Διακήρυξη της ανεξαρτησίας της Ινδονησίας: Ιστορικό, Περιεχόμενο κειμένου, Διαφορές

17 Αυγούστου 1945 είναι μια ιστορική ημερομηνία για όλους τους πολίτες της Ινδονησίας. Διότι την Παρασκευή 17 Αυγούστου 1945 ξεκίνησαν ιστορικά γεγονότα σχετικά με τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας της Ινδονησίας.

Η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας διαβάστηκε αμέσως από τον Ιρ. Ο Soekarno συνοδεύεται από τον Δρ. Μοχάμεντ Χατά που κρατήθηκε το Jalan Pegangsaan Timur No. 56, Κεντρική Τζακάρτα.

ΕΝΑ. Ιστορικό διακήρυξης

Στις 6 Αυγούστου 1945, η ατομική βόμβα έπεσε στην ιαπωνική πόλη της Χιροσίμα από τις Ηνωμένες Πολιτείες που άρχισαν να αποθαρρύνουν τον ιαπωνικό στρατό.

Μια ημέρα αργότερα, ο Ινδονησιακός Οργανισμός Προπαρασκευαστικής Ερευνητικής Ανεξαρτησίας (BPUPKI), ή Dokuritsu Junbi Cosakai άλλαξε το όνομά του σε προπαρασκευαστική επιτροπή για την ανεξαρτησία της Ινδονησίας (PPKI), ή Dokuritsu Junbi Inkai στα Ιαπωνικά.

Αυτό έχει ως στόχο να τονίσει περαιτέρω την επιθυμία και τον σκοπό να επιτευχθεί η ανεξαρτησία της Ινδονησίας.

Στις 9 Αυγούστου 1945, μια δεύτερη ατομική βόμβα ρίχτηκε στην πόλη του Ναγκασάκι προκαλώντας την Ιαπωνία να παραδοθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους της.

Αυτή η στιγμή χρησιμοποιήθηκε από την Ινδονησία για να διακηρύξει την ανεξαρτησία της.

Ο Soekarno και ο Hatta ως ηγέτες του PPKI και ο Radjiman Wedyodiningrat ως πρώην πρόεδρος της BPUPKI μεταφέρθηκαν στο Νταλάτ του Βιετνάμ για να συναντήσουν τον στρατάρχη Terauchi.

Τους είπαν ότι τα ιαπωνικά στρατεύματα ήταν στα πρόθυρα της ήττας και θα έδιναν στην Ινδονησία ανεξαρτησία.

Εν τω μεταξύ, στις 10 Αυγούστου 1945, ο Sutan Sjahrir είχε ακούσει την είδηση ​​μέσω του ραδιοφώνου ότι η Ιαπωνία είχε παραδοθεί στους συμμάχους.

Οι υπόγειοι μαχητές ετοιμάζονται να διακηρύξουν την ανεξαρτησία της Ινδονησίας και να απορρίψουν τη μορφή ανεξαρτησίας που δόθηκε ως δώρο από την Ιαπωνία.

Στις 12 Αυγούστου 1945, οι Ιάπωνες μέσω του στρατάρχου Terauchi στο Dalat του Βιετνάμ, είπαν στους Soekarno, Hatta και Radjiman Wedyodiningrat.

Ότι η ιαπωνική κυβέρνηση θα δώσει αμέσως ανεξαρτησία στην Ινδονησία και η διακήρυξη της ανεξαρτησίας θα μπορούσε να εφαρμοστεί σε λίγες μέρες.

Δύο ημέρες αργότερα, όταν ο Soekarno, η Hatta και ο Radjiman επέστρεψαν στην πατρίδα τους από το Dalat, ο Sutah Syahrir ζήτησε από αυτό Ο Soekarno διακήρυξε αμέσως την ανεξαρτησία του, διότι θεώρησε τα αποτελέσματα της συνάντησης στο Dalat ως εξαπάτηση Ιαπωνία.

Επειδή η Ιαπωνία είχε παραδοθεί στους συμμάχους και προκειμένου να αποφευχθεί η διάσπαση στο εθνικιστικό στρατόπεδο, μεταξύ των υπέρ και των αντι-Ιαπωνών.

