Παράδειγμα σύντομης ιστορίας για το περιβάλλον

Το διήγημα είναι σύντομο για Ιστορία Σύντομο, το οποίο ορίζεται εν συντομία ως μέρος ενός λογοτεχνικού έργου που μιλάει για έναν άνθρωπο και όλα όσα σχετίζονται με αυτόν σε μια σύντομη γραφή. Ο ορισμός ενός διηγήματος που περιγράφεται από ειδικούς της λογοτεχνίας είναι ένα μυθιστορηματικό δοκίμιο που αφηγείται εν συντομία μέρος της ζωής ενός ατόμου και τη ζωή του (Pradopo, 2010: 6). Τα διηγήματα δεν περιέχουν ως επί το πλείστον περισσότερα από 10.000 λένε.

Τα διηγήματα είναι αριστουργήματα λογοτεχνία που πολλοί θαυμαστές γιατί εκτός από την ιστορία τυλιγμένη σε μια συνοπτική, ο αναγνώστης επίσης δεν βαριέται εύκολα να το απολαύσει. Ειδικά τώρα που τα διηγήματα μπορούν να βρεθούν εύκολα γράμμα τοπικές ειδήσεις κάθε εβδομάδα γραμμένες από ταλαντούχους συγγραφείς που είναι ήδη ικανοί στην επεξεργασία κειμένου. Τα διηγήματα έχουν πολλά κριτήρια γραφής, δομή γραφής και πρέπει να περιλαμβάνουν τα εγγενή στοιχεία μιας ιστορίας. Η περιγραφή των κριτηρίων του διηγήματος θα παρουσιαστεί στην παρακάτω περιγραφή.

Δομή διηγήματος

Η δομή του κειμένου σε ένα διήγημα πρέπει να πληροί τα ακόλουθα μέρη:

• Περίληψη, είναι ένα αρχικό σκίτσο και συνοψίζει τα περιεχόμενα του διηγήματος που θα γίνει.
• Προσανατολισμός, είναι η σχέση των διηγημάτων με την περίοδο/χρόνο, τον τόπο και την ατμόσφαιρα.
• Η περιπλοκή, είναι μια αλληλουχία γεγονότων που μπορεί να γίνει σύγκρουση, σε αυτό το στάδιο βρίσκεται ο χαρακτήρας του κάθε χαρακτήρα της ιστορίας.
• Η αξιολόγηση, η αναζήτηση λύσεων που οδηγούν στην κορύφωση της ιστορίας.
• Επίλυση, εφαρμογή της λύσης που έχει βρεθεί.
• Το Coda, είναι μια αξία ή ένα μήνυμα που μπορεί να ληφθεί από την ιστορία.

Σύντομο Σύντομο Παράδειγμα

1. Η υγιής αιχμή του δόρατος μου
(Έργο του Γκαγιάτρι)

Όταν λάλησε ο κόκορας εκείνη την αυγή, ήξερα ότι με περίμενε πολλή δραστηριότητα σήμερα. Σχολείο, εξωσχολικό, για να μην πω ιδιαίτερα μαθήματα που μου έπαιρναν το χρόνο να γελάω με τον πατέρα και τη μητέρα μου. Ενώ στριμώχνομαι, κλείνω περιστασιακά τα μάτια μου,

«Θα ήταν όμορφο αν κάθε πρωί ήμουν ελεύθερος από τη ρουτίνα του ποδηλάτου στο σχολείο, της μελέτης και της μελέτης», μουρμούρισα μέσα μου.

Καθώς ξύπνησα και έτρεξα στο μπάνιο πριν μπει η αδερφή μου, θυμήθηκα τι έπρεπε να φέρω.

Όταν έφτασα στην τραπεζαρία, τα μάτια μου γύρισαν διάπλατα γιατί ήμουν ο μόνος εκεί. Ενώ η μητέρα μου μαγείρευε στην κουζίνα. Αυτή τη φορά δεν είναι η συνηθισμένη σκηνή. Μέχρι που με ξύπνησε η ερώτηση της μητέρας μου.

