3 Voorbeelden van verhalend schrijven over onderwijs

Voorbeeld van een verhalend essay over onderwijs - Narratieve essays zijn geschriften of essays die zijn verpakt volgens de chronologie van de tijd vanaf het begin, het midden en het einde, en bedoeld zijn om de horizon te verbreden en lezers te vermaken. Kenmerkend voor verhalende essays is het bestaan ​​van verschillende fasen, zoals: oriëntatie, climax, heroriëntatie, conflict en probleemoplossing. Bij deze gelegenheid worden enkele voorbeelden van verhalende essays met het thema educatie gepresenteerd. Veel luisterplezier!

1. Vader van Nationaal Onderwijs

De wereld van het onderwijs zal altijd dankbaar zijn voor de diensten van de pioniers van het onderwijs sinds tijdperk Nederlands kolonialisme. Hij is Ki Hajar Dewantara. Zijn strijd tijdens het Nederlandse koloniale tijdperk was ervoor te zorgen dat de inheemse bevolking het recht op onderwijs zou krijgen, net als de rechten van de priyayi en de Nederlanders. Het is deze strijd die hem de titel Vader van het Nationaal Onderwijs heeft opgeleverd en zijn verjaardag wordt herdacht als Nationale Onderwijsdag.

Ki Hajar Dewantara werd geboren op 2 mei 1889 in Yogyakarta. Zijn voornaam is Raden Mas Soewardi Soeryaningrat. In zijn jeugd was Ki Hajar Dewantara actief in organisatie sociale politiek. Hij zorgt altijd voor socialisatie met als doel het publiek bewust te maken van het belang van nationale eenheid en soevereiniteit.

Ki Hajar Dewantara werd actief in het onderwijs toen hij in Nederland verbannen werd. In ballingschap studeerde hij onderwijs totdat hij een glas kreeg Europeesche Akte. Deze titel werd nuttig toen hij in 1919 terugkeerde naar Indonesië en oefen het leraarschap. Zijn grote stap was toen hij op 3 juli 1992 de Taman Siswa National College school oprichtte. Veel obstakels en obstakels werden door de Nederlandse regering tegen hem gelanceerd. Hij bleef echter vechten voor onderwijs. Tot hij tot nu toe een beroemde slogan bedacht.

Tut Wuri Handayani (achter het geven van aanmoediging). Ing Madya Mangun Karsa (midden in het creëren van kansen voor initiatief). Ing Ngarsa Sungulada (voor het stellen van een voorbeeld). Dit motto werd later gebruikt als de slogan van het ministerie van Nationaal Onderwijs.

2. Discipline in leren

Rani is de derde van vijf kinderen. Rani's vader was een legersoldaat. Hun gezin woont in een speciaal TNI servicehuis. Rani's vader leerde altijd discipline in alles. Beginnend met discipline in aanbidding, discipline in activiteiten, discipline in sport en discipline in leren. De vastberadenheid van Rani's vader in het toepassen van discipline betekent niet dat zijn kinderen bang worden. De relatie tussen vader en zoon tussen hen is erg harmonieus.

Rani en al haar broers en zussen hebben geleerd om overdag altijd te studeren. Na school leerde Rani's vader haar dat ze die dag altijd al het huishouden moest doen. Echter activiteit het moest gebeuren nadat ze hadden geluncht. Als het schoolwerk voorbij is, laat vader Rani en haar broers en zussen vrij om te spelen. En 's avonds verplicht vader om te studeren van ba'da isya tot 09.00 uur WIB.

Al deze discipline is niet zwaar voor Rani. In feite brengt deze gewoonte zelfs buitengewone wijsheid met zich mee. Het gebied waar Rani woont is een gebied waar elektriciteit nog schaars is. De elektriciteit in het gebied kan een hele dag of zelfs drie dagen uitvallen. Er was eens de elektriciteit 's avonds tot het ochtendgloren. Op die dag was er veel schoolwerk voor Rani en haar vrienden. Toen ze op school aankwam, klaagden bijna alle vrienden van Rani dat ze hun opdrachten niet konden doen omdat de elektriciteit uitviel. Dit overkwam Rani echter niet. Rani was klaar met alle taken voor de dag. Rani vertelde de lerares en al haar vrienden ook dat ze altijd gewend was om overdag schoolwerk te doen. Als gevolg hiervan, toen op een dag de elektriciteit 's nachts uitviel, was Rani niet in de war omdat ze haar schoolwerk niet had gedaan. Dit is de wijsheid van discipline bij het leren.

