Γεωγραφικές συνθήκες της Ινδονησίας: Τοποθεσία, συνθήκες εδάφους, συστήματα αποστράγγισης, καιρός, συνθήκες πληθυσμού και κατανομή της χλωρίδας και της πανίδας

Γεωγραφικές συνθήκες της Ινδονησίας: Τοποθεσία, συνθήκες εδάφους, συστήματα αποχέτευσης, καιρός, συνθήκες πληθυσμού και κατανομή της χλωρίδας και της πανίδας - Πώς είναι η γεωγραφική κατάσταση στην Ινδονησία; Σχετικά με τη γνώση.co.id θα συζητήσει τις Γεωγραφικές Συνθήκες της Ινδονησίας και τα πράγματα που την περιβάλλουν. Ας δούμε μαζί τη συζήτηση στο παρακάτω άρθρο για να την κατανοήσουμε καλύτερα.

Γεωγραφικές συνθήκες της Ινδονησίας: Τοποθεσία, συνθήκες εδάφους, συστήματα αποστράγγισης, καιρός, συνθήκες πληθυσμού και κατανομή της χλωρίδας και της πανίδας

---

Η Ινδονησία είναι μια χώρα που βρίσκεται στα ανοικτά των ακτών της ηπειρωτικής χώρας της Νοτιοανατολικής Ασίας, ακριβώς ανάμεσα στον Ινδικό και τον Ειρηνικό Ωκεανό. Η Ινδονησία είναι μια αρχιπελαγική χώρα που βρίσκεται πάνω και κοντά στον ισημερινό και έχει έκταση που ισοδυναμεί με το ένα όγδοο της περιφέρειας της Γης. Τότε ποια είναι η γεωγραφική κατάσταση της Ινδονησίας που λέγεται ότι είναι ενδιαφέρουσα και μοναδική; Έλα, ακολουθήστε την πλήρη περιγραφή.

Τα μεγαλύτερα νησιά της Ινδονησίας αποτελούνται από τη Σουμάτρα, την Ιάβα, το Καλιμαντάν, το Σουλαουέζι και την Παπούα. Με βάση την παραπάνω θέση, παράγονται τα μοναδικά και ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά των γεωγραφικών συνθηκών της Ινδονησίας λόγω της επιρροής της θέσης του είτε σε 2 μεγάλες ηπείρους (Αυστραλία και Ασία) είτε λόγω της θέσης του που βρίσκεται κατά μήκος της γραμμής ισημερινός.

Όχι μόνο τα μεγάλα νησιά, η Ινδονησία αποτελείται επίσης από μικρά νησιά (Nusa Tenggara και Bali) σε αλυσίδες το νησί που εκτείνεται ανατολικά μέσω του νησιού Τιμόρ, τα νησιά Maluku που βρίσκονται ανάμεσα στο Sulawesi και το νησί Παπούας. Η πρωτεύουσα της Ινδονησίας είναι η Τζακάρτα, που βρίσκεται κοντά στη βορειοδυτική ακτή του νησιού Ιάβα. Στις αρχές του 21ου αιώνα, η Ινδονησία είναι η πολυπληθέστερη χώρα στη Νοτιοανατολική Ασία και η τέταρτη πιο πυκνοκατοικημένη χώρα στον κόσμο.

---

Γεωγραφική θέση της Ινδονησίας

Γεωγραφικά η Ινδονησία βρίσκεται ανάμεσα σε 2 χερσαίες μάζες και 2 ωκεανούς. Η γεωγραφική θέση της Ινδονησίας είναι πολύ στρατηγική και συχνά αναφέρεται ως διασταύρωση. Η Ινδονησία πλαισιώνεται από την ηπειρωτική Ασία και την ηπειρωτική Αυστραλία και πλαισιώνεται από τον Ινδικό Ωκεανό και τον Ειρηνικό Ωκεανό.

Η επιρροή της γεωγραφικής θέσης της Ινδονησίας έχει αντίκτυπο στον θαλάσσιο αέρα της Ινδονησίας. Εκτός από αυτό, αυτή η γεωγραφική θέση επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την ύπαρξη της περιοχής της Ινδονησίας, τόσο από άποψη φυσικών όσο και κοινωνικών ή οικονομικών και πολιτικών συνθηκών.

---

Συνθήκες ηπειρωτικής Ινδονησίας

Η Ινδονησία είναι η μεγαλύτερη χώρα στη Νοτιοανατολική Ασία, με μήκος από ανατολή προς δύση περίπου 3. 200 μίλια (5. 100 χιλιόμετρα) καθώς και από βορρά προς νότο 1. 100 μίλια (1. 800 χιλιόμετρα). Η Ινδονησία μοιράζεται χερσαία σύνορα με τη Μαλαισία στο βόρειο τμήμα του νησιού Βόρνεο, την Παπούα Νέα Γουινέα στο κέντρο του νησιού Νέα Γουινέα και την Πολιτεία του Ανατολικού Τιμόρ στο κέντρο του νησιού Τιμόρ.

