Javelin Throw: Ορισμός, Ιστορία, Τεχνική, Εξοπλισμός, Στυλ, Κανόνες

Ακόντιο- Αυτό το άθλημα που χρησιμοποιεί ένα δόρυ με μυτερή άκρη έχει πολλούς κανόνες και τεχνικές που πρέπει να επιτευχθούν έτσι ώστε η ρίψη να προχωρήσει πολύ.

Λοιπόν, ποια είναι η ιστορία της ρίψης του ακοντίου και ποιες είναι οι τεχνικές;

Ελα απλώς ρίξτε μια ματιά στις κριτικές στο bwaah.

Ορισμός

Με απλά λόγια, η ρίψη ακοντίου μπορεί να ερμηνευθεί ως δραστηριότητα που πραγματοποιείται από κάποιον πετώντας ένα αντικείμενο που ονομάζεται ακόντιο.

Αυτό είναι ένα αντικείμενο με τη μορφή μακρού ραβδιού με αιχμηρό άκρο, ή αυτό που συνήθως αποκαλούμε δόρυ.

Ωστόσο, εάν σχετίζεται με το άθλημα του ακόντιο, μπορεί να ερμηνευθεί ως ένας από τους αθλητικούς αριθμούς που ρίχνουν.

Όπου ο αθλητής αποδεικνύει την ικανότητά του να ρίχνει ένα ακόντιο.

Χρησιμοποιώντας ορισμένα στυλ και τεχνικές συμμορφώνοντας με όλους τους κανόνες του αγώνα. Για να αποκτήσετε την πιο μακριά απόσταση ρίψης.

Ιστορία

Το ρίξιμο δόρυ ή το γνωστό ως ρίψη ακοντίου είναι μία από τις δεξιότητες ή τις καθημερινές δραστηριότητες που υπήρχαν από τους αρχαίους ανθρώπινους χρόνους. Όπου η ζωή του βασίζεται ακόμα στο κυνήγι.

Λέγεται ότι αυτό το ακόντιο ήταν ένα από τα πρώτα εργαλεία για το κυνήγι. (Εκτός από τη σύλληψη λεία χωρίς τη χρήση εργαλείων ή τη ρίψη πετρών και άλλων απλών αντικειμένων) που είναι απλό και αποτελεσματικό.

Η παρουσία αυτού του ακοντίου μπορεί να δείξει ότι έχει σημειωθεί πρόοδος στη διαδικασία σκέψης στους αρχαίους ανθρώπους. Εκεί κατάφεραν να δημιουργήσουν εργαλεία που είναι χρήσιμα για την επιβίωση.

Εκτός από το ακόντιο, υπάρχουν επίσης πολλά άλλα πέτρινα εργαλεία όπως:

• κτηνοτροφικό τσεκούρι
• μαχαίρι (πέτρα με αιχμηρή πλευρική επιφάνεια)
• ρόπαλο (κλαμπ).

Η κουλτούρα των ακοντίων κράτησε αρκετά, παρόλο που οι άνθρωποι είχαν αναπτυχθεί. Και είναι εξοικειωμένο με το μέταλλο για να φτιάξει μια ποικιλία από πιο εξελιγμένα όπλα.

Όπως σπαθιά, βέλη, αλυσίδες και άλλα.

Το ακόντιο ή γνωστό ως δόρυ είναι ένα όπλο που χρησιμοποιείται ρίχνοντάς το στο αντικείμενο-στόχο.

Το ακόντιο μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως όπλο με μεγαλύτερο μήκος ή μήκος από ένα σπαθί.

Επομένως, μην εκπλαγείτε, εάν η ύπαρξη αυτού του λόγχου είναι μία από τις υποχρεωτικές δεξιότητες που πρέπει να κυριαρχήσετε.

Επειδή για να το χρησιμοποιήσετε, πρέπει να εξασκηθείτε έτσι ώστε να μπορείτε να πετύχετε τον στόχο.

Και λέγεται ότι ο αθλητισμός ρίψης ακοντίου εμπνεύστηκε από αρχαίες δραστηριότητες.

Διότι, τελικά, να μπορέσουμε να ρίξουμε ένα ακόντιο χτυπώντας τον στόχο.

Αυτό είναι ένα καταπληκτικό πράγμα και γίνεται κάτι ενδιαφέρον να δεις.

