Οι νόμοι Taklifi είναι: Η διαίρεση και η εξήγηση στην επιστήμη του Ushul Fiqhi

Ο νόμος Taklifi είναι: Η διαίρεση και η εξήγηση στην επιστήμη του Ushul Fiqhi - Τι σημαίνει ο νόμος takhlifi στην ισλαμική επιστήμη Fiqhi;, Με αυτήν την ευκαιρία Σχετικά με τη γνώση.co.id θα το συζητήσει και φυσικά άλλα πράγματα που επίσης το καλύπτουν. Ας δούμε μαζί τη συζήτηση στο παρακάτω άρθρο για να την κατανοήσουμε καλύτερα.

---

Οι νόμοι Taklifi είναι: Η διαίρεση και η εξήγηση στην επιστήμη του Ushul Fiqhi

---

Το Usul Fiqh είναι ένας επιστημονικός κλάδος που συζητά τις διάφορες μεθόδους που χρησιμοποιούνται από οι μουτζταχίντ όταν ανακαλύπτουν μια Σαρία από πηγές που υπάρχουν ήδη στο Κοράνι καθώς και As-Sunnah. Βάσει των κειμένων του σιάρι, οι μουτζαταχίντ παίρνουν το illat, το οποίο στη συνέχεια γίνεται η βάση για τη θέσπιση νόμου για την επίτευξη οφέλους, που είναι ο κύριος στόχος αυτής της σαρία.

Στη μελέτη του ushul fiqh, ο νόμος χωρίζεται στη συνέχεια σε δύο κύρια νομικά σημεία, δηλαδή τον νόμο taklifi και τον νόμο wadh'i. Ο νόμος Taklifi είναι ο νόμος που απαιτεί από αυτούς να επιλέξουν μεταξύ του να κάνουν ή όχι, ενώ ο νόμος wadh'i είναι ο νόμος που καθορίζεται σε κάτι που είναι αιτία για κάτι άλλο, δηλαδή αν ο νόμος είναι προϋπόθεση ή εμπόδιο.

Στο νόμο taklifi και wadh'i υπάρχει ένας όρος που συνήθως αναφέρεται ως νομικό αντικείμενο/mahkum fih, επειδή σε αυτήν την περίπτωση υπάρχουν νόμοι όπως υποχρεωτικός νόμος, sunnah, mubah, makruh, έως haram. Ή πιο απλά, δηλαδή οι ενέργειες ενός μουλάτου που σχετίζονται με ένα τάγμα σιαρί ονομάζονται mahkum fih, ενώ κάποιος που υπόκειται σε khitob (απαιτήσεις) του Αλλάχ SWT είναι αυτό που ονομάζεται δικαστήριο (μουκαλάφ).

Και πρέπει να ξέρουμε ότι σε αυτή τη ζωή, εμείς ως Μουσουλμάνοι θα είμαστε πάντα σε επαφή και δεν μπορούμε ποτέ να αποχωριστούμε από το νόμο της σαράι. Επειδή ο νόμος syar'i θα συνεχίσει να συνδέεται με έναν μουσουλμάνο. Επομένως, είναι σημαντικό για εμάς να το μελετήσουμε γιατί μελετώντας το μπορούμε να γνωρίζουμε τις υποχρεώσεις μας ως μουσουλμάνοι.

---

Ισλαμικός νόμος

Η λέξη νόμος που χρησιμοποιούμε σήμερα στα ινδονησιακά προέρχεται από τη λέξη νόμος (χωρίς το u μεταξύ των γραμμάτων k και m) στα αραβικά ή "κράτος δικαίου" στα αγγλικά. Δηλαδή, κανόνες (νόρμες) ή κανόνες (κανόνες), δηλαδή μετρήσεις, σημεία αναφοράς, σημεία αναφοράς, κατευθυντήριες γραμμές που χρησιμοποιούνται για την αξιολόγηση της συμπεριφοράς ή των ενεργειών ανθρώπων και αντικειμένων.

Ενώ στον ισλαμικό νόμο, υπάρχουν πέντε νόμοι ή κανόνες που χρησιμοποιούνται ως σημείο αναφοράς για τη μέτρηση των ανθρώπινων πράξεων τόσο στον τομέα της λατρείας όσο και στον τομέα του Μουμαλά. Οι πέντε τύποι κανόνων είναι al-ahkam al-khamsah ή ταξινόμηση πέντε ή πέντε προσόντων, δηλαδή?