"Τούμπεν Κυριακή έτσι ξυπνάς επιμελώς νωρίς Έντο;"

Χαχα! Αποδεικνύεται ότι η μέρα είναι όντως αργία και με ξύπνησε μια βουτιά νερού που είναι τόσο κρύο που το αποτέλεσμα βροχή διανυκτέρευση.

Απογοητευμένος. Αλλά προσπάθησα να σκεφτώ διαφορετικά. Θα ήταν ωραίο να ήμουν σήμερα διακοπές, παίζοντας με την καρδιά μου, ενώ γυμναζόμουν το πρωί. Νιώθω ότι δεν έχω αγγίξει αυτή τη συνήθεια εδώ και πολύ καιρό.

«Μαμά, απλώς θα πάω στο πάρκο της πόλης εντάξει». Όταν η μαμά γνέφει, σημαίνει ότι έχω άδεια.

Έτρεξα να πάρω το ποδήλατο βουνού που μου έδωσε ο μπαμπάς μου όταν ήμουν πρωταθλητής ζωγραφικής. Κουβαλώντας σνακ πήγα στο δημαρχείο. Το πάρκο της πόλης Surabaya είναι τώρα πολύ διαφορετικό από πριν από δέκα χρόνια, όταν ήμουν παιδί. Στην ηλικία των δώδεκα, μπορώ επιτέλους να απολαύσω μια μέρα όπου υπάρχει μια ασφαλής περιοχή από την απειλή της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.

Ναί. Η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι ο εχθρός μου. Αν μπορούσαν όλα να επιστρέψουν στο εποχή πολύ καιρό πριν, την εποχή του βασιλείου. Όπου δεν είναι διαθέσιμα όλα τα οχήματα και είναι διαθέσιμο μόνο ένα καρότσι με άλογα. Ευχάριστο και χωρίς τον καπνό που παρεμποδίζει την αναπνοή και φέρνει ασθένειες. Αλλά χωρίς την πρόοδο του πολιτισμού είναι ξεκάθαρο ότι δεν είναι ζωή. Το να προσπαθείς να απολαύσεις αυτό που υπάρχει αυτή τη στιγμή μπορεί να είναι καλύτερο διατηρώντας παράλληλα τη φύση.

Μιλώντας για την προστασία της φύσης, κοίταζα τους περισσότερους κήπους που είχαν επισκευάσει, βελτιωθεί και ωραιοποιήσει η κυρία Ρίσμα. Ο καλύτερος δήμαρχος της Ασίας, αποδεικνύεται ότι ενδιαφέρεται πραγματικά για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των κατασκευών και των καταστροφών εδώ και εκεί. Η Surabaya, η οποία είναι γνωστή ως η πόλη των ηρώων, φαίνεται να είχε μια αρκετά ανησυχητική κατάσταση πριν από μερικά χρόνια. Εκτός από τη ρύπανση από τον καπνό των κινητήρων, πολλά εργοστάσια δημιουργήθηκαν στην περιοχή αυτή. Γίνεται πιο σφιχτό. Δεν υπάρχει ούτε κρύος αέρας.

Η κυβέρνηση της πόλης Surabaya κατασκευάζει ασταμάτητα όλες τις υποδομές που είναι φιλικές προς τους πολίτες της. Ξεκινώντας από πάρκα της πόλης, πράσινους ανοιχτούς χώρους, μαγγρόβια και αρκετές άλλες ενδιαφέρουσες δημόσιες εγκαταστάσεις.

«Είμαι περήφανος που είμαι πολίτης της Σουραμπάγια», είπα μέσα μου.

Η όρασή μου διαταράχθηκε λίγο όταν μερικοί καθαριστές καθάρισαν τα υπόλοιπα σκουπίδια στην άκρη του δρόμου. Τα σκουπίδια των πρώην αδερφών που έτυχε να έχουν συνάντηση, δεν ξέρω τι συζητούσαν εκείνη την ώρα. Είχα χρόνο μόνο να κοιτάξω τα μάτια τους κοιτάζοντας περιστασιακά τριγύρω και ενώ έπαιζαν αυτό το βλέμμα πετούσαν το πλαστικό περιτύλιγμα που χρησιμοποιούσαν για τον πάγο που είχαν καταναλώσει.