Στην αρχή, πολλοί άνθρωποι εξασκούσαν ρίψη ακοντίου.

Και τότε άρχισε να αμφισβητείται αυτή η δραστηριότητα. Έτσι, αυτή η δραστηριότητα ρίψης ακοντίου γίνεται ξεχωριστή διοργάνωση ανταγωνισμού που διοργανώνεται από την αρχαιότητα.

Στις πρώτες μέρες του υψηλού πολιτισμού άρχισε.

Δηλαδή κατά την εποχή του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, η ρίψη ακοντίου έχει αμφισβητηθεί στους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ακριβώς το έτος 776 π.Χ.

Ωστόσο, δεν ήταν γνωστό με βεβαιότητα για όλους τους κανονισμούς και τα θέματα που σχετίζονται με τον αγώνα ρίψης ακόντι εκείνη την εποχή.

Σε σύγκριση με τους υφιστάμενους κανονισμούς για τη ρίψη ακοντίου αυτή τη στιγμή.

Αλλά αυτό που είναι σίγουρο, ότι ο αγώνας ρίψης ακοντίου στο παρελθόν δεν καθοριζόταν μόνο από την πιο μακρινή ρίψη.

Επειδή υπάρχει επίσης ένας ανταγωνισμός ρίψης ακοντίου με ορισμένους στόχους που πρέπει να επιτευχθούν.

Εκείνη την εποχή, ο νικητής του ακοντίου ήταν ο συμμετέχων που θα μπορούσε να πετάξει μια μεγάλη απόσταση και να χτυπήσει τον στόχο.

Εκείνη την εποχή υπήρχε ένας Σπαρτιάτης πολεμιστής, ο Αχιλλέας, ο οποίος ήταν ένας ανίκητος ρίψη ακοντίου.

Λόγω της εμπειρίας του στον αγώνα και επίσης στο πεδίο της μάχης.

Το 1908, η ρίψη ακοντίου άρχισε να μπαίνει ως ένας από τους σύγχρονους Ολυμπιακούς αθλητικούς κλάδους που θα μπορούσαν να συμμετάσχουν μόνο άνδρες.

Οι κανονισμοί που ισχύουν. Δηλαδή, οι αθλητές που συμμετέχουν σε αυτόν τον διαγωνισμό θα ρίξουν ένα ακόντιο στο όριο ρίψης που έχει παρασχεθεί. Για να επιτύχετε τη μέγιστη απόσταση ρίψης.

Ο νικητής είναι ο συμμετέχων που μπορεί να πάρει την πιο μακριά απόσταση από τις ρίψεις που αναπτύσσονται μεταξύ των άλλων συμμετεχόντων.

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1932, το άθλημα της ρίψης ακοντίου τελικά μπορούσε να ακολουθηθεί από γυναίκες. Και φυσικά χρησιμοποιώντας ένα ακόντιο διαφορετικό από τους άνδρες συμμετέχοντες.

Από τότε, το άθλημα της ρίψης ακοντίου άνοιξε για δύο κατηγορίες, δηλαδή αγόρια και κορίτσια.

Εγκαταστάσεις και υποδομές ρίψης ακόντι

Εργαλείο ρίψης ακοντίου

Τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται συνήθως κατά τη διάρκεια διαγωνισμών ρίψης ακοντίου περιλαμβάνουν ακόντιο, σκόνη για τα χέρια έτσι ώστε τα χέρια να μην βρέχονται.

Λόγω του ιδρώτα που το καθιστά άνετο κατά τη ρίψη, καθώς και ρούχα που είναι άνετα στη χρήση για αγώνες, καθώς και παπούτσια.

Το ακόντιο που χρησιμοποιείται στον αγώνα δεν είναι απλώς ένα ακόντιο.

Επειδή υπάρχουν τρία ειδικά μέρη, δηλαδή ένα ραβδί από ελαφρύ μέταλλο, ένα ακόντιο από μέταλλο και μια μυτερή άκρη.

Καθώς και ένα σχοινί τυλιγμένο γύρω από το ακόντιο ως λαβή για τον αθλητή.

Αυτό το ακόντιο κατασκευάζεται επίσης με τέτοιο τρόπο σύμφωνα με προκαθορισμένα πρότυπα.

Μέγεθος ρίψης ακοντίου

Το ακόντιο που χρησιμοποιείται από άνδρες και γυναίκες αθλητές είναι διαφορετικό, αλλά και τα δύο πρέπει να συμμορφώνονται με τα καθιερωμένα διεθνή πρότυπα.