• επιτρεπτό (mubah, jaiz, ibahah)
• συνιστάται (σούννα, μαντούμπ, μουσταχάμπ)
• αντιπαθητικός (makruh)
• υποχρεωτικό (wajib, fardh), ο ισλαμικός νόμος διακρίνεται σε ατομικές υποχρεώσεις (fardh'ain), όπως η προσευχή και η νηστεία,
• συλλογική υποχρέωση (fardh kifayah), η εκπλήρωση αυτής της υποχρέωσης από έναν αριθμό ατόμων απελευθερώνει άλλα άτομα να εκτελέστε τις, όπως προσευχές κηδείας και τζιχάντ, και απαγορευμένο (χαράμ) ενάντια στο χαλάλ ή οτιδήποτε δεν είναι απαγορευμένος.

---

Al-Ahkam Al-Khamsah

Το Ahkam προέρχεται από τα αραβικά που είναι ο πληθυντικός της λέξης νόμος και khamsah σημαίνει πέντε. Επομένως, ο συνδυασμός των δύο λέξεων αναφέρεται ως al-ahkam al-khamsah (διαβάστε: ahkamul khamsah) ή κοινώς ονομάζεται επίσης νόμος taklifi.

Ο νόμος Taklifi είναι μια νομική διάταξη που απαιτεί το kamullaf (aqil-baligh) ή το άτομο που βλέπει από νόμο ικανό να διενεργεί έννομες ενέργειες είτε με τη μορφή δικαιωμάτων, υποχρεώσεων είτε με άλλες μορφές απαγόρευση.

Ο εν λόγω νόμος taklifi περιλαμβάνει πέντε τύπους κανόνων ή πέντε κατηγορίες κρίσεων σχετικά με αντικείμενα και ανθρώπινη συμπεριφορά στον ισλαμικό νόμο, δηλαδή jaiz, sunnah, makruh, υποχρεωτικό και απαγορευμένο.

Το επίπεδο ποιότητας μπορεί να αυξηθεί αλλά και να μειωθεί. Λέγεται ότι ανεβαίνει, αν μια ενέργεια σχετίζεται με τη Σούννα και είναι υποχρεωτική. Λέγεται ότι μειώνεται, εάν μια ενέργεια συνδέεται με makruh και παράνομη. Όλα εξαρτώνται από το πόσο 'illat (αναλογία) ή την αιτία.

---

Ο Νόμος Τακλήφι και το Τμήμα του

Ο νόμος Taklifi, είναι μια απαίτηση από τον Αλλάχ SWT που σχετίζεται με μια εντολή να ενεργήσει ή μια εντολή να εγκαταλείψει μια ενέργεια. Ο νόμος Taklifi είναι ένας νόμος που απαιτεί μια συγκεκριμένη πράξη να εκτελεστεί από το amukallaf ή απαγορεύει να το κάνει ή να του πει να επιλέξει μεταξύ του να το κάνει ή να το αφήσει.

Ο νόμος τακλίφι είναι μια εντολή από τον Αλλάχ SWT που ενθαρρύνει κάποιον να επιλέξει να το κάνει ή να το απαγορεύσει, ή να επιλέξει να το κάνει ή να το αφήσει.

Έτσι, υπάρχουν πέντε είδη νόμου τακλίφι που περιλαμβάνονται στο fiqh ως νομικές διατάξεις, όπως υποχρεωτική (συναίνεση/εντολή), μαντούμπ (nadb/πρόταση), χαράμ (ταχρίμ/απαγόρευση), makruh (karahah/μίσος) και mubah (ibahah/may). Η εξήγηση της κατανομής του νόμου ταχλίφι έχει ως εξής:

• Ijab (الإيجاب)

Το Ijab είναι μια σαφής απαίτηση από τη Σαρία να εκτελείται και δεν μπορεί να (απαγορευτεί) να εγκαταλειφθεί, επειδή οι άνθρωποι που το εγκαταλείπουν υπόκεινται σε τιμωρία. Αυτή η συγκατάθεση έχει την έννοια της εκτέλεσης όλων των εντολών και της αποχώρησης από όλες τις απαγορεύσεις Του, εάν παραβιάσουμε μία από αυτές τότε υπόκεινται σε τιμωρία ή μαρτύριο και στον κόσμο και στο επέκεινα, και αν εκτελούμε όλες τις εντολές τότε η ανταμοιβή είναι η ανταμοιβή μας, με άλλα λόγια η στάση δύναμη.

Το ίδιο το Ijab έχει την ίδια έννοια με το υποχρεωτικό, αλλά η ίδια η συγκατάθεση είναι ο προσδιορισμός του νόμου, ενώ το υποχρεωτικό είναι ο ίδιος ο νόμος.

Για παράδειγμα στο γράμμα Al-Baqarah εδάφιο 110:

وَأَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتُواْ ٱلزَّكَوٰةَۚ وَمَا تُقَدِّمُواْ لِأَنفُسِكُم مِّنۡ خَيۡرٖ تَجِدُوهُ عِندَ ٱللَّهِۗ إِنَّ ٱللَّهَ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٞ ١١٠

Σημαίνει: «Και κάντε την προσευχή και πληρώστε ζακάτ. Και ό, τι καλό κάνετε για τον εαυτό σας, σίγουρα θα ανταμειφθείτε από τον Αλλάχ. Σίγουρα ο Αλλάχ βλέπει αυτό που κάνετε».

• Ταχρίμ (التحريم)

Το Tahrim είναι μια απαίτηση να μην κάνουμε μια πράξη με συγκεκριμένες απαιτήσεις, ή με άλλα λόγια Οι απαιτήσεις του Θεού ως Θεού, δηλαδή ότι εμείς ως υπηρέτες πρέπει να αφήσουμε τις πράξεις για κάτι που είναι αληθινό Βέβαιος. Το ίδιο το Tahrim έχει μια βασική νομική έννοια και είναι ένα παράνομο προϊόν του νόμου από το Tahrim.

Για παράδειγμα στο γράμμα Al-An'am στίχο 151:

قُلۡ تَعَالَوۡاْ أَتۡلُ مَا حَرَّمَ رَبُّكُمۡ عَلَيۡكُمۡۖ أَلَّا تُشۡرِكُواْ بِهِۦ شَيۡ‍ٔٗاۖ وَبِٱلۡوَٰلِدَيۡنِ إِحۡسَٰنٗاۖ وَلَا تَقۡتُلُوٓاْ أَوۡلَٰدَكُم مِّنۡ إِمۡلَٰقٖ نَّحۡنُ نَرۡزُقُكُمۡ وَإِيَّاهُمۡۖ وَلَا تَقۡرَبُواْ ٱلۡفَوَٰحِشَ مَا ظَهَرَ مِنۡهَا وَمَا بَطَنَۖ وَلَا تَقۡتُلُواْ ٱلنَّفۡسَ ٱلَّتِي حَرَّمَ ٱللَّهُ إِلَّا بِٱلۡحَقِّۚ ذَٰلِكُمۡ وَصَّىٰكُم بِهِۦ لَعَلَّكُمۡ تَعۡقِلُونَ ١٥١

Σημασία: "Πες: "Ελάτε να διαβάσω τι σας έχει απαγορεύσει ο Κύριός σας, δηλαδή: μην Του συναναστρέφετε τίποτα, κάντε καλό και στους δύο ανθρώπους γονείς, και μη σκοτώσετε τα παιδιά σας από φόβο της φτώχειας, θα παρέχουμε διατροφή για εσάς και για αυτούς, και μην πλησιάζετε τις πράξεις αποτρόπαιο, και ορατό και κρυφό, και μην σκοτώσετε μια ψυχή που ο Αλλάχ έχει απαγορεύσει (σκοτώστε την) παρά μόνο με κάτι (προκαλεί) που Σωστός". Αυτό είναι που διατάζεσαι για να το καταλάβεις».