Εδώ με συγκίνησαν, αν δεν υπήρχε ο κίτρινος στρατός. Πού πήγαν τα σκουπίδια; Ποτάμι? Πλημμύρα λόγω από ανθρώπινη αμέλεια. Πήρα μια βαθιά ανάσα, η μυρωδιά των σκουπιδιών εξακολουθούσε να υπάρχει στα ρουθούνια μου.

"Busuuukkk", έτρεξα να πάρω το ποδήλατό μου και κατευθύνθηκα στο σπίτι γιατί ήταν αργά.

Το να περνάω τα πρότυπα συμπεριφοράς των ανθρώπων στις αστικές περιοχές με κάνει να χάνω την ατμόσφαιρα χωριό. Ναι, μου λείπουν οι παππούδες μου. Για να μην αναφέρουμε τους καταπράσινους ορυζώνες με τα καταπράσινα φύλλα και τον ήχο του βουβαλίσιου οργώματος. Η θέα που έχω μόνο όταν πάω σπίτι για το Eid. Είμαι ακόμα ευγνώμων που ζω σε μια πόλη, με ανάπτυξη που δείχνει όλο και περισσότερο την υψηλή ποιότητα του ανθρώπινου δυναμικού στη χώρα Ινδονησία.

Από το τέλος του δρόμου μέχρι το σπίτι όπου μένω, έχει πολύ κόσμο. Νόμιζα ότι έγινε εκστρατεία ή κάτι τέτοιο, δεδομένου ότι φέτος είναι η χρονιά των ταυτόχρονων αυτοδιοικητικών εκλογών. Ήταν εκεί ο πατέρας, ο αδερφός και η μητέρα και κουβαλούσαν μια τσαγιέρα γεμάτη ποτά.

«Έντο, έλα εδώ», φώναξε ο αδερφός μου.

Πήγα να συναντήσω όλους τους κατοίκους που μαζεύονταν φορώντας ξεφτιλισμένα ρούχα και ιδρώτας μουσκεύοντας τα κορμιά τους.

«Έντο, δεν βοήθησες, σωστά; Πού ήσουν;» ρώτησε η αδερφή μου.

«Ναι, όλοι οι φίλοι σου μόλις βοήθησαν τον μπαμπά να καθαρίσει την υδρορροή». είπε ο πατέρας.

Προφανώς όλοι οι κάτοικοι των κατοικιών Darmo κάνουν μαζική κοινωνική εργασία. Συμμετείχαν σχεδόν όλοι οι κάτοικοι της κατοικίας. Ήταν διασκεδαστικό να καθαρίζουμε το σπίτι μαζί απολαμβάνοντας τα πιάτα που ετοίμασαν οι μητέρες στα αντίστοιχα σπίτια τους.

«Μετά από αυτό, έλα Έντο, θα πάμε και οι δύο στο πάρκο για να μπούμε στην κατοικημένη περιοχή», ρώτησε ο πατέρας μου.

«Τι θέλουμε εκεί;» ρώτησα.

«Αργότερα, όλοι θα προσφέρουμε δωρεάν κάδους απορριμμάτων που θα τοποθετηθούν στην περιοχή του πάρκου. Ο πατέρας το αγόρασε χθες, τακτοποιήσαμε όλοι μαζί τον κήπο Perumnas.

Η σύντομη εξήγηση του πατέρα με εξέπληξε. Αποδεικνύεται ότι η ανησυχία πρέπει να εκφράζεται με στάση, όχι μόνο με θεωρητικοποίηση. Θα ήταν καλύτερα να είχα αναλάβει δράση μαζεύοντας τα χρησιμοποιημένα σκουπίδια Popsicles που πετάχτηκαν απρόσεκτα αντί να επιπλήξω τον ιδιοκτήτη του σκουπιδιού που ήταν ακόμη παιδί. Ναι, είμαι ενήλικας πλέον.