Για τους γιους, το ακόντιο που χρησιμοποιείται έχει μήκος 2,60 μέτρα-2,70 μέτρα και ζυγίζει 800 γραμμάρια.

Εν τω μεταξύ, οι γυναίκες έχουν μήκος 2,20 μέτρα-2,30 μέτρα και ζυγίζουν 600 γραμμάρια.

Πεδίο

Από την παραπάνω εικόνα, μπορούμε να δούμε ότι υπάρχουν τρία μέρη του πεδίου ρίψης ακοντίου. Δηλαδή: πρόθεμα αυλάκωση, γωνία ρίψης και τομέας ρίψης ακοντίου.

Για περισσότερες λεπτομέρειες, δείτε τις παρακάτω κριτικές:

1. Το αρχικό κομμάτι είναι ένα κομμάτι με ελάχιστο μήκος διαδρομής 30 μέτρα και μέγιστο 36,5 μέτρα.
   Αυτή η γραμμή έχει επίσης πλάτος 4 μέτρων.
2. Ενώ η γωνία σχεδίασης είναι η περιοχή που ρίχνει το ακόντιο αφού τρέξει στο πρόθεμα κομμάτι.
   Από τον κεντρικό άξονα έως τη γωνία του τόξου, η γωνία που σχηματίζεται είναι 30 μοίρες.
   Αυτή η γωνία αποτελεί ένδειξη του δεξιού και αριστερού εξωτερικού ορίου της περιοχής του τομέα ρίψης.
   Η απόσταση μεταξύ του σημείου Α / σημείο αναχώρησης για ρίψη είναι μόνο 8 μέτρα από την άκρη του τόξου. Αυτή είναι η τελική γραμμή που ο αθλητής δεν μπορεί να διασχίσει κατά τη ρίψη.
   Αλλά η γραμμή μπορεί να αγγιχτεί εάν ο παίκτης έχει τελειώσει το ρίξιμο, για παράδειγμα όταν ρίχνει το σώμα.
3. Ο τομέας ρίψης είναι ένα κωνικό πεδίο με προκαθορισμένη γωνία στην γωνιακή περιοχή. Το μήκος αυτού του πεδίου προσγείωσης έχει ελάχιστο μέγεθος 100 μέτρα. Επειδή μέχρι στιγμής κανένας αθλητής δεν μπορεί να ρίξει ένα ακόντιο έως και 100 μέτρα.

Κανόνες ρίψης ακοντίου

Σε διεθνείς διαγωνισμούς όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες, όλο το υλικό έχει παρασχεθεί από την οργανωτική επιτροπή.

Και όλος ο εξοπλισμός έχει ελεγχθεί με τέτοιο τρόπο.

Έτσι, ο εξοπλισμός μεταξύ τους έχει ομοιότητα έως και 99% με βάση κάθε κατηγορία.

Ωστόσο, σε διαγωνισμούς μικρής κλίμακας όπως σε περιφερειακό ή τοπικό επίπεδο.

Οι συμμετέχοντες ή οι αθλητές μπορούν να φέρουν το δικό τους ακόντιο εφόσον συμμορφώνεται με τις διατάξεις. Και τα κριτήρια που έχουν καθοριστεί από την οργανωτική επιτροπή.

Κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού, οι συμμετέχοντες επιτρέπεται να φορούν μόνο το πρόθεμα που έχει οριστεί. Μέχρι το όριο ρίψης που παρέχεται.

Εάν κάποιος συμμετέχων βρεθεί ότι έχει υπερβεί το καθορισμένο όριο ρίψης, τότε το ρίξιμο θεωρείται άκυρο.

Η προσγείωση ακοντίου μπορεί να κηρυχθεί έγκυρη και να κερδίσει πόντους εάν:

Το μέρος του ακοντίου που πέφτει πρώτο είναι το σημείο του ακοντίου που βρίσκεται στην περιοχή που διαθέτει θέση να κολλήσει στο έδαφος ή απλά να ξύσει το έδαφος.

Στην αρχή, το ακόντιο δεν πρέπει να αγγίζει καθόλου το έδαφος.

Επειδή θα θεωρηθεί αποκλεισμός ισοδύναμος με το εάν ο αθλητής ρίξει έξω από την προβλεπόμενη περιοχή.

