Voorbeelden van korte korte verhalen en hun intrinsieke elementen
Enkele voorbeelden van korte verhalen zijn eerder getoond, zoals: voorbeeld van een achterwaartse plot, voorbeeld van gemengde plot, voorbeelden van korte verhalen over de natuurlijke omgeving, voorbeelden van korte verhalen, voorbeeld van verhaallijn in kort verhaal, net zoals voorbeelden van korte verhalen en hun structuren. Dit artikel toont ook voorbeelden van korte verhalen, waar korte verhalen worden getoond naar verhouding kort (minder dan 10 boekpagina's), en beschreef ook de intrinsieke elementen erin. In het artikel intrinsieke en extrinsieke elementenIntrinsieke elementen zijn elementen die in een verhaal voorkomen, inclusief korte verhalen, en bestaan uit:
- Thema: hoofdgedachte van het verhaal.
- Karakters: De personages die bij het verhaal betrokken zijn, hebben verschillende kenmerken.
- achtergrond (Instellingen): is de setting waarin het verhaal zich afspeelt, of het nu de setting is van plaats, tijd of sfeer.
- Verhaal: de verhaallijn in a verhaal.
- gezichtspunt: het standpunt van de auteur bij het vertellen van het verhaal, of het het standpunt van het personage gebruikt (perspectief van de eerste persoon) en het eigen gezichtspunt van de auteur (een gezichtspunt van een derde persoon of een gezichtspunt buiten het gezichtspunt van de personages binnenin) verhaal).
- Mandaat: bericht vervat in een verhaal.
- Stijl Taal: de manier waarop de auteur het verhaal heeft geschreven.
Voor meer details is het volgende een voorbeeld van een kort kort verhaal gebaseerd op de intrinsieke elementen in: taalIndonesië.
Regen, muziek en herinneringen*
Door: Yvonne de Fretes
De regen die de hele middag was gevallen, was niet gestopt, ook al was de nacht blijven glijden. Hij kan niet veel doen sinds hij neerkwam he regen net nu. Niet veel inderdaad, als het wordt gedefinieerd als voldoende beweging of fysieke activiteit. De man stond die avond gewoon fulltime voor het raam te kijken naar de regen die op de dennenbladeren sloeg die het hek ten oosten van de bamboepoort omzoomden.
In de tegenovergestelde richting ziet de weelderige Bougenville met zijn roze bloemen er prachtig uit, versierd met waterdruppels op het oppervlak van de bladeren. Hij genoot er met volle teugen van. Somber als de kleur van de lucht die avond. Toen de avond viel, en hij was er nog steeds.
De nachtwind blies een beetje fris, maar hij wilde het raam nog niet sluiten. Als zijn overleden vrouw er nog was, zou hij hetzelfde hebben gedaan. Ja, Yasmin, zijn vrouw, zou op zo'n avond hetzelfde met hem doen. Staande bij het raam, kijkend naar de vallende regen, de wind voelend. Volgens Yasmin is regen een zegen. De natuur lijkt te zingen en de waterdruppels die tegen de ruiten slaan, lijken romantische liefdespoëzieteksten te creëren.
Hij kende Yasmins gewoonten uit zijn hoofd, en dat was wat haar hart deed openbreken. Altijd, na de regen, behalve 's avonds laat, kwam hij naar beneden in de tuin en haalde diep adem, ademde uit en ademde dan weer in.
"De geur van aarde en planten na de regen is heel kenmerkend en comfortabel", zei hij.
Er zijn nog veel meer unieke dingen aan Yasmin die ze zich nog goed herinnert. Het lijkt alsof dat allemaal gisteren is gebeurd. Denk niet dat Yasmin alleen van de regen houdt. Toen ze een aantal jaren dienst hadden in Palembang, nam Yasmin haar soms mee voor een uitstapje buiten de stad. Precies naar de locatie van het rubberbos., gewoon om te genieten van het zonlicht dat door de takken van honderden rubberbomen doordringt die netjes zijn opgesteld om een prachtig lichtspel te veroorzaken dat op de grond valt die beladen is met dikke bladeren vallen. Hij stapte dan uit de auto, liep diep het rubberbos in en stond daar te genieten van alles.