«Αυτό είναι κυρίες και κύριοι. Ως πολίτες που νοιαζόμαστε για την καθαριότητα και την υγεία, είμαστε υποχρεωμένοι να εφαρμόζουμε ενέργειες που αντικατοπτρίζουν την ανησυχία μας. Προς το παρόν, οι κάτοικοι του χωριού μας έχουν τη δυνατότητα να δωρίσουν σαράντα κάδους απορριμμάτων που αρχικά προορίζονταν να χρησιμοποιηθούν στο πάρκο Perumnas. Τώρα, με αυτή τη δράση, τα παιδιά μας θα μπορούν να μιμηθούν αργότερα». είπε ο επικεφαλής του RT στο χωριό μου.

Είμαι περήφανος που ζω σε αυτό το μέρος. Οι κάτοικοι που ανταποκρίνονται γρήγορα και το περιβάλλον θα είναι πάντα καθαρό γιατί οι κάτοικοι ενδιαφέρονται για τα απόβλητα. Ως αποτέλεσμα, δεν φαίνεται να υπάρχουν πλημμύρες στην περιοχή μου.

Η ομάδα του χωριού περπάτησε μέχρι το πάρκο που ήταν περίπου δύο χιλιόμετρα μακριά. Εγκατέστησε μόνιμα τον κάδο απορριμμάτων για αποφυγή κλοπής. Είναι κατανοητό ότι η περιοχή μιας πόλης αυτού του μεγέθους πρέπει να είναι επιρρεπής σε τέτοια πράγματα. Συμμετείχα στην παρακολούθηση και βοήθησα τον μπαμπά να βάλει καρφιά στις γωνίες του κάδου απορριμμάτων για να τα στερεώσει στις σανίδες. Θα ήταν ωραίο να ήταν όλοι οι κάτοικοι έτσι, να κοινωνικοποιούνται παντού, να χτίζουν φιλία με τους γείτονες. Ειδικά με θετικές δραστηριότητες. Από εδώ και πέρα ​​θα είμαι πιο ευαίσθητος και θα μάθω ότι όλα τα καλά πράγματα πρέπει να γίνονται άμεσα. Το να ξεκινάς από τον εαυτό σου είναι καλύτερο, από το να γκρινιάζεις και να μαλώνεις στην καρδιά σου όταν η συμπεριφορά κάποιου δεν είναι σύμφωνη με τις επιθυμίες μας.

«Έντο, γιατί ονειροπολείς; Είπε ότι ήθελε να βοηθήσει τον μπαμπά;», με ξύπνησε ο χαιρετισμός του μπαμπά.

Πάλεψα ξανά με το φτυάρι και το χώμα ενώ περιστασιακά τακτοποιούσα τα φυτά που είχαμε ξεφορτώσει νωρίτερα.
Από την άλλη πλευρά είδα τον μικρό μου αδερφό, ένα νήπιο στην ηλικία του, να με κοιτάζει χαμογελώντας. Κρατούσε το ποτήρι που είχαν απομείνει μόνο λίγες σταγόνες. Νόμιζα ότι θα με χαιρετούσε τότε, αλλά αποδείχτηκε ότι ήθελε απλώς να πετάξει το περιτύλιγμα του φρυγανιού στον κάδο απορριμμάτων που μόλις τοποθετήσαμε.

«Έξυπνη αδερφή, μουρμούρισα.

ΤΕΛΟΣ

2. Ένα άτομο ένα δέντρο
(Θεά Βιώσιμος)

Κάτι πήγε στραβά στο δρόμο μου προς την Τζακάρτα. Κατά μήκος του δρόμου προς την πύλη των διοδίων Παστέρ, είδα φοίνικες σε κομμένη κατάσταση, τακτοποιημένα εδώ κι εκεί, είναι αυτή η νεότερη σπεσιαλιτέ του Μπαντούνγκ; Αχνά άρχισε να ακούγεται ο ήχος ενός αλυσοπρίονου. Μόνο τότε κατάλαβα. Κόβονται δέντρα. Από τη διάμετρο του κορμού, κατάλαβα ότι τα δέντρα δεν ήταν παιδιά χθες το απόγευμα. Ίσως είναι μεγαλύτερος ή στην ηλικία μου. Ο φοίνικας ήταν κάποτε σήμα κατατεθέν της οδού Παστέρ, αλλά όχι πια. Τουλάχιστον από εκείνη την ημέρα.