Για παράδειγμα, όταν ένας συμμετέχων ή αθλητής υπερβαίνει το καθορισμένο όριο προθέματος.

Όλοι οι αθλητές θα αγωνιστούν για να αποκτήσουν την πιο μακριά απόσταση από το ακόντιο που ρίχτηκε.

Και κάθε αθλητής έχει μόνο 1 ευκαιρία να ρίξει ένα ακόντιο.

Javelin Throw Style

Υπάρχουν τρεις μορφές κράτησης ενός ακοντίου, όπως:

1. αμερικάνικο στυλ

Όπως υποδηλώνει το όνομα, αυτό το στυλ προήλθε από την Αμερική. Που παρουσιάστηκε από έναν από τους ακοντιστές από την Αμερική.

Και τότε αυτό το στυλ χρησιμοποιείται και προσαρμόζεται από όλες τις γωνιές του κόσμου.

Σε αμερικάνικο στιλ, η θέση των δακτύλων όταν κρατάτε το ακόντιο είναι ο δείκτης και επίσης ο αντίχειρας που πιάνει τη λαβή του ακόντι στο πίσω μέρος του σχοινιού.

Τα επόμενα τρία δάχτυλα κρατούν χαλαρά τη λαβή.

Λειτουργεί μόνο ως προφυλακτήρας για την ισορροπία του ακοντίου όταν λαμβάνεται για να τρέξει στην αρχή.

2. Φινλανδικό στιλ

Το φινλανδικό στιλ προέρχεται επίσης από τη Φινλανδία, η οποία εισήχθη επίσης από έναν φινλανδό αθλητή.

Σχεδόν όπως και το προηγούμενο στυλ, αυτό το φινλανδικό στιλ τοποθετεί τον αντίχειρα και το μεσαίο δάχτυλο για να πιάσει τη λαβή ακόντι στο πίσω μέρος.

Ενώ ο ίσιος δείκτης συγκρατεί το ακόντιο και τα υπόλοιπα δάχτυλα κρατούν χαλαρά μόνο τη λαβή ακοντίου στο μπροστινό μέρος.

Αυτό το στυλ είναι πιο πιθανό να εξασκηθεί εύκολα από αρχάριους παίκτες.

Επειδή η ισορροπία του ακοντίου διατηρείται από το δείκτη σε ευθεία θέση.

Όπως και ο δακτύλιος και το μικρό δάχτυλο σε χαλαρή θέση.

3. Στυλ λαβίδας ή πένσας

Η προέλευση αυτού του στυλ δεν είναι γνωστή, αλλά αυτό το στυλ σφιγκτήρα ή πένσας χρησιμοποιείται ευρέως από τους αθλητές για να κρατήσουν το ακόντιο.

Η θέση του χεριού σε αυτό το στυλ είναι η θέση του δείκτη και τα μεσαία δάχτυλα στερεωμένα στο πίσω μέρος του ακοντίου.

Ενώ ο αντίχειρας, ο δακτύλιος και ο δείκτης συγκρατούν χαλαρά το ακόντιο στην υπόλοιπη λαβή.

Αυτό το στυλ μπορεί επίσης να θεωρηθεί σταθερό και εύκολο να εξασκηθεί από αρχάριους παίκτες.

Οσον αφορά στυλ που εστιάζουν βήματα που χωρίζεται σε 2 τύπους, δηλαδή:

1. Hop Step / Tie Style

Αυτή η τεχνική βήματος hop ή στυλ μύτης ξεκινά από μεσαία ταχύτητα έως υψηλή ταχύτητα.

Αυτό το στυλ συμβαδίζει με το φινλανδικό στιλ που κρατάει ένα ακόντιο και πένσα.

Όταν το ακόντιο είναι τοποθετημένο πάνω από τον ώμο, είτε μεταφέρεται παράλληλα με τον ώμο κατά την έναρξη ή τοποθετείται σε ευθεία προς τα εμπρός θέση.

Αυτή η δύναμη χρησιμοποιείται επίσης για τη δημιουργία ώθησης όταν όλα τα μέρη του σώματος κατευθύνονται προς τα εμπρός. Το οποίο επικεντρώνεται στον βραχίονα του ακοντίου.

Τόσο ισχυρή όταν ρίχνεις ένα ακόντιο, η ώθηση που δημιουργείται από το σώμα θα πηδήσει. Και έπεσε προς τα εμπρός μετά την ρίψη του ακοντίου.

