Voorbeelden van nieuwe korte prozaverhalen in het Indonesisch

een van hen nieuwe soorten proza er zijn korte verhalen of korte verhalen. Dit proza ​​is een verhaal dat specifiek en in het kort het verhaal van iemands leven of een gebeurtenis vertelt. In vergelijking met romans is dit soort proza naar verhouding korter, omdat dit proza ​​niet als een roman in hoofdstukken is geschreven. Daarnaast is de inhoud verhaal Het korte verhaal is ook veel gerichter, omdat dit proza ​​zich slechts op één verhaal of gebeurtenis focust.

In dit artikel zullen we ontdekken hoe een voorbeeld van proza ​​dat ook is geclassificeerd als j eruit zietsoorten fictie proza dit. Dit voorbeeld is als volgt te zien!

Verboden om van bloemen te houden*

Door: Kuntowijoyo

Vrijdagmiddag ben ik niet naar de Koran geweest. In mijn hand had ik een vlieger die ik het beste had gemaakt, met glasdraad. De ruisende lucht vloog mijn vlieger. Vliegers uit andere dorpen kwamen ook tevoorschijn. Mijn vlieger was afgesneden. De kameraden juichten en renden achter hem aan. Dat is mijn beste vlieger, ik stond er gewoon naar te kijken. Opeens voelde ik een greep op mijn schouder. Ik ben verrast. Een oude man met wit haar en een pyjama. Hij glimlachte naar me.

'Wees niet verdrietig, kleinzoon,' zei hij. De stem was hees en zwaar. Meteen werd mijn bloed afgenomen. Ik herinner me het oude huis met hoge muren. Mijn ogen vlogen naar hem toe. In zijn hand was een paarse bloem. Mijn lichaam werd koud.

‘Wees niet verdrietig, kleinzoon. Het leven is een vliegerspel. iedereen houdt van het leven. Niemand gaat liever dood. Vliegers kunnen breken. Je kunt verdrietig zijn. Je kunt ongelukkig zijn. Je blijft echter met de kite spelen. U blijft echter hopen op leven. Zeg, het leven is een spel. Glimlach, kleinzoon.”

Hij reikte naar mijn rechterhand. Voorover buigen. En mijn handen werden gekust. Ik ben hulpeloos. De bloem werd overgebracht naar mijn hand. Ik houd het vast. Als in een droom.

Hij trok aan mijn hand. En ik volgde hem. In mijn rechterhand een bloem. Toen ik tijd had om het te beseffen, zag ik de poort van het oude huis. Hij moet de oude man zijn! Beste Allaah! Ik schreeuwde hardop. De schreeuw bleef in zijn keel steken. Ik kronkel. Hij hield me steviger vast. Lachend grinniken. Ik worstelde, en zijn lach was hees hoe hard hij was.

Moeder nam me mee naar huis. Ik was me er niet echt van bewust, ineens leidde mijn moeder me. Thuis zag ik vader in een stoel lezen. Ik voel me kalm. Ik voel me verlegen.

'Waarom schreeuw je, hè?' woord Vader verwelkomt.

Papa bekeek me van top tot teen. Hij stond op en reikte naar mijn rechterhand. Hij zei:

'Waar is deze bloem voor, hè?'

Ik weet niet waarom, ik heb van deze bloem in mijn hand gehouden.

Papa greep. Pak het van mijn hand. Ik zag de klomp spier in de hand van mijn vader die de kleine bloem vasthield. Ik probeerde niet te schreeuwen.

'Mannen hebben geen bloemen nodig, Buyung. Als het een meisje is, prima. Maar je bent een man."

Vader gooide de bloem. Ik schreeuwde. Papa is vertrokken. Moeder staat nog steeds. Ik bukte me, nam de bloem, nam hem mee naar de kamer. De bloemstengel is gebroken. Een blad van de bloem is gewond. Ik kuste hem, lang, lang.

Dit is een voorbeeld van proza ​​met korte verhalen in het Engels Indonesië. Als de lezer inzicht wil toevoegen in proza ​​en korte verhalen, kan de lezer de volgende voorbeelden openen, namelijk: soorten proza, soorten oud proza, soorten non-fictie proza, intrinsieke en extrinsieke elementen, net zoals voorbeeld van verhaallijn in kort verhaal. Hopelijk nuttig en in staat om inzicht toe te voegen voor alle lezers, zowel over proza ​​​​als leermateriaal taal Indonesië. Dat is alles en bedankt.

*Aangepast van het anthologieboek met korte verhalen "Dilarang Cinta Bunga" van Kuntowijoyo. De in dit artikel getoonde tekstaanpassingen zijn slechts een klein deel van de oorspronkelijke tekst.