van ironie: Je komt heel ijverig naar school, twee uur geleden ging de bel.

c. herhaling

Soorten herhaling beeldspraak zijn als volgt.

• alliteratieis een stijlfiguur die woorden gebruikt met dezelfde beginklank.
• Herhaling is een stijlfiguur die de herhaling van hetzelfde woord of dezelfde groep woorden vele malen bevat.

d. Koppeling

De verschillende soorten koppelingen omvatten de volgende.

• Metonymie beeldspraak Volgens de Big Indonesian Dictionary is het een stijlfiguur in de vorm van het gebruik van karakteristieke namen of namen van dingen die zijn gekoppeld aan mensen, goederen of andere dingen als hun vervangers. Voorbeeld van metonymie: Hij studeert Chairil Anwar gemeen onderzoekt het werk van Chairil Anwar.
  
• Synecdoche volgens de Big Indonesian Dictionary is het een stijlfiguur die de naam van het deel vermeldt in plaats van de naam van het geheel of pars pro toto. Een andere betekenis is het koppelen van beeldspraak die de hele naam vermeldt in plaats van de deelnaam of bagian totem pro parte. Synecdoche wordt ook geïnterpreteerd als een verbindende stijlfiguur die namen noemt ingrediënt als vervanging voor de naam van het item dat van dat materiaal is gemaakt. Synecdoche stijlfiguren worden gebruikt om gebeurtenissen direct uit de bron weer te geven om zo tot een concreter beeld te komen.
• Eufemisme Volgens het Grote Indonesische Woordenboek is het een subtielere uitdrukking ter vervanging van een uitdrukking die als onbeleefd wordt ervaren, die als schadelijk of onaangenaam wordt beschouwd. Eufemisme is gerelateerd aan de positieve connotatie van een woord. Voorbeeld: werkloos is een subtiele vorm vanwerkloosheid.
• alusio is een stijlfiguur die indirect verwijst naar een gebeurtenis of personage op basis van de vooronderstelling van het bestaan gedeelde kennis van de auteur en lezer en het vermogen van de lezer om referenties op te vangen dat. Voorbeeld van alusio stijlfiguur: Tugu Dasasila Bandung herinnert ons aan de gebeurtenissen van de Aziatisch-Afrikaanse conferentie.

6. Ritme

Volgens het Big Language Dictionary IndonesiëRitme in poëzie betekent de spanningen die optreden als gevolg van de herhaling en afwisseling van geluidseenheden in een lange stroom van korte geluiden, luide en zachte druk, en hoge en lage tonen. In poëzie dient ritme om de ziel aan de woorden te geven, zodat ze bepaalde emoties kunnen oproepen, zoals verdriet, teleurstelling, woede, verlangen en geluk.

8. Gebruik van woorden-woord connotatie

Het woord connotatie is een woord dat eigenlijk niet betekent. Het woord heeft toevoegingen ondergaan, zowel op basis van de ervaring, indruk en verbeelding als gevoelens van de dichter.

9. Symbolische woorden

Een symbool of symbool is zoiets als een afbeelding, teken of woord dat een bepaald doel uitdrukt. De symbolen drukken bepaalde betekenissen uit die door het grote publiek kunnen worden begrepen.

10. Verbeelding

Verbeelding is een woord of een rangschikking van woorden die waanvoorstellingen of verbeeldingskracht kan veroorzaken. Met de kracht van de verbeelding lijkt de lezer iets te voelen, te horen of te zien dat door de dichter wordt uitgedrukt. Met de woorden die de dichter gebruikt, is het alsof de lezer geluiden hoort (auditieve verbeelding), objecten ziet (visuele verbeelding), of objecten voelt en aanraakt (tactiele verbeelding).

Poëzie Structuur

De elementen waaruit het bovenstaande gedicht bestaat, kunnen worden gegroepeerd in twee soorten poëziestructuur, namelijk de fysieke structuur en de innerlijke structuur. Met andere woorden, de structuur van poëzie verwijst naar twee soorten poëzie-elementen, namelijk de fysieke structuur en de innerlijke structuur.