Όπως εξηγήθηκε προηγουμένως, η Ινδονησία βρίσκεται ανάμεσα σε 2 χερσαίες μάζες και 2 ωκεανούς, συγκεκριμένα στην ηπειρωτική Ασία (στα βόρεια-βορειοδυτικά) και Ηπειρωτική Αυστραλία (στα νοτιοανατολικά), και ο Ινδικός Ωκεανός (στα νότια-νοτιοδυτικά) και ο Ειρηνικός Ωκεανός (στα ανατολικά-ανατολικά) θάλασσα). Αστρονομικά, η Ινδονησία βρίσκεται στις 6°Β-11°Ν και 95°Α-141°Α.

Η Ινδονησία έχει σχεδόν 17. 500 νησιά, εκ των οποίων περισσότερα από 7. 000 ακατοίκητα νησιά. Σχεδόν τα 3 τέταρτα της περιοχής της Ινδονησίας αντιπροσωπεύονται από τα νησιά Σουμάτρα, Καλιμαντάν και Παπούα, ενώ το Sulawesi, η Java και το Maluku ακολουθούν.

• Κατάσταση ανακούφισης

Τα μεγαλύτερα νησιά της Ινδονησίας χαρακτηρίζονται από πυκνά δασωμένα ηφαιστειακά βουνά, τα οποία έχουν κλίση προς τα κάτω σε παραθαλάσσιες πεδιάδες που καλύπτονται από πυκνούς αλλουβιακούς βάλτους. Η μοναδική δομή του σώματος της Ινδονησίας περιλαμβάνει τη συμβολή 3 κύριων τμημάτων του φλοιού της γης, ηφαιστειακές αλυσίδες και χαρακώματα βαθιάς θάλασσας.

Το νησί του Βόρνεο και το νησιωτικό τόξο που περιλαμβάνει τη Σουμάτρα, την Ιάβα, το Μπαλί και την αλυσίδα Lesser Sunda στο ράφι Sunda (Sunda Shelf) είναι μια επέκταση της ασιατικής χερσαίας μάζας. Το ράφι περιορίζεται στα νότια και δυτικά από τάφρους βαθέων υδάτων, όπως η Τάφρος της Java με χαμηλό 7. 450 m κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας και σχηματίζει ένα ηπειρωτικό όριο (στεριά).

Η Νέα Γουινέα (Νέα Γουινέα) και τα παρακείμενα νησιά, συμπεριλαμβανομένου του νησιού Halmahera, βρίσκονται στο ράφι Sahul (Sahul Shelf), το οποίο είναι η βορειοδυτική επέκταση της αυστραλιανής χερσαίας μάζας. Στα βορειοανατολικά το ράφι Sahul οριοθετείται από μια σειρά ωκεάνιων τάφρων και στα βορειοδυτικά από πολλές ωκεάνιες τάφρες, αλυσίδες κοραλλιογενών υφάλων και μια σειρά από κορυφογραμμές στον πυθμένα της θάλασσας.

Στη συνέχεια, η τρίτη μονάδα του φλοιού της Ινδονησίας είναι μια επέκταση της ορεινής ζώνης που σχηματίζει την Ιαπωνία και τις Φιλιππίνες. Αυτό φαίνεται από τα βουνά που εκτείνονται μεταξύ Καλιμαντάν και Παπούα και περιλαμβάνουν μια σειρά από ηφαίστεια καθώς και χαρακώματα βαθιάς θάλασσας κοντά στα νησιά Sulawesi και Maluku.

Το ράφι Σούντα κοντά στη Θάλασσα της Ιάβας έχει σχετικά χαμηλό ανάγλυφο, περιέχει ορισμένους κοραλλιογενείς υφάλους και δεν είναι ηφαιστειακού τύπου. Τα ορεινά συστήματα που εκτείνονται μέχρι τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας και το Sulawesi από αυτό το ράφι χαρακτηρίζουν τις εξωτερικές άκρες των ασιατικών χερσαίων μαζών. Αυτή η περιοχή είναι μια πολύ μεγάλη ζώνη και είναι μια από τις πιο ενεργές ηφαιστειακές ζώνες στον κόσμο.

Η εξωτερική (νότια) πλευρά της νησιωτικής αλυσίδας της Σουμάτρας μέσω της Ιάβας και των Μικρών Σούντων αποτελεί την αιχμή της ηπείρου της Νοτιοανατολικής Ασίας. Αυτό σηματοδοτείται από την παρουσία ενεργών ηφαιστείων που οριοθετούνται νότια και δυτικά από μια σειρά από χαρακώματα βαθιάς θάλασσας.

Στην εσωτερική πλευρά (βόρεια) αποτελείται από μια σειρά από μικρά νησιά, ηφαίστεια, βάλτους, πεδιάδες και τη ρηχή Θάλασσα της Ιάβας. Αυτή η θάλασσα στη βόρεια πλευρά δημιουργήθηκε στο τέλος της Πλειστόκαινης Εποχής (κοντά στο 12. 000 χρόνια πριν), και βρέθηκαν επίσης στοιχεία για υπολείμματα γης (όπως φυσικές γέφυρες) που διευκολύνουν τη μετανάστευση φυτών και ζώων από την ηπειρωτική Ασία.

• Χαρακτηριστικά του εδάφους

Τα εδάφη στην Ινδονησία αντιπροσωπεύουν έναν δεσμό μεταξύ του αέρα και του μητρικού βράχου, που είναι μια από τις ενδιαφέρουσες γεωγραφικές συνθήκες της Ινδονησίας. Τα πετρώματα στην Ιάβα προέρχονται κυρίως από ηφαιστειακό ανδεσίτη (γκρίζο-μαύρο πετρώματα που αποτελούνται από ορυκτά ολιγοκλάσης ή άστριος). ενώ ο ρυόλιθος (μια μορφή όξινης λάβας από γρανίτη) κυριαρχεί στη Σουμάτρα, ο γρανίτης στα νησιά Riau, τα ιζηματογενή πετρώματα στο Καλιμαντάν επίσης Παπούας.

Τα εδάφη που παράγονται σε υγρές περιοχές αποτελούνται από λατεριτικά εδάφη που έχουν οξείδιο του σιδήρου και υδροξείδιο του αργιλίου με ποικίλους βαθμούς γονιμότητας ανάλογα με το πέτρωμα προέλευσης. Οι λατερίτες που αναφέρονται εδώ περιλαμβάνουν σκούρα, γκρίζα και κόκκινα ασβεστολιθικά εδάφη.

Ένα πολύ παραγωγικό έδαφος είναι ο τύπος εδάφους Ando, ​​που σχηματίστηκε σε ανδεσιτικές ηφαιστειακές αποθέσεις στη βορειοανατολική ακτή της Σουμάτρας. Η γη μπορεί επίσης να δει στην Ιάβα και το Σουλαουέζι. Τα παραγωγικά εδάφη μπορούν επίσης να προέρχονται από ηφαιστειακή τέφρα που μεταφέρεται από τον άνεμο, μετά την οποία εναποτίθεται ως ομοιογενής διάταξη ανόργανου υλικού σε μια ευρεία περιοχή.

Γενικά, η συνεχής ζέστη και οι άφθονες βροχοπτώσεις στα περισσότερα μέρη της Ινδονησίας έχουν οδηγήσει σε διεργασίες διάβρωσης, καιρικές συνθήκες και έκπλυσης (πλύσης) των συστατικών του εδάφους. Σε περιοχές που καλύπτονται με τροπικά τροπικά δάση όπως στο Καλιμαντάν, το έδαφος μπορεί να διατηρηθεί από τον κύκλο των δασών. Όταν τα φυτά πεθαίνουν, αποσυντίθενται γρήγορα, απελευθερώνοντας θρεπτικά συστατικά που επαναρροφούνται από την ανάπτυξη νέας βλάστησης.

Αν και αυτός ο τύπος εδάφους υποστηρίζει σε μεγάλο βαθμό την ανάπτυξη των φυτών στο δάσος, δεν είναι σε θέση να υποστηρίξει μεγάλο πληθυσμό γεωργικών φυτών. Η παράνομη υλοτομία μπορεί να σπάσει τον κύκλο των δασών και μπορεί να επιταχύνει την καταστροφή του εδάφους.

---

Συστήματα αποστράγγισης και ποτάμια στην Ινδονησία

Σε σύγκριση με άλλες χώρες που βρίσκονται στην ηπειρωτική Ασία, η Ινδονησία έχει στην πραγματικότητα μόνο μερικά μεγάλα ποτάμια. Τα ποτάμια της Ινδονησίας είναι συνήθως σχετικά μικρά και ρέουν από τα βουνά προς τη θάλασσα. Ποταμός Kapuas (1. 140 χιλιόμετρα), το Barito (900 χιλιόμετρα) και το Mahakam (770 χιλιόμετρα) είναι τα 3 μεγαλύτερα στη χώρα. Το νησί της Παπούα, όπου το μεγαλύτερο μέρος της επικράτειάς του δέχεται άφθονες βροχοπτώσεις, αποστραγγίζεται από αρκετούς μεγάλους ποταμούς όπως το Baliem, το Mamberamo και το Digul.

