Νομισματική Πολιτική: Ορισμός, Στόχοι, Τύποι, Δείκτες, κ.λπ.

Η νομισματική πολιτική είναι η διαδικασία ρύθμισης ή διαχείρισης της προσφοράς χρήματος μιας χώρας, προκειμένου να επιτευχθεί ένας συγκεκριμένος στόχος ορισμένους στόχους, όπως ο έλεγχος του πληθωρισμού, η βελτίωση της ευημερίας των ανθρώπων ή η αύξηση των ευκαιριών εργασία.

Η νομισματική πολιτική περιλαμβάνει μέτρα πολιτικής που λαμβάνονται από την Bank Indonesia ή την κεντρική τράπεζα αλλαγή της προσφοράς χρήματος ή αλλαγή των υπαρχόντων επιτοκίων, με σκοπό τον επηρεασμό των δαπανών το 2003 οικονομία.

Στόχοι νομισματικής πολιτικής

Ο απώτερος στόχος της νομισματικής πολιτικής είναι μια μακροοικονομική συνθήκη που επιτυγχάνεται. Αυτοί οι στόχοι δεν είναι οι ίδιοι από καιρό σε καιρό και δεν είναι οι ίδιοι από τη μια χώρα στην άλλη.

Ο σκοπός της νομισματικής πολιτικής δεν είναι στατικός, αλλά δυναμικός επειδή προσαρμόζεται πάντα στις ανάγκες της οικονομίας μιας χώρας.

Ωστόσο, οι περισσότερες χώρες θέτουν τέσσερα πράγματα που είναι οι στόχοι της νομισματικής πολιτικής, και συγκεκριμένα:

1. Οικονομική ανάπτυξη και κατανομή εισοδήματος.
2. Σταθερότητα τιμών.
3. Υπόλοιπο ισοζυγίου πληρωμών.
4. Ευκαιρία απασχόλησης.

Τα ακόλουθα θα εξηγήσουν λεπτομερέστερα τους στόχους της νομισματικής πολιτικής, και συγκεκριμένα:

• Η ανταλλαγή νομισμάτων ως μέσο ανταλλαγής στην οικονομία.
• Βέλτιστη κατανομή ρευστότητας προκειμένου να επιτευχθεί η επιθυμητή οικονομική ανάπτυξη σε διάφορους οικονομικούς τομείς.
• Διατήρηση ισορροπίας μεταξύ των αναγκών οικονομικής ρευστότητας και της σταθερότητας του επιπέδου των τιμών.
• Η διατήρηση της οικονομικής σταθερότητας, που σημαίνει ότι η αύξηση της ροής αγαθών και υπηρεσιών είναι ισορροπημένη με την αύξηση της ροής αγαθών και υπηρεσιών.
• Διατηρήστε τη σταθερότητα των τιμών. Η τιμή ενός αντικειμένου είναι το αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης μεταξύ του ποσού των χρημάτων σε κυκλοφορία και του ποσού των χρημάτων που διατίθενται στην αγορά.
• Βοηθήστε την κυβέρνηση να εκπληρώσει τις μη πραγματοποιηθείσες υποχρεώσεις της μέσω κανονικών πηγών εσόδων.
• Αυξήστε τις ευκαιρίες εργασίας. Όταν η οικονομία είναι σταθερή, οι επιχειρηματίες θα επενδύσουν για να αυξήσουν τον αριθμό των αγαθών και των υπηρεσιών υπηρεσίες έτσι ώστε οι επενδύσεις να ανοίξουν νέες ευκαιρίες απασχόλησης έτσι ώστε να διευρυνθούν οι ευκαιρίες απασχόλησης Δημόσιο.
• Βελτίωση του εμπορικού ισοζυγίου της κοινοτικής εργασίας. Αυξάνοντας τις εξαγωγές και μειώνοντας τις εισαγωγές από το εξωτερικό που εισέρχονται στη χώρα ή το αντίστροφο.

Αυτοί οι στόχοι σχετίζονται πραγματικά μεταξύ τους, αλλά στην πράξη είναι δύσκολο να επιτευχθούν ταυτόχρονα.