1. Fysieke structuur

Wat wordt bedoeld met fysieke structuur? poëzie zijn de elementen die poëzie van buitenaf vormen of construeren, zoals dictie of woordkeuze, verbeelding, concrete woorden, stijlfiguur, rijm en typografie.

• Dictie of woordkeuze. Gedichten worden gevormd met zorgvuldig geselecteerde woorden. De woordkeuze is ook gerelateerd aan de betekenis, de rangschikking van geluiden, evenals de relatie tussen het ene woord en het andere in zijn regels en strofen.
  
• Verbeelding. Wat wordt bedoeld met verbeelding is een woord of een rangschikking van woorden die bepaalde verbeeldingen kan genereren, zoals visuele verbeelding, auditieve verbeelding en tactiele verbeelding.
  
• Concrete woorden. Het gebruik van concrete woorden hangt nauw samen met verbeelding. In zekere zin kan de verbeelding van de lezer worden gewekt door concrete en duidelijke woorden te gebruiken, zodat de lezer zich duidelijk kan voorstellen wat de dichter bedoelde.
  
• Beeldspraak. beeldspraak of stijltaal of figuurlijke taal is de taal die door dichters wordt gebruikt om iets te zeggen door iets met een ander te vergelijken, te analogiseren of gelijk te stellen.
  
• Ritme en ritme. Met rijm wordt bedoeld de herhaling van geluiden in poëzie die poëzie mooi maken. Naast rijm is er een term die verwijst naar de herhaling van een woord, zin of rijm zin bij poëzie. Zowel rijm als ritme maken poëzie mooier en zinvoller.
  
• Typografie. Typografie of gezichtsuitdrukking in poëzie verwijst naar de visuele vorm van poëzie die het onderscheidt van andere literaire werken. Gewoonlijk wordt poëzie geschreven met verwijzing naar bepaalde arrangementen, zoals de aanwezigheid van regels, strofen, het aantal woorden in elke strofe en de manier van schrijven.
  

2. Innerlijke structuur

De innerlijke structuur van poëzie zijn de elementen die poëzie van binnenuit vormen of opbouwen, waaronder thema's, gevoelens, toon en sfeer, en berichten.

• Thema verwijst naar de belangrijkste ideeën van de dichter in zijn poëzie, zoals het thema van God, sociale rechtvaardigheid, menselijkheid, volkssoevereiniteit, patriottisme of sociale rechtvaardigheid.
• Gevoel verwijst naar de gevoelens die door de dichter worden uitgedrukt, zoals angst, verlangen, verdriet, enzovoort.
• Poëzie toon verwijst naar de houding van de dichter ten opzichte van de lezer, bijvoorbeeld adviserend, neerbuigend, sarcastisch, spottend of rechtdoorzee in het vertellen van iets aan de lezer.
• Atmosfeer verwijst naar de toestand van de ziel van de lezer na het lezen van het gedicht.
• Mandaat verwijzen naar bericht dat de dichter door zijn poëzie zal overbrengen.

Dus een kort overzicht van de elementen waaruit poëzie en haar structuur bestaat. Andere leesbare artikelen met betrekking tot poëzie of werken literatuur waarvan anderen zijn verschil tussen poëzie en rijm, soorten poëzie, soorten oude poëzie, nieuwe soorten poëzie, soorten hedendaagse poëzie, soorten gedichten, nieuwe soorten poëzie op basis van de inhoud ervan, nieuwe soorten poëzie op basis van zijn vorm, voorbeeld van korte poëzie, voorbeelden van oude mantra-gedichten, voorbeeldpoëzie en synopsis, voorbeeld van distikon-poëzie, voorbeeld van overspelige poëzie, voorbeeld van kwatrijnpoëzie,voorbeeld van sonnetpoëzie, voorbeelden van romantische poëzie, voorbeeld van balladepoëzie, en voorbeeld van elegiepoëzie. Zou handig kunnen zijn.