Ο Soekarno υπενθύμισε στη Hatta ότι ο Syahrir δεν είχε κανένα δικαίωμα να διακηρύξει ανεξαρτησία, διότι ήταν δικαίωμα του PPKI.

Εν τω μεταξύ, ο Syahrir θεώρησε ότι το PPKI σχηματίστηκε από την Ιαπωνία και η διακήρυξη της ανεξαρτησίας από το PPKI ήταν μόνο ένα ιαπωνικό δώρο.

Στις 14 Αυγούστου 1945 η Ιαπωνία παραδόθηκε επίσημα στους συμμάχους του πλοίου USS Missouri.

Ο ιαπωνικός στρατός και το ναυτικό εξακολουθούν να είναι στην εξουσία στην Ινδονησία επειδή η Ιαπωνία έχει υποσχεθεί να επιστρέψει την εξουσία στην Ινδονησία στους συμμάχους.

Οι Sutah Syahrir, Wikana, Darwis και Choerul Saleh άκουσαν τα νέα στο ραδιόφωνο του BBC.

Αφού άκουσε φήμες ότι η Ιαπωνία θα γονατίσει, η νέα ομάδα προέτρεψε την ηλικιωμένη ομάδα να διακηρύξει αμέσως την ανεξαρτησία της Ινδονησίας.

Οι ηλικιωμένοι δεν θέλουν να βιαστούν. Δεν θέλουν αιματοχυσία τη στιγμή της διακήρυξης.

Ο Soekarno και ο Hatta πήγαν στις ιαπωνικές στρατιωτικές αρχές (Gunsei) για να λάβουν πληροφορίες στο γραφείο του στο Koningsplein (Medan Merdeka).

Αλλά το γραφείο είναι άδειο. Ο Soekarno και ο Hatta μαζί με τον Soebardjo πήγαν στη συνέχεια στο γραφείο του Notfu, Rear Admiral Maeda, στην οδό Medan Merdeka Utara (το σπίτι της Maeda στον Jl Imam Bonjol 1).

Η Maeda τους χαιρέτησε με συγχαρητήρια για την επιτυχία τους στο Dalat. Ενώ απαντούσε δεν είχε λάβει επιβεβαίωση και περίμενε ακόμα οδηγίες από το Τόκιο.

Αφού επέστρεψε από τη Maeda, ο Soekarno και η Hatta προετοιμάστηκαν αμέσως για μια συνεδρίαση της Προπαρασκευαστικής Επιτροπής για την Ανεξαρτησία της Ινδονησίας (PPKI) στις 10 Αυγούστου στις 16 Αυγούστου 1945.

Την επόμενη μέρα στο γραφείο της Jalan Pejambon No. 2 για να συζητήσουμε όλα όσα σχετίζονται με την προετοιμασία της διακήρυξης της ανεξαρτησίας.

Μια μέρα αργότερα, η αναταραχή της πίεσης που απαιτεί την ανάληψη της εξουσίας από την Ινδονησία αυξάνεται όλο και περισσότερο από νέους από διάφορες ομάδες.

Η συνάντηση του PPKI στις 16 Αυγούστου στις 10 π.μ. δεν πραγματοποιήθηκε επειδή δεν εμφανίστηκαν οι Soekarno και Hatta.

Οι συμμετέχοντες της BPUPKI στο ιστορικό ταξίδι προς την ανεξαρτησία της Ινδονησίας, dr. Ο Ραντζιμάν είναι το μοναδικό πρόσωπο που συμμετέχει ενεργά στην αρένα του εθνικού αγώνα, ξεκινώντας από την εμφάνιση του Μπόντι Οέτομο έως τον σχηματισμό του BPUPKI.

ΣΙ. Δευτερόλεπτα ανάγνωσης της Διακήρυξης

Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ νέων και ηλικιωμένων ομάδων για την προετοιμασία του κειμένου της διακήρυξης της ανεξαρτησίας της Ινδονησίας πραγματοποιήθηκαν στις 02:00 - 04:00 το πρωί.

