Voorbeelden van roman proza ​​in het Indonesisch

een van hen nieuwe soorten proza er zijn romans. Dit proza ​​zelf is een proza ​​dat een persoon of gebeurtenis en zijn omgeving vertelt, dat uitvoerig wordt gebracht en is onderverdeeld in verschillende hoofdstukken. Dit proza ​​zelf is ook opgenomen in de soorten fictie proza en ook soorten niet-wetenschappelijke essays. In dit artikel zullen we ontdekken hoe een voorbeeld van het proza ​​van deze roman eruitziet. De voorbeelden zijn als volgt!

Pingkan Vouwafstand*

Door: Sapardi Djoko Damono

Het is voorbij van uur zat Pingkan voor de spiegel. Elke keer als hij in de spiegel kijkt, herinnert hij zich woord haar moeder zei dat ze de spiegel al sinds haar tienerjaren in Makassar gebruikte. De reden dat zijn vader het anti-object naar Java bracht, was omdat Hartini het al tientallen jaren had gebruikt. De spiegel is een heilig object zei hij met een strak gezicht, die je moeder mooi heeft gemaakt.

Eerder had Pingkan er nooit over nagedacht, maar na een uur stilte voor haar ogen stelde ze zich voor het eerst voor hoe haar moeder eruit zou zien voordat ze naar Java zou verhuizen. Er was die middag geen moeders gezicht in de spiegel, alleen haar eigen gezicht werd stilaan zo oud als haar moeder. Hij staarde lange tijd naar haar gezicht en zag plotseling vanuit de spiegel zijn moeder verschijnen om de slaapkamerdeur te openen en hem aan te staren zonder een woord te zeggen.

Pingkan draaide haar hoofd om, ze zag dat de gestalte in de spiegel geleidelijk in haar veranderde. Weet niet wat te zeggen. Haar moeder? hij vroeg. Geen antwoord. Ga weg, ik ken je niet. Het was hem niet duidelijk wiens stem hij hoorde, zijn eigen stem of wiens stem. Hij naderde de gedaante, kwam dichter bij de vagere, en keerde heel langzaam terug, door de deur en verdween. Hij opende de deur. Moeder! Alleen het geluid achter de deur die nu wijd openstond, alleen de geur die hij kende sinds hij nog in de baarmoeder zat, de geur die sinds hij volwassen was vrijkwam uit de baarmoeder waarnaar hij had verlangd.

Hij kwam de kamer binnen en zag zijn eigen figuur nog steeds in de spiegel geleidelijk veranderen in een jonge vrouw die een of twee kersenbloesems opraapt die voor de dag vallen langs de rivier die heel rustig naar binnen stroomt? Kioto.

Pingkan hoorde een stem van de oever van de rivier komen die haar schreeuwde dat ze de weg op moest gaan. Het is nog niet te laat. De geur die hij had gekend sinds hij in de baarmoeder was, zweefde overal. Nooit had hij zich zo gelukkig gevoeld, niet in staat om onderscheid te maken tussen het verleden en het heden, de san en het hier. Pingkan wil vaak haar ogen en oren sluiten zodat virtuele grenzen niet bestaan, zodat alles hier is en nu gebeurt. Met grote zorg sneed hij de tijd en foldde afstand. Een stem deed zijn best om hem luider te roepen.

*Aangepast van de roman "Pingkan Folding the Distance" door Sapardi Djoko Damoni.

Dit is een voorbeeld van nieuw proza ​​in taalIndonesië. Als de lezer enkele referenties over het nieuwe proza ​​van de roman wil weten, kan de lezer de volgende artikelen openen, namelijk: soorten romans, voorbeeld van korte roman, voorbeeld van een vertaalde roman, en voorbeeld van een roman. Hopelijk is het nuttig en in staat om alle lezers inzicht te geven, zowel over romans in het bijzonder als Indonesisch in het algemeen. Bedankt en bedankt.