Εάν η κυβέρνηση εστιάζει μόνο σε έναν στόχο, αυτό σημαίνει ότι άλλοι στόχοι θα παραμεληθούν.

Η κυβέρνηση μπορεί επίσης να κάνει το αντίθετο, δηλαδή προσπαθώντας να επιτύχει όλους τους στόχους, αλλά τα αποτελέσματα δεν θα είναι βέλτιστα (υπάρχουν συγκρούσεις μεταξύ στόχων).

Έτσι, στον νόμο αριθ. 3 του 2004 σημειώνεται ότι η Τράπεζα Ινδονησία ως εκτελεστής της νομισματικής πολιτικής έχει ως στόχο την επίτευξη και διατήρηση της σταθερότητας στην αξία της ρουπίας.

Μέσα νομισματικής πολιτικής

Μέσα που χρησιμοποιούνται συνήθως από την κυβέρνηση για τη χάραξη της νομισματικής πολιτικής:

Πολιτική λειτουργίας ανοικτής αγοράς 

Οι πράξεις ανοικτής αγοράς είναι μια από τις πολιτικές που εφαρμόζει η κεντρική τράπεζα για αύξηση ή μείωση της προσφοράς χρήματος.

Αυτή η πολιτική εφαρμόζεται με την πώληση πιστοποιητικών Bank Indonesia (SBI) ή την αγορά κινητών αξιών στην κεφαλαιαγορά.

Πολιτική αποθεματικών μετρητών

Η κεντρική τράπεζα μπορεί να θεσπίσει κανονισμούς για την αύξηση ή τη μείωση των ταμειακών αποθεμάτων (αναλογία μετρητών). Οι εμπορικές τράπεζες δέχονται χρήματα από πελάτες με τη μορφή καταθέσεων ζήτησης, προθεσμιακών καταθέσεων, λογαριασμών ταμιευτηρίου, πιστοποιητικών καταθέσεων και άλλων τύπων αποταμιεύσεων.

Υπάρχει ένα συγκεκριμένο ποσοστό των χρημάτων που κατατίθενται από τον πελάτη και ενδέχεται να μην δανείζονται.

Αυστηρή πιστωτική πολιτική

Η πίστωση εξακολουθεί να παρέχεται από εμπορικές τράπεζες, αλλά η διανομή πρέπει να βασίζεται αυστηρά στις απαιτήσεις 5C, δηλαδή Χαρακτήρας, Ικανότητα, Ασφάλεια, Κεφάλαιο και Κατάσταση Οικονομίας.

Με μια αυστηρή πιστωτική πολιτική, η προσφορά χρήματος μπορεί να παρακολουθείται. Αυτό το βήμα πολιτικής λαμβάνεται συνήθως όταν η οικονομία αντιμετωπίζει πληθωρισμό.

Πολιτική έκπτωσης

Η πολιτική έκπτωσης είναι ότι η κυβέρνηση αυξάνει ή μειώνει την προσφορά χρήματος αλλάζοντας την έκπτωση στην εμπορική τράπεζα.

Εάν η κεντρική τράπεζα θεωρήσει ότι η προσφορά χρήματος έχει υπερβεί τη ζήτηση (σύμπτωμα πληθωρισμού), η κεντρική τράπεζα εκδίδει απόφαση για αύξηση των επιτοκίων. Η αύξηση των επιτοκίων θα τονώσει την επιθυμία των ανθρώπων να εξοικονομήσουν χρήματα.

Πολιτική ηθικής ενθάρρυνσης

Η κεντρική τράπεζα μπορεί επίσης να επηρεάσει την προσφορά χρήματος με διάφορες ανακοινώσεις, ομιλίες και εγκύκλιοι που απευθύνονται σε εμπορικές τράπεζες και άλλους νομισματικούς παράγοντες.

Το περιεχόμενο των ανακοινώσεων, των ομιλιών και των εγκυκλίων μπορεί να έχει τη μορφή προσκλήσεων ή απαγορεύσεων για την παρακράτηση αποταμιευτικών δανείων ή την αποδέσμευση δανείων.