Το κείμενο της διακήρυξης γράφτηκε στην τραπεζαρία του Ναύαρχου Tadashi Maeda Jalan Imam Bonjol No. 1. Οι συντάκτες του κειμένου της διακήρυξης είναι ο Ir. Soekarno, Δρ. Μωχ. Hatta και Mr. Ahmad Soebardjo.

Η έννοια του κειμένου διακήρυξης γράφτηκε από τον Ir. Ο ίδιος ο Σουκάρνο.

Στην μπροστινή αίθουσα, ήταν επίσης παρόντες οι B.M Diah, Sayuti Melik, Sukarni και Soediro. Ο Σουκάρνι πρότεινε ότι όσοι υπέγραψαν το κείμενο της διακήρυξης ήταν ο Ιρ. Soekarno και Drs. Μωχ. Hatta εξ ονόματος του Ινδονησιακού λαού.

Το κείμενο της διακήρυξης πληκτρολογήθηκε από τον Sayuti Melik. Το πρωί, 17 Αυγούστου 1945, στην κατοικία του Soekarno, Jalan Pegangsaan Timur 56.

Η εκδήλωση ξεκίνησε στις 10.00 με την ανάγνωση του κειμένου της διακήρυξης της ανεξαρτησίας της Ινδονησίας από τον Soekarno και ακολούθησε μια σύντομη ομιλία χωρίς κείμενο.

Στη συνέχεια, η κόκκινη και λευκή σημαία, που είχε ραμμένη από τον Fatmawati, ακολούθησε παρατηρήσεις από τον Soewirjo, τον αναπληρωτή δήμαρχο της Τζακάρτα εκείνη την εποχή και τον Moewardi, τον αρχηγό του Barisan Pelopor.

ΝΤΟ. Περιεχόμενα του Κειμένου Διακήρυξης

• Το πρωτότυπο κείμενο της Διακήρυξης του Ινδονησιακού λαού δηλώνει την Ανεξαρτησία της Ινδονησίας. Τα ζητήματα που αφορούν τη μεταβίβαση ισχύος στο d.l.l., θα γίνονται με τη μέγιστη προσοχή και το συντομότερο δυνατό. Τζακάρτα, 17 - 8 - '05
  Εκπρόσωποι του ινδονησιακού έθνους
• Αυθεντικό κείμενο
  P R O K L A M A S I Εμείς, ο λαός της Ινδονησίας, δηλώνουμε την ανεξαρτησία της Ινδονησίας. Τα θέματα που αφορούν τη μεταβίβαση ισχύος στο d.l.l., θα πραγματοποιούνται διεξοδικά και το συντομότερο δυνατό. Τζακάρτα, ημέρα 17 boelan 8 tahoen 05
  Εκ μέρους του Ινδονησιακού λαού.
  Soekarno / Hatta

ΡΕ. Η διαφορά μεταξύ του πρωτότυπου και του αυθεντικού κειμένου της Διακήρυξης

• Η λέξη "Διακήρυξη" αλλάζει σε "P R O K L A M A S I"
• Η λέξη "Πράγματα" αλλάζει σε "Πράγματα"
• Η λέξη "tempo" αλλάζει σε "tempo"
• Η λέξη "Τζακάρτα, 17 - 8 - '05" άλλαξε σε "Τζακάρτα, ημέρα 17 boelan 8 tahoen 05"
• Η λέξη "Εκπρόσωποι του Ινδονησιακού έθνους" άλλαξε σε "Εκ μέρους του Ινδονησιακού έθνους"
• Το κείμενο της αρχικής διακήρυξης γράφτηκε από τον Ir. Το Soekarno και η σύνθεση των Drs. Μωχ. Hatta και Mr. Raden Ahmad Soebardjo. Ενώ το περιεχόμενο του αυθεντικού κειμένου είναι το αποτέλεσμα της πληκτρολόγησης από τον Mohamad Ibn Sayuti Melik.
• Το κείμενο της αρχικής διακήρυξης δεν υπογράφηκε, ενώ το αυθεντικό κείμενο υπογράφηκε από τον Ir. Soekarno και Drs. Μωχ. Χατά.