'Yasmin...' fluisterde hij droevig. Hoe ze altijd van elkaar hebben gehouden en altijd zullen zijn. Hoewel hij soms het gevoel heeft dat hij Yasmin niet echt begrijpt, is dat geen probleem. Is dat niet hoe ze hun hele huwelijksleven altijd leren begrijpen? Misschien is hun relatie vanwege deze dingen verre van verzadigd. Het belangrijkste is dat ze zich kunnen afstemmen op hun respectievelijke partners, zodat de verschillen in plaats van te verstoren hun relatie nog meer verrijken.
De man glimlachte, voor het eerst de hele middag. Inderdaad, zo voelt hij zich in zijn huwelijksleven met Yasmin, zodat hoewel ze niet gezegend zijn met zonen, hun leven inhoud heeft. Hoe langer, gedurende hun vijftienjarige huwelijk, hoe meer ze elkaar aardig en lief begonnen te vinden.
Yasmin heeft een schilderij van een rode roos van 70×60 cm, dat ze in de woonkamer hangt, recht tegenover haar favoriete stoel waar ze altijd zit te lezen. Op deze foto, op de stengel van de roos, staan de woorden 'Love is Enough'.
“Ik ben het eens met die uitdrukking. Je bent?" vroeg hij (Yasmin) terwijl hij naar de foto keek.
"Ja... ik denk niet dat die zin altijd waar is," antwoordde hij (de man).
"Niet altijd? Wat bedoelt u? Liefde, stof het heilige, vereist houding, Yang," zei hij (Yasmin) opnieuw vastberaden, hoewel nog steeds op een zachte toon.
De man zweeg en dat was een teken dat hij het gesprek niet voort wilde zetten. Yasmin ging verder met lezen.
Een andere keer hoorde de man zijn vrouw zeggen alsof hij tegen zichzelf zei: 'Liefde heeft geen ander belang dan de betekenis ervan te beseffen.'
“Van je favoriete Libanese dichter Rechtsaf?” zei de man.
Yasmin antwoordde niet, liep gewoon naar haar toe en streelde even haar wang voordat ze in de keuken verdween.
Yasmin... Yasmin... nu kan ze nog steeds glimlachen als ze terugdenkt aan die mooie momenten.
De nacht kruipt verder. Het regent niet zo veel als gisteravond. De wind die op zijn lichaam bleef staan werd kouder. Hij sloot het raam, nam toen plaats in de leesstoel, pakte een boek dat naast hem op tafel had gelegen en begon te lezen. Oh ja, op momenten als deze draait Yasmin LP's uit haar favoriete klassieke muziekcollectie. De man weigerde het nu te doen, bang dat de herinneringen zijn hart nog meer zouden snijden. Hij las verder.
Een klop op de deur wekte hem, maar hij bleef stil zitten. Zijn beste vriend kwam binnen, schudde de regenvlekken op zijn lange jas van zich af, deed hem uit en legde hem op de rugleuning van de stoel bij de deur, en ging regelrecht de woonkamer in. Ze keken elkaar aan, glimlachten zwijgend en voordat ze gingen zitten, ging de vriend naar een tafel in de hoek. De man keek alsof hij wilde protesteren, maar hij hield het in. Toen kwam een sonate van Schubert, Gretchen am Spinrade (Greta Op Het Spinnewiel). Ze zaten tegenover elkaar, rustig te luisteren en te genieten van het werk waarvan wordt gezegd dat het het eerste werk van de componist is. Dit is ook een van Yasmin's favorieten. Dat weten ze allebei. De man herinnerde zich dat Yasmin's laatste dagen altijd versierd waren met prachtige symfonieën tot haar vertrek uit deze wereld, op een middag helder bij hen thuis, nadat de dokters de maagkanker die ze een paar maanden geleden had niet konden behandelen.
Hij keek naar zijn vriend die af en toe op bezoek kwam, vooral nadat hij en Yasmin zich in de hoofdstad hadden gevestigd. Met z'n drieën voerden ze soms tot diep in de nacht intieme gesprekken en grappen, en ze genoten er allebei van. Sinds het vertrek van Yasmin komen haar beste vrienden vaker. Hij wilde het stoppen, maar was bang dat zijn vriend beledigd zou zijn.