3. het spijt me ik weet het niet

Nu ben ik 33 jaar oud en ik ben gewoon een huisvrouw. Geen inkomen behalve het inkomen van de man. Ik heb geen eigen inkomen. Ik weet niet wat voor werk ik kan doen. Het is nog erger dan dat, ik kan mijn kinderen niet eens leren hun huiswerk te maken. Toen ze naar het schoolmateriaal vroegen, was ik sprakeloos taal en uiteindelijk zei ik dat ze bijles moesten nemen. Misschien is bijles voor sommige mensen een goede activiteit voor kinderen. Maar voor mij, met hen zijn er extra activiteiten buiten, hoe minder tijd we samen doorbrengen.

Het begon allemaal toen ik 11 jaar oud was. Ik zat toen in de 5e klas. In tegenstelling tot andere vrienden met een passie voor school, verveel ik me erg op school. Ik spijbel vaak naar school. Ga naar de velden, rivieren of zelfs naar de markt. Mijn ouders wisten daar niets van. Ze weten alleen dat ik 's morgens naar school ga en 's middags naar huis. Ik heb deze spijbelscène lange tijd gedaan. Ongeveer twee maanden was ik vaker van school.

Dingen die niet goed zijn, zullen op de lange termijn moeilijk te dekken zijn. Dit is mij ook overkomen. De school vertelde mijn ouders eindelijk over mijn spijbelgedrag. Mijn ouders waren meer dan geschokt. Ze waren woedend. Zelfs mijn vader sloeg me. Niet lang geleden werd mijn moeder ziek. Papa en mama zeiden dat ze ziek waren omdat ze aan mij dachten. Ik begon op te geven om door te gaan naar school omwille van moeder. Maar vader was altijd onbeleefd tegen me na dat incident. Bovendien waren mijn cijfers niet bevredigend voor mijn vader.

Ik zette mijn opleiding voort tot ik van de lagere school afkwam. Ik ben ook niet goed genoeg. Ik heb toen tegen mijn vader gezegd dat ik niet meer naar school wilde. Ik kan niet meer studeren. Zelfs ik heb geen zin om te studeren. Mijn vader en moeder waren ten einde raad en probeerden me over te halen om naar school te gaan. Als resultaat kwam er een verrassende beslissing van vader. Hij besloot met mij te trouwen. De 29-jarige jongen werd de keuze van de vader. Ik kan me niet voorstellen dat ik zou trouwen met een man die 17 jaar van mij verwijderd is. Maar ik weet niet wat er in me opkomt. Ik was het meteen eens met de beslissing van mijn vader. Op jonge leeftijd trouwen werd uiteindelijk mijn manier van leven.

Nu zijn er 21 jaar verstreken en ik heb zojuist de gevolgen gevoeld van het niet hebben van onderwijs. Ongeschoold is erg lastig. Gebrek aan kennis maakt het leven eigenlijk zuur. Basisonderwijs kan geen leven garanderen. Het leven kan niet alleen worden uitgerust met elementaire lees-, schrijf- en rekenvaardigheden. Ik heb veel spijt van mijn beslissing 21 jaar geleden. Had ik maar gehoorzaamd woord Mam en pap, ik weet zeker dat ik nu net zo succesvol kan zijn als mijn vrienden. Zelfs ik kan trots zijn omdat ik de eerste leraar voor mijn kinderen kan zijn.

Hier zijn enkele voorbeelden van verhalende essays over onderwijs. Hopelijk kan dit voorbeeldessay je helpen verhalende essays te begrijpen. Dank u.