• Nadb (الندب)

Δηλαδή η απαίτηση να πραγματοποιηθεί μια πράξη, αλλά η απαίτηση δεν είναι βέβαιη. Δεν απαγορεύεται σε κάποιον να το αφήσει, γιατί οι άνθρωποι που το εγκαταλείπουν δεν υπόκεινται σε τιμωρία. Με άλλα λόγια, αυτό το Nadb είναι ένα θέμα που συνιστάται αλλά δεν επιβάλλεται γιατί αν γίνει θα πάρει ανταμοιβή και αν εγκαταλειφθεί δεν υπόκειται σε τιμωρία.

Ως παράδειγμα στο εδάφιο του Αλλάχ στο γράμμα Al-Baqarah εδάφιο 282:

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِذَا تَدَايَنتُم بِدَيۡنٍ إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمّٗى فَٱكۡتُبُوهُۚ …

Σημασία: "Ω εσείς που πιστεύετε, εάν δεν κάνετε μου'αμάλα σε μετρητά για συγκεκριμένο χρόνο, θα πρέπει να το γράψετε...".

Όπου αν κάποιος είναι μουαμάλα σε μετρητά (χρέος) για τον συμφωνημένο χρόνο επιστροφής των αγαθών/χρημάτων, θα πρέπει να το γράψει ως υπενθύμιση αν έχει χρέος.

• Karahah (الكراهة)

Δηλαδή, η απαίτηση για αποχώρηση από μια ενέργεια είναι αβέβαιη, η αβεβαιότητα λαμβάνεται και από δείκτες που μειώνουν τις απαιτήσεις, ώστε να απομακρυνθούν από την έννοια του χαραμ. Αυτός που κάνει μια πράξη που απαιτείται να την εγκαταλείψει, δεν υπόκειται σε τιμωρία. Οι συνέπειες τέτοιων απαιτήσεων ονομάζονται επίσης karahah και οι ενέργειες που απαιτείται να εγκαταλειφθούν ονομάζονται makruh.

Με άλλα λόγια, σε αυτό το karahah κάποιος πρέπει να φύγει, αλλά όχι με το ζόρι, αλλά με καλύτερες συμβουλές.

أبغض الحلال عند اللَّه الطلاق

Σημασία: «οι πράξεις χαλάλ που μισούνται από τον Αλλάχ είναι διαζύγιο». (H.R. Abu Daud, Ibn Majah, Al-Baihaqi και Hakim).

Εδώ είναι πολύ ξεκάθαρο ότι είναι νόμιμο για τους ανθρώπους να κάνουν διαζύγιο, αλλά ο Αλλάχ SWT το μισεί πραγματικά, παρόλο που έχει γίνει νόμιμο, αλλά το διαζύγιο είναι πολύ μισητό από τον Αλλάχ.

• Ibahah (الإباحة)

Δηλαδή το βιβλίο του Αλλάχ που περιέχει την επιλογή να κάνουμε ή να μην κάνουμε. Οι συνέπειες αυτού του Βιβλίου του Αλλάχ ονομάζονται επίσης ibahah ενώ όσον αφορά τις πράξεις ονομάζεται mubah. Σε γενικές γραμμές, η ibahah είναι η καθοδήγηση ενώ η mubah είναι η συμπεριφορά.

Παράδειγμα στο γράμμα Al-Jumu'ah εδάφιο 10:

فَإِذَا قُضِيَتِ ٱلصَّلَوٰةُ فَٱنتَشِرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَٱبۡتَغُواْ مِن فَضۡلِ ٱللَّهِ وَٱذۡكُرُواْ ٱللَّهَ كَثِيرٗا لَّعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ ١٠

Σημασία: «Όταν κάνετε την προσευχή, τότε διασκορπίστε σας στο πρόσωπο της γης. και ζητήστε τη γενναιοδωρία του Αλλάχ και θυμηθείτε τον Αλλάχ πολύ για να είστε επιτυχείς».

Στην εξήγηση του παραπάνω στίχου δεν υπάρχουν απαιτήσεις ή απαγορεύσεις, οπότε αν το κάνετε είναι εντάξει και αν το αφήσετε είναι εντάξει επίσης.

Έτσι η κριτική από Σχετικά με τη γνώση.co.id σχετικά με Νόμος Τακλήφι, ελπίζουμε ότι μπορεί να προσθέσει στη διορατικότητα και τις γνώσεις σας. Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψη και μην ξεχάσετε να διαβάσετε άλλα άρθρα.