Τύποι και δείκτες

Στην Ινδονησία, η επικρατούσα νομισματική πολιτική χωρίζεται σε 2 τύπους, δηλαδή τη συμβατική και την επεκτατική νομισματική πολιτική.

Ορισμός της συστηματικής νομισματικής πολιτικής είναι μια νομισματική πολιτική που περιορίζει ή μειώνει το χρηματικό ποσό που κυκλοφορεί επειδή η οικονομία αντιμετωπίζει αύξηση του πληθωρισμού πάνω από το κανονικό όριο.

Ορισμός της επεκτατικής νομισματικής πολιτικής είναι μια νομισματική πολιτική που αυξάνει την προσφορά χρήματος με σκοπό τη μείωση της ανεργίας και την αύξηση της αγοραστικής δύναμης των ανθρώπων όταν η οικονομία βρίσκεται σε ύφεση.

Κατά τον καθορισμό των δεικτών επιτυχίας της νομισματικής πολιτικής, η κεντρική τράπεζα μπορεί να χρησιμοποιήσει 3 δείκτες. Οι τρεις δείκτες είναι:

1. Προσφορά χρήματος (Νομισματική στόχευση)

Ορίστε την αύξηση της προσφοράς χρήματος ως μεσαίο στόχο.

Ελλειψη:

• Η εφαρμογή του εξαρτάται από τη σταθερότητα της σχέσης μεταξύ του νομισματικού ποσού και του τελικού στόχου (πληθωρισμός).
• Είναι δύσκολο για τους ανθρώπους να καταλάβουν

Πλεονεκτήματα:

• Είναι δυνατόν να εφαρμοστεί μια ανεξάρτητη νομισματική πολιτική, ώστε η κεντρική τράπεζα να μπορεί να εστιάσει στην επίτευξη των στόχων της (πληθωρισμός).

2. Στόχευση συναλλαγματικής ισοτιμίας

Προσαρμογή και ρύθμιση της αξίας του εγχώριου νομίσματος έναντι των νομισμάτων των μεγάλων χωρών που έχουν χαμηλούς ρυθμούς πληθωρισμού

Ελλειψη:

• Ευάλωτο στις ενέργειες των κερδοσκόπων, η αναταραχή σε μια χώρα μπορεί να έχει άμεσο αντίκτυπο στην εγχώρια οικονομία.

Πλεονεκτήματα:

• Απλό και εύκολο για τους ανθρώπους να κατανοήσουν.
• Μπορεί να μειώσει τον ρυθμό πληθωρισμού.
• Η στόχευση συναλλαγματικής ισοτιμίας καθορίζεται από κανόνες που μπορούν να πειθαρχήσουν τη νομισματική πολιτική.

3. Στόχευση πληθωρισμού (Στόχευση πληθωρισμού)

Καθορισμός μεσοπρόθεσμου στόχου για τον πληθωρισμό και δέσμευση για επίτευξη σταθερότητας τιμών ως μακροπρόθεσμου στόχου.

Ελλειψη:

• Το σήμα για την επίτευξη του στόχου δεν είναι τόσο γρήγορο όσο η προηγούμενη προσέγγιση.

Πλεονεκτήματα:

• Οι στόχοι επίτευξης είναι πολύ σαφείς και απλοί.
• Βελτίωση της λογοδοσίας της κεντρικής τράπεζας.
• Η νομισματική πολιτική μπορεί να επικεντρωθεί στην επίτευξη σταθερότητας στην εγχώρια οικονομία.
• Δεν εξαρτάται από τη σταθερότητα της σχέσης μεταξύ του νομισματικού ποσού και του τελικού στόχου (πληθωρισμός).

Αυτή είναι μια συζήτηση για τη νομισματική πολιτική. Η ρύθμιση της οικονομικής εισόδου και εξόδου είναι το πιο σημαντικό πράγμα για κάθε επιχειρηματική οντότητα. Για αυτόν τον λόγο, είναι απαραίτητο να έχουμε καλές οικονομικές εκθέσεις.