Αυτό το στιλ θεωρητικά συνήθως οδηγεί σε ρίψη προς το κέντρο του γηπέδου ή λίγο πολύ ευθεία με τη θέση του ρίχτη.

2. Cross Step / Cross Style

Το στυλ σταυρού βήματος ή επίσης γνωστό ως στυλ σταυρού βήματος θα εμφανιστεί όταν ο αθλητής φτάσει στα τελευταία 2-3 βήματα πριν ρίξει το ακόντιο.

Το σταυρό πόδι που προκύπτει είναι το αποτέλεσμα της περιστροφής του σώματος, καθώς επρόκειτο να ρίξει μέχρι να αρχίσει να ρίχνει.

Αυτό συμβαίνει επειδή το σώμα περιστρέφεται από δεξιά προς αριστερά. Ομοίως με τη θέση του ποδιού του ρίχτη έτσι ώστε να μοιάζει με σταυρό.

Αυτό το στυλ συμβαδίζει συνήθως με το αμερικανικό στυλ κράτησης ακοντίου, το οποίο τείνει να δείχνει την αιχμή προς τα πάνω σε γωνία 45 μοιρών.

Το πρόθεμα που χρησιμοποιείται είναι μια κανονική εκτέλεση με μέτρια ταχύτητα έως υψηλή ταχύτητα.

Το πέρασμα των ποδιών και του σώματος μαζί με το βραχίονα ρίψης θα παράγει μια ισχυρή δύναμη ρίψης.

Με κατεύθυνση που τείνει να είναι πιο πλάγια ή όχι πολύ κεντραρισμένη.

Σε αντίθεση με την περίπτωση με το στυλ βήμα hop. Σε αυτό το στυλ σταυρού βήματος, το σώμα του αθλητή δεν θα πέσει προς τα εμπρός αφού ρίξει το ακόντιο.

Ακόμα κι αν το σώμα πέσει, τότε το σώμα θα πέσει στο πλάι ακολουθώντας την κατεύθυνση της περιστροφής του σώματος και διασχίζοντας τα πόδια.

Βασική τεχνική ρίψης ακοντίου

Σε γενικές γραμμές, υπάρχουν βασικές τεχνικές ρίψης ακοντίου που χωρίζονται σε τρεις, όπως:

1. Πώς να κρατήσετε ένα ακόντιο

Όπως εξηγείται παραπάνω από το yuksinau.id, πώς να κρατάτε ένα ακόντιο χωρίζεται σε τρία.

Δηλαδή αμερικάνικο στιλ, φινλανδικό στιλ και λαβίδες ή πένσες. Μετά από αυτό, τότε η ρίψη ακοντίου εκτελεί το πρόθεμα.

2. Πως να ξεκινήσεις

Τα πράγματα που πρέπει να λάβετε υπόψη κατά την εκτέλεση του προθέματος είναι:

• θέση σώματος κατά την προετοιμασία
• τη θέση του κεφαλιού και των ματιών κατά το τρέξιμο
• τη θέση του βραχίονα όταν μεταφέρετε το ακόντιο
• επίσης στυλ στο footwork και ρίψη (hop hop ή step cross).

3. Πώς να ρίξετε

Πριν κάνετε ρίψη, η θέση στο ακόντιο τραβιέται προς τη δεξιά πλευρά της πλάτης.

Στη συνέχεια, ρίξτε το όσο πιο δυνατά γίνεται προς τα εμπρός.

Και βεβαιωθείτε ότι το άκρο του ακοντίου θα δείχνει προς τα εμπρός με γωνία 45 μοιρών.

Προσπαθήστε για ολόκληρο το σώμα όταν η ρίψη δεν είναι σκληρή, αντ 'αυτού το σώμα θα ρέει μετά τα αποτελέσματα της ρίψης.

Έτσι, ολόκληρο το σώμα θα απελευθερώσει επίσης την ενέργεια που ρίχνει και όχι το αντίστροφο που θα γίνει πραγματικά ένας ρίπτης.

Τεχνική ρίψης ακοντίου

Το παρακάτω είναι ένα παράδειγμα μιας τεχνικής στη ρίψη ακοντίου χρησιμοποιώντας το στυλ σκαλοπατιού hop και επίσης τη φινλανδική λαβή: