√ Πλήρης κατανόηση των αντισωμάτων, των ιδιοτήτων, της λειτουργίας, της δομής και των τύπων

Πλήρης κατανόηση των αντισωμάτων, των ιδιοτήτων, της λειτουργίας, της δομής και των τύπων – Για αυτήν την περίσταση Απ'όσο γνωρίζω. Com θα επανεξετάσει τα Αντισώματα. Αυτά τα αντισώματα χρειάζονται πραγματικά ο ανθρώπινος οργανισμός για την αποφυγή διαφόρων ασθενειών. Ποιες είναι λοιπόν οι ιδιότητες, οι λειτουργίες και τα είδη των αντισωμάτων; Διαβάστε περισσότερα παρακάτω.

Πλήρης κατανόηση των αντισωμάτων, των ιδιοτήτων, της λειτουργίας, της δομής και των τύπων

Η συζήτηση για τα αντισώματα δεν απέχει πολύ από το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα. Ποιος είναι λοιπόν ο πλήρης ορισμός; Ποιες είναι οι ιδιότητες των αντισωμάτων; η παρακάτω είναι η εξήγηση.

Κατανόηση Αντισωμάτων

Τα αντισώματα είναι γλυκοπρωτεϊνικές ενώσεις που έχουν συγκεκριμένη δομή και εκκρίνονται από τα Β κύτταρα έχουν ενεργοποιηθεί για να γίνουν πλασματοκύτταρα, με τη μορφή απόκρισης σε ορισμένα αντιγόνα και αντιδρούν στο ίδιο το αντιγόνο.

Το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα (ανοσία) ρυθμίζεται από την ικανότητα του σώματος να παράγει αντισώματα κατά των αντιγόνων. Αντισώματα μπορούν να βρεθούν στο αίμα ή στους αδένες του σώματος άλλων σπονδυλωτών. Εκτός από αυτό, χρησιμοποιείται επίσης από το ανοσοποιητικό σύστημα για τον εντοπισμό και την εξουδετέρωση ξένων αντικειμένων, για παράδειγμα βακτηρίων και ιών.

Τα μόρια αντισωμάτων κυκλοφορούν στα αιμοφόρα αγγεία και εισέρχονται στους ιστούς του σώματος πραγματοποιώντας τη φλεγμονώδη διαδικασία. Τα αντισώματα αποτελούνται από μια βασική δομή που ονομάζεται αλυσίδα, κάθε αντίσωμα έχει δύο μεγάλες αλυσίδες και δύο ελαφριές αλυσίδες. Τα αντισώματα συχνά ονομάζονται επίσης ανοσοσφαιρίνες.

Στην αρχή, όταν εισέλθει ξένη ουσία, τα μονοκύτταρα θα επιτεθούν αυτόματα στην ουσία με τη βοήθεια ουδετερόφιλων. Μετά από αυτό, το monosif που έχει σκοτώσει την ουσία τη στέλνει αμέσως στα Β λεμφοκύτταρα ώστε να καταγραφούν και να κατασκευαστούν αντισώματα για τον τύπο της νεκρής ξένης ουσίας.

Στη συνέχεια τα αντισώματα που έχουν σχηματιστεί, μετά τα Τ λεμφοκύτταρα τα οποία θα εξασφαλίσουν ότι τα αντισώματα υπάρχουν στην επιφάνεια των κυττάρων του σώματος.

Όταν ένα ξένο αντικείμενο εισέρχεται, χρειάζονται 10 έως 14 ημέρες για να σχηματιστούν πλήρως τα αντισώματα στην ουσία. Αυτά τα αντισώματα μπορούν να βρεθούν στο αίμα και στα μη κυτταρικά υγρά. Κάθε αντιγόνο που σχηματίζεται είναι απόλυτα συμβατό με την ξένη ουσία (αντιγόνο). Μπορεί να ειπωθεί ότι ένα αντιγόνο είναι ένα κλειδί και ένα αντίσωμα είναι μια κλειδαριά.

Ιδιότητες Αντισωμάτων

Τα αντισώματα έχουν ιδιότητες που τα χαρακτηρίζουν, και συγκεκριμένα:

• Παράγεται στο Δικτυοενδροθηλιακό Σύστημα (ΑΠΕ) όπως μυελός των οστών, λεμφαδένες, ήπαρ και άλλα που είναι κατάλληλα για το σχηματισμό λευκών αιμοσφαιρίων.
• Έχει την ιδιότητα να είναι ανθεκτικό στην ηλιακή ακτινοβολία (θερμοευκίνητο). Επομένως, τα κατεψυγμένα αντισώματα πρέπει να φυλάσσονται στο ψυγείο και να μην εκτίθενται στο άμεσο ηλιακό φως.
• Μπορεί να αντιδράσει με συγκεκριμένα αντιγόνα, όπως ένα κλειδί με κλειδαριά.
• Μπορεί να διαλυθεί στο αίμα (πλασματοκύτταρα)
• Αποτελείται από μια ουσία που προσκολλάται στη γαμμασφαιρίνη

Εκτός από τις παραπάνω ιδιότητες, υπάρχουν αρκετές ιδιότητες των αντισωμάτων, αν κριθεί από το πώς λειτουργεί κάθε τύπος αντισωμάτων, οι ιδιότητες αυτών των αντισωμάτων περιλαμβάνουν:

• Precipin
  Τα αντισώματα που έχουν επικίνδυνες ιδιότητες θα λειτουργήσουν με εναπόθεση ξένων ουσιών όπως βακτήρια, ιοί κ.λπ.
• Λυσίνη
  Τα αντισώματα που περιέχουν λυσίνη θα λειτουργήσουν καταστρέφοντας τις εισερχόμενες ξένες ουσίες.
• Opsonins
  Αυτή η ιδιότητα της οψοπνίνης στα αντισώματα σημαίνει ότι τα αντισώματα μπορούν να διεγείρουν μια λευκοστατική επίθεση στο εισερχόμενο αντιγόνο.
• Συγκολλητίνες
  Η συγκολλητίνη είναι μια ιδιότητα των αντισωμάτων που λειτουργεί διασπώντας αντιγόνα, συγκολλητογόνα και άλλες ξένες ουσίες.

Λειτουργία αντισωμάτων

Οι λειτουργίες των αντισωμάτων περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

Τα αντισώματα έχουν την ικανότητα να αναγνωρίζουν και να προσκολλώνται ή να προσκολλώνται σε αντιγόνα που είναι γνωστό ότι προκαλούν ασθένεια στο σώμα. Κατά την αναγνώριση και την προσκόλληση σε αντιγόνα, τα αντισώματα συμπεριφέρονται πάντα ως δείκτες και στη συνέχεια στέλνουν σήματα σε άλλα λευκά αιμοσφαίρια για να επιτεθούν στις ξένες ουσίες.

Βασική Δομή Αντισωμάτων

Η βασική δομή ενός αντισώματος είναι ένα μόριο πρωτεΐνης με τη μορφή του γράμματος Υ που έχει δύο βαριές πολυπεπτιδικές αλυσίδες και δύο ελαφριές πολυπεπτιδικές αλυσίδες. Κάθε αντίσωμα έχει μια ανώτερη αλυσίδα της οποίας η λειτουργία είναι να συνδέεται με το αντιγόνο.

Με αυτήν την αλυσίδα, τα αντισώματα μπορούν να συνδεθούν με το σώμα του αντιγόνου. Εν τω μεταξύ, η λειτουργία της κατώτερης αλυσίδας αντισωμάτων είναι να προσδιορίσει πώς τα αντισώματα μπορούν να σχετίζονται με τα αντιγόνα. Αυτή η αλυσίδα επιτρέπει στα αντισώματα να ρυθμίζουν και να διεγείρουν την κατάλληλη ανοσοαπόκριση.

Τύποι αντισωμάτων

Τα αντισώματα έχουν διάφορους τύπους αντισωμάτων ή ανοσοσφαιρινών (Ig) που βρίσκονται στο ανθρώπινο σώμα, όπως:

Ανοσοσφαιρίνη G (Ig)

Το IgG είναι ένα πολύ κοινό αντίσωμα και συχνά παράγεται μόνο για λίγες ημέρες. Η ανοσοσφαιρίνη G μπορεί να ζήσει στο αίμα για αρκετές ημέρες ή και χρόνια. Τα αντισώματα IgG κυκλοφορούν στο αίμα, στους λεμφαδένες και στα έντερα. Όταν ένα αντιγόνο εισέλθει, αυτά τα αντισώματα θα χρησιμοποιήσουν την κυκλοφορία του αίματος για να πάνε στη θέση όπου εισήλθε το αντιγόνο.

Το IgG έχει υψηλή επίδραση στην άμυνα του οργανισμού ενάντια στα βακτήρια και τους ιούς, και επίσης εξουδετερώνει το οξύ που περιέχεται στις τοξίνες των αντιγόνων. Επιπλέον, τα αντισώματα IgG έχουν ειδικές ικανότητες που μπορούν να διεισδύσουν και να γλιστρήσουν μεταξύ των κυττάρων και να εξαλείψουν τα βακτήρια που εισέρχονται στα κύτταρα και το δέρμα.

Αυτός ο τύπος αντισωμάτων μπορεί επίσης να διεισδύσει στον πλακούντα των εγκύων γυναικών για να προστατεύσει το έμβρυο από πιθανή μόλυνση. Αυτή η ικανότητα κατέχεται από το IgG λόγω του μικρού μοριακού του μεγέθους.