De man is eigenlijk liever alleen om zijn pijn en eenzaamheid te overwinnen. Hij wilde dat de kamers gewoon met zijn tweeën waren; hij en Yasmin, en hij was er zeker van dat het voor hem gemakkelijk zou zijn om door die prikkelende momenten heen te komen. Het was pijnlijker toen zijn beste vriend kwam en zo'n sfeer creëerde, op zo'n natte nacht. Maar in godsnaam, hoe wil je het verbieden? Tot hij hart
De twee deelden tijdens hun studententijd een kamer in een pension, beiden hadden een hobby om foto's te maken, ze zijn allebei verliefd op een schattig meisje aan het einde van de weg, en de man is blij omdat het een meisje blijkt te zijn het - Yasmin - koos het.
*Bron: Ketting Van Gunung, een verzameling korte verhalen van scenarioschrijvers (Bestari, 2004) die enigszins door de auteur is bewerkt.
Intrinsieke elementen in het korte verhaal hierboven:
- Thema: over een man die zich het vertrek herinnert van zijn vrouw (Yasmin) een paar maanden geleden vanwege maagkanker waaraan zijn vrouw leed. Bij het herinneren van zijn vrouw wordt de man ook vergezeld door zijn beste vriend van de universiteit die YAsmin leuk vond en in het geheim herinneringen ophaalt aan de vrouw die hij leuk vindt. Dit maakt het voor de man moeilijk om door zijn verdriet heen te komen.
-
Karakters:
- Die man: beschreven als een melancholische figuur. Dit komt tot uiting in de manier waarop hij zich de figuur van zijn vrouw herinnert.
- Yasmin (de vrouw van de man): is een vrouw die van de man houdt sinds de universiteit en wordt beschreven als een persoon die houdt van natuurlijke landschappen zoals regen en zonneschijn, en houdt van woorden die te maken hebben met liefde.
- De vriend van die man: wordt beschreven als trouw aan zijn beste vriend, en haalt in het geheim herinneringen op aan Yasmin, die hij ook leuk vond toen hij op de universiteit zat.
-
achtergrond (Instellingen):
- Achtergrondscène: het huis van de man en zijn overleden vrouw.
- Tijd Achtergrond: middag en avond, en na de regen en bij zonsopgang in het rubberbos.
- Atmosfeer: somber.
- Verhaal: de gebruikte stroom is soorten verhaallijnen terugtrekken, want de hoofdpersoon (The Man) vertelt veel dingen die hij in het verleden met zijn vrouw heeft meegemaakt.
- gezichtspunt: Het gezichtspunt dat door de auteur in het bovenstaande korte verhaal wordt gebruikt, is het gezichtspunt van een derde persoon, of een gezichtspunt buiten het personage van het korte verhaal.
- Mandaat: Volgens de mening van de auteur is de belangrijkste boodschap in het korte verhaal hierboven dat we ons altijd de goede dingen herinneren van mensen die ons voor altijd hebben verlaten. We moeten ook door het verdriet heen kunnen dat we ervaren, hoe zwaar het ook is.
-
Taalstijl: De stijl van het korte verhaal hierboven is meestal rechttoe rechtaan, zonder woordenwoord gemeen dubbelzinnig in het. Toch zijn er ook zin-zinnen die gebruik maken van verschillende soorten beeldspraakvergelijking, zoals metafoor of personificatie. Bijvoorbeeld:
- De natuur lijkt te zingen en de waterdruppels die tegen het vensterglas slaan lijken songteksten te creëren lirik poëzieliefde romantische. (deze zin gebruikt voorbeeld van personificatie beeldspraak, waar in deze zin de natuur en de waterdruppels die op het raam vallen worden gelijkgesteld aan mensen die goed kunnen zingen en liefdesgedichten maken).
- Hij genoot er met volle teugen van. Somber als de kleur van de lucht die avond. (Deze twee zinnen gebruiken voorbeeld van metafoor, waarbij de ene zin met de andere wordt vergeleken).
Dit is een voorbeeld van een kort kort verhaal samen met zijn intrinsieke elementen. Zou handig kunnen zijn.