Τα χαρακτηριστικά του Παστέρ σήμερα είναι οι αερογέφυρες, ο γίγαντας, το BTC, το Grand Aquila και το απίστευτο μποτιλιάρισμα. Δεν είναι η πρώτη φορά που πραγματοποιείται μεγάλης κλίμακας υλοτόμηση μεγάλων δέντρων στην πόλη μας. Χίλιοι σπόροι jengkol φυτεύτηκαν ως ένδειξη διαμαρτυρίας όταν κόπηκαν τα γιγάντια δέντρα στο Jalan Prabudimuntur. Το Ιερό Μονοπάτι που κάποτε ήταν σκιερό είναι τώρα άγονο. Ουρλιάζουμε ταυτόχρονα αβοήθητοι. Δεν θα έπρεπε να πληρωθεί ένα τίμημα για την ανάπτυξη και την ευημερία του Μπαντούνγκ; Για χάρη του αυξανόμενου πληθυσμού της; Για χάρη ενός οχήματος που συνεχίζει να εκρήγνυται; Για τις ξένες πινακίδες που σκουπίζουν τους δρόμους κάθε Σαββατοκύριακο; Σε αντίθεση με ορισμένους από τους κατοίκους του, το δέντρο δεν θα διαμαρτυρηθεί ακόμα κι αν εκατοντάδες χρόνια ζωής του τελειώσουν μέσα σε μια εβδομάδα.

Είναι σίγουρα πιο εύκολο να κόψεις ένα δέντρο παρά να φιμώσεις το στόμα των ανθρώπων. Ένας θρυλικός αρχιτέκτονας της Μπαντούνγκ είπε κάποτε, είναι καλύτερα γι 'αυτόν να μαζέψει το μυαλό του για να σχεδιάσει σύμφωνα με τις φυσικές συνθήκες παρά να περικόψει μόνο ένα δέντρο, γιατί τα κτίρια μπορούν να χτιστούν και να γκρεμιστούν σε μια στιγμή, αλλά τα δέντρα χρειάζονται δεκαετίες για να αναπτυχθούν μαζί μεγάλο. Δυστυχώς, η ανάπτυξη αυτής της πόλης δεν έγινε με την ίδια κατανόηση.

Αυτοί οι ηγέτες και οι σχεδιαστές της πόλης ξέχασαν, το μέτρο της επιτυχίας μιας πόλης δεν είναι η ξαφνική και εποχιακή ευημερία, αλλά μια μακρά προσπάθεια και με δόσεις ώστε αυτή η πόλη να έχει μια ζωή βιωσιμότητας ως ένα αξιοπρεπές και υγιές μέρος για να ζεις οι ένοικοι. Ο Μπαντούνγκ κάποτε παραπονέθηκε για έλλειψη 650.000 δέντρων, αλλά στο χέρι του κρατούσε ένα αλυσοπρίονο που συνέχιζε να κόβει. Δεν είναι περίεργο αυτό; Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι άνθρωποι αυθαίρετα όλο και περισσότερο, το σημαντικό είναι να εμπορεύονται και να ευημερούν. Αυτό δεν είναι το παράδειγμα που πήραν; Το σημαντικό είναι ότι το έργο είναι 'βρεγμένο' και η τσέπη παχαίνει. Όπου τα πράσινα έργα έχουν χρήματα, ξοδεύουν ακόμη και χρήματα. Καλύτερα να φτιάξετε ένα εμπορικό κέντρο ή εμπορικό κέντρο ACC. Το να είσαι μητρόπολη σαν η μόνη επιλογή. Δεν μπορούμε να σταματήσουμε ούτε μια στιγμή και να σκεφτούμε, υπάρχει; Ταυτότητα άλλο, ίσως καλύτερο και σοφότερο, από το να είσαι απλώς μια νέα μητρόπολη; Πιστεύω ότι η αλλαγή μπορεί να γίνει από το σπίτι, χωρίς να περιμένει κανείς. Αν πιστεύουμε και ανησυχούμε για την έλλειψη δέντρων στο Bandung, κάντε κάτι. Μπορούμε να ξεκινήσουμε με το Κίνημα One Man One Tree.

