Παράδειγμα ιστορικού διατριβής στα Ινδονησιακά
Το υπόβαθρο είναι ένα μέρος του επιστημονικού πλούσιου που χρησιμεύει για να εξηγήσει το υπόβαθρο του σχηματισμού ενός επιστημονικού δοκίμιου. Το υπόβαθρο τοποθετείται συνήθως στο κεφάλαιο Ι μιας επιστημονικής εργασίας, μαζί με ερευνητικά ερωτήματα, στόχους και ούτω καθεξής. Σε αυτό το άρθρο, θα μάθουμε πώς μοιάζει ένα παράδειγμα ιστορικού σε έναν τύπο επιστημονικής εργασίας, δηλαδή μια διατριβή. Τα παραδείγματα έχουν ως εξής!
Παράδειγμα ιστορικού διατριβής στα Ινδονησιακά *
Η γλώσσα είναι ένα μέσο στη διαδικασία επικοινωνίας. Χωρίς αυτήν, η επικοινωνία θα παρεμποδίζεται ή ακόμη και ανύπαρκτη. Η χρήση της γλώσσας θα πρέπει να συμφωνηθεί από το κοινό επικοινωνίας, έτσι ώστε η χρήση της να είναι σύμφωνη με τις περιστάσεις και να μην γίνεται κατάχρηση.
Η ρύθμιση γλώσσας μπορεί να λάβει οποιαδήποτε μορφή. Σε επίπεδο χώρας, η χρήση της γλώσσας ρυθμίζεται από τη νομοθεσία. Ειδικά στην Ινδονησία, η χρήση της γλώσσας ρυθμίζεται από το νόμο, είτε πρόκειται για το Σύνταγμα του 1945 (UUD) είτε για τον νόμο (UU) αριθ. 24 του 2009.
Στο άρθρο 36 του Συντάγματος του 1945, άρθρο XV, η γλώσσα του κράτους της Ινδονησίας είναι η Ινδονησία. Μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι η εθνική γλώσσα που πρέπει να χρησιμοποιείται από Ινδονησιακούς πολίτες είναι η Ινδονησία. Έτσι, παρόλο που οι Ινδονησιακοί έχουν τη δική τους περιφερειακή γλώσσα, η χρήση της Γλώσσας Ινδονησίας Ινδονησία πρέπει να χρησιμοποιείται υπό ορισμένες συνθήκες.
Οι προϋποθέσεις που απαιτούν τη χρήση της ινδονησιακής γλώσσας ρυθμίζονται στη συνέχεια στον νόμο αριθ. 24 του 2009. Ένα από τα άρθρα του νόμου (άρθρο 39 παράγραφος 1), ρυθμίζει τη χρήση της γλώσσας στη μαζική επικοινωνία. Στο άρθρο αναφέρεται ότι πρέπει να χρησιμοποιείται η ινδονησιακή γλώσσα πληροφορίες μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Δυστυχώς, στους δύο νόμους, δεν εξηγείται συγκεκριμένα πώς να χρησιμοποιείτε σωστά την Ινδονησία επικοινωνία μάζα - σε αυτήν την περίπτωση τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Το 1978, η Ένωση Ινδονησιακών Δημοσιογράφων (PWI) έκανε 10 κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τη χρήση της Ινδονησίας στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Στις κατευθυντήριες γραμμές εξηγείται, δημοσιογράφοι ή δράστες μεσο ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ οι μάζες πρέπει να κολλήσουν στη γλώσσα της Βελτιωμένης Ορθογραφίας (EYD), να αποφύγουν περιττές συντομογραφίες, όχι εξάλειψη επιθεμάτων, σύνταξη σύντομων προτάσεων, αποφυγή κλισέ, τήρηση γραμματικών κανόνων και και τα λοιπά.
Το περιεχόμενο αυτών των οδηγιών ενσωματώνεται στη συνέχεια στη θεωρία της δημοσιογραφικής γλώσσας. Το περιεχόμενο αυτών των κατευθυντήριων γραμμών μπορεί να συντομευτεί στις αρχές της δημοσιογραφικής γλώσσας, οι οποίες είναι εξοικονόμηση λέξεων, ακριβείς στην έννοια και ενδιαφέρουσες (Chaer: 2010). Η αρχή της αποθήκευσης λέξεων δίνει έμφαση στα οικονομικά μιας δημοσιογραφικής γλώσσας που πρέπει να είναι λιτή από τη χρήση λέξη- ξένες λέξεις και λιτός από γραμματικοί όροι (μορφολογικοί και συντακτικοί).
Η αρχή της ακριβούς έννοιας δίνει έμφαση στον τρόπο με τον οποίο η δημοσιογραφική γλώσσα μεταφέρεται πραγματικά και κατανοεί τη σημασία της. Η εφαρμογή της αρχής της ακριβούς έννοιας μπορεί να εφαρμοστεί με διάφορους τρόπους, δηλαδή χρησιμοποιώντας σωστές λέξεις, σωστά γραμματικά, χρησιμοποιώντας σωστά συνώνυμα λέξεις, αποφεύγοντας φράσεις ή προτάσεις ότι ασαφήςκαι συνθέστε πρόταση με προσεκτική διάταξη.
Αυτό είναι ένα παράδειγμα του ιστορικού της διατριβής στο Γλώσσα Ινδονησία. Εάν ο αναγνώστης θέλει να μάθει μερικά αναφορά που σχετίζεται με την επιστημονική γραφή, ο αναγνώστης μπορεί να ανοίξει τα ακόλουθα άρθρα, συγκεκριμένα: τύποι επιστημονικών δοκιμίων, δείγμα εισαγωγής, αφηρημένο παράδειγμα της έκθεσης,αφηρημένο παράδειγμα διατριβής, παράδειγμα προλόγου για μια πρακτική αναφορά, παραδείγματα υποσημειώσεων και βιβλιογραφίας, καθώς και άρθρα πώς να γράψετε ένα πτυχίο. Ας ελπίσουμε ότι θα είναι χρήσιμο και ικανό να προσθέσει διορατικότητα σε όλους τους αναγνώστες, τόσο όσον αφορά την επιστημονική γραφή συγκεκριμένα, όσο και το υλικό εκμάθησης γλωσσών της Ινδονησίας γενικότερα. Ευχαριστώ και ευχαριστώ.
* Προσαρμοσμένο από το προσωπικό έγγραφο του συγγραφέα.