Ανοσοσφαιρίνη Α (IgA)

Η ανοσοσφαιρίνη Α έχει υψηλή τάση να επιλέγει θέσεις τοποθέτησης σε περιοχές του σώματος υγρές ουσίες όπως δάκρυα, μητρικό γάλα, σάλιο, αίμα, αερόσακοι, βλέννα, γαστρικό υγρό και εκκρίσεις έντερα. Αυτό οφείλεται στην ίδια φύση με τα βακτήρια που τους αρέσουν οι υγρές περιοχές για να κάνουν τη βάση τους.

Αυτός ο τύπος ανοσοσφαιρίνης αντισώματος μπορεί να προστατεύσει το έμβρυο στη μήτρα της μητέρας, έτσι ώστε να είναι απαλλαγμένο από την πιθανότητα εισόδου αντιγόνου που μπορεί να προκαλέσει αναστάτωση στο σώμα του εμβρύου. Ωστόσο, τα αντισώματα IgA στο σώμα της μητέρας θα εξαφανιστούν όταν γεννηθεί το μωρό. Ωστόσο, λόγω της περιεκτικότητας σε IgA στο μητρικό γάλα, το μωρό εξακολουθεί να έχει προστασία.

Ανοσοσφαιρίνη Μ (IgM)

Τα αντισώματα IgM υπάρχουν στο αίμα, στους λεμφαδένες και στην επιφάνεια των Β κυττάρων. Η ανοσοσφαιρίνη Μ είναι ο πρώτος τύπος αντισώματος που επιτίθεται σε ένα αντιγόνο όταν ένα αντιγόνο εισέρχεται σε αυτό.

Το έμβρυο στη μήτρα θα λάβει προστασία από IgM γενικά γύρω στους 6 μήνες της εγκυμοσύνης. Η παραγωγή IgM θα αυξηθεί κατά την καταπολέμηση ενός αντιγόνου. Για το λόγο αυτό, αν θέλετε να δείτε αν το έμβρυο έχει μολυνθεί ή όχι, μπορείτε να δείτε τα επίπεδα IgM στο αίμα.

Ανοσοσφαιρίνη D (IgD)

Αυτά τα αντισώματα υπάρχουν στο αίμα, στους λεμφαδένες και στην επιφάνεια των Β κυττάρων. Τα αντισώματα IgD δεν μπορούν να δράσουν μόνα τους, αλλά κολλάνε στην επιφάνεια των Τ κυττάρων, έτσι μπορούν να βοηθήσουν τα Τ κύτταρα να συλλάβουν τα αντιγόνα.

Ανοσοσφαιρίνη Ε (IgE)

Η ανοσοσφαιρίνη Ε κυκλοφορεί στο αίμα και έχει το καθήκον να καλεί άλλα στρατεύματα για να επιτεθούν σε ξένες ουσίες που εισέρχονται στο σώμα. Αυτά τα αντισώματα συνήθως προκαλούν αλλεργικές αντιδράσεις κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους. Για το λόγο αυτό, σε άτομα που παρουσιάζουν αλλεργική αντίδραση, η παραγωγή IgE αυξάνεται στο αίμα τους.

Αντίδραση αντιγόνου με αντισώματα

Αντιδράσεις που συμβαίνουν με αντιγόνα και αντισώματα θα προκύψουν εάν μικρόβια ή βακτήρια (αντιγόνα) εισέλθουν στο σώμα. Αρχικά, όταν εισέλθει ξένη ουσία, τα μονοκύτταρα θα επιτεθούν αμέσως στην ουσία με τη βοήθεια ουδετερόφιλων.

Στη συνέχεια, τα μονοκύτταρα που έχουν σκοτώσει την ουσία την παραδίδουν αμέσως στα Β λεμφοκύτταρα για να καταγραφούν και να δημιουργήσουν αντισώματα για τον τύπο της νεκρής ξένης ουσίας.

Αφού σχηματιστούν τα αντισώματα, είναι η σειρά των Τ λεμφοκυττάρων να αγωνιστούν για να διασφαλίσουν ότι τα αντισώματα είναι ενσωματωμένα στην επιφάνεια των κυττάρων του σώματος.

Όταν μια νέα ξένη ουσία εισέρχεται, χρειάζονται 10 έως 14 ημέρες για να σχηματιστούν πραγματικά αντισώματα σε αυτήν την ουσία. Τα αντισώματα μπορούν να βρεθούν στο αίμα και στα μη κυτταρικά υγρά. Κάθε αντιγόνο που σχηματίζεται πρέπει να έχει τέλεια συμβατότητα με την ξένη ουσία (αντιγόνο). Το μέρος όπου το αντιγόνο προσκολλάται στο αντίσωμα ονομάζεται μεταβλητή, ενώ το μέρος όπου το αντίσωμα προσκολλάται στο αντιγόνο ονομάζεται επίτοπος.

Έτσι έχει εξηγηθεί για Πλήρης κατανόηση των αντισωμάτων, των ιδιοτήτων, της λειτουργίας, της δομής και των τύπων, ελπίζουμε ότι μπορεί να αυξήσει τη διορατικότητα και τις γνώσεις σας. Ευχαριστούμε για την επίσκεψη.