Μετρήστε τον αριθμό των κατοίκων στο σπίτι σας και φυτέψτε τόσα δέντρα. Η απουσία αυλής δεν είναι πρόβλημα, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε γλάστρες, μεταχειρισμένους κουβάδες κ.λπ. Όσοι είχαν περισσότερη γη θα μπορούσαν επίσης να φυτέψουν περισσότερα. Σκεφτείτε το σαν την καλή σας πράξη για όσους δεν μπορούν ή δεν θέλουν να φυτέψουν. Μήνυμα το ηθικό είναι απλό, είμαστε υπεύθυνοι ο ένας για την παροχή οξυγόνου του άλλου. Εάν αυτή η δημοτική αρχή δεν μπορεί να μας δώσει τους κατάλληλους πνεύμονες της πόλης, δεν μπορεί να χτίσει χωρίς να κόψει δέντρα, ας εμπλουτίσουμε το οξυγόνο μας φυτεύοντας το δικό μας.

Διδάξτε αυτό στα παιδιά μας. Καλλιεργήστε το συναίσθημά τους για την πράσινη ζωή. Τα γατάκια όχι μόνο μπορούν να κάνουν χαριτωμένα κατοικίδια, μπορούν επίσης να έχουν κατοικίδια δέντρα που θα συνεχίσουν να τα συνοδεύουν μέχρι να γίνουν γονείς. Η πεθερά μου είχε αυτό το όνειρο. Μπροστά στο σπίτι που μόλις μέναμε, φύτεψε δεκάδες φυτά καφέ. Ελπίζει ότι ο εγγονός του θα δει μια μέρα την ομορφιά του καφεόδεντρου, με ή χωρίς αυτόν. Τα απλά συναισθήματά του όχι μόνο βοήθησαν στην αναγέννηση των άνυδρων λόφων Ligar, αλλά έχει επίσης κάνει ένα χαρακτηριστικό μνήμης, ανάμεσα σε αυτόν και τον εγγονό του, μέσα από το δέντρο του καφέ. Αυτή η πόλη θα μπορούσε να είναι αμνησία. Για χάρη του νέου του (και όχι όμορφου) προσώπου, ο Μπαντούνγκ αποσυνδέθηκε από τα εκατοντάδες δέντρα που κρατούν αμέτρητες αναμνήσεις. Αυτή η πόλη μπορεί να είναι άνυδρη. Ο αριθμός των πάρκων είναι μετρημένος στα δάχτυλα, ούτε οι συνθήκες έχουν ενδιαφέρον. Αλλά όσοι ζουν σε αυτή την πόλη μπορούν να επιλέξουν να ξυπνήσουν και να μην ενταχθούν στην αμνησία. Οι καρδιές τους δεν μπορούν να γίνουν άγονες.

Το σπίτι μας μπορεί ακόμα να γεμίσει με δέντρα και διάφορα φυτά. Αύριο ή μεθαύριο, ποιος ξέρει; Η Μπαντούνγκ δεν έχει λάβει μόνο 650.000 νέα δέντρα, αλλά και εκατομμύρια δέντρα από τους πολίτες της που δεν επιλέγουν να μείνουν σιωπηλοί.

ΤΕΛΟΣ

Επομένως, ένα ενημερωτικό άρθρο σχετικά με παραδείγματα διηγημάτων για το περιβάλλον, μπορεί να είναι χρήσιμο.