Η Ινδονησία έχει πολλές διάσημες λίμνες, από τις οποίες η πιο γνωστή είναι στη Σουμάτρα, δηλαδή η λίμνη Toba. Η λίμνη βρίσκεται στα βόρεια σε υψόμετρο κοντά στο 3. 000 πόδια (900 m) πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και καλύπτει μια περιοχή σχεδόν 440 τετραγωνικών μιλίων (1. 140 τετραγωνικά χιλιόμετρα). Το Sulawesi έχει επίσης πολλές μεγάλες και βαθιές λίμνες, όπως η λίμνη Towuti και Matano που βρίσκονται στο νότιο τμήμα του νησιού και η λίμνη Poso που βρίσκεται στο κέντρο του νησιού Sulawesi.

Η θάλασσα που περιβάλλει την Ινδονησία είναι ένα πολύ σημαντικό υδρολογικό χαρακτηριστικό και χρησιμεύει ως εγκατάσταση μεταφοράς ή ως φράγμα που προστατεύει πολιτιστικά χαρακτηριστικά και περιοχές μεταξύ νησιών του αρχιπελάγους Ινδονησία. Οι ρηχές θάλασσες που βρίσκονται ανάμεσα σε μικρά νησιά αποτελούν πηγή υπεράκτιων κοιτασμάτων πετρελαίου, φυσικού αερίου και ορυκτών.

---

Ο καιρός στην Ινδονησία

Ο προσδιορισμός του καιρού στην Ινδονησία είναι μια πτυχή της γεωγραφικής κατάστασης της Ινδονησίας. Σε αυτόν τον τύπο καιρού και καιρού περιλαμβάνονται οι βροχοπτώσεις, η κατεύθυνση του ανέμου, η πίεση του αέρα, η θερμοκρασία του αέρα και η υγρασία του αέρα.

Τα στοιχεία του καιρού και του αέρα αποτελούν μέρος της γεωγραφικής κατάστασης της ύπαρξης. Η τοποθεσία της Ινδονησίας που βρίσκεται στον ισημερινό κάνει την περιοχή της Ινδονησίας να έχει αρκετό ηλιακό φως καθ' όλη τη διάρκεια του έτους σε διάφορες περιοχές.

Οι καιρικές συνθήκες στην Ινδονησία επηρεάζονται από τους μουσώνες ανέμους, δηλαδή ανέμους που πνέουν κάθε 6 μήνες και αλλάζουν πάντα κατεύθυνση. Αυτή η αλλαγή στην κατεύθυνση των ανέμων των μουσώνων κάνει τις καιρικές συνθήκες στην Ινδονησία να χωρίζονται σε 2 περιόδους κάθε χρόνο, δηλαδή την περίοδο της ξηρασίας και την περίοδο των βροχών. Η περιοχή της Ινδονησίας που πλαισιώνεται από 2 ωκεανούς κάνει το θαλάσσιο κλίμα υγρό.

Ο αέρας είναι ένα χαρακτηριστικό χαρακτηριστικό των γεωγραφικών συνθηκών της Ινδονησίας. Ο καιρός της Ινδονησίας καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τη δομή του νησιού και τη θέση του στον ισημερινό. Η όψη της θέσης κοντά στον ισημερινό θα εγγυηθεί μεγάλη θερμοκρασία και ολοκληρωμένη φύση. Επιπλέον, η θέση της Ινδονησίας, η οποία βρίσκεται μεταξύ 2 μεγάλων χερσαίων μαζών, δηλαδή της Ασίας και της Αυστραλίας, την κάνει να επηρεάζεται από εποχιακά μοτίβα βροχοπτώσεων που προκαλούνται από τους επικρατούντες ανέμους.

Οι θερμοκρασίες είναι υψηλότερες κατά μήκος της ακτής, όπου οι μέσες ετήσιες θερμοκρασίες κυμαίνονται από 70 έως 80°F. Στην Ινδονησία, περιοχές πάνω από υψόμετρο 2. Τα 000 πόδια (600 μέτρα) τείνουν να είναι πιο δροσερά, αλλά τα βουνά Maoke στην Παπούα είναι πολύ κρύα, όπως σηματοδοτείται από την άφιξη του χιονιού. Στην Τζακάρτα, τις ζεστές μέρες η θερμοκρασία μπορεί να φτάσει σχεδόν τους 100°F (38°C), ενώ στο πολύ κρύο μπορεί να πέσει κοντά στους 65°F (18°C).

Οι περισσότερες από τις περιοχές της Ινδονησίας δέχονται έντονες βροχοπτώσεις καθ' όλη τη διάρκεια του έτους, όπου η υψηλότερη ποσότητα σημειώνεται από τον Δεκέμβριο έως τον Μάρτιο. Ωστόσο, από την Κεντρική Ιάβα προς τα ανατολικά προς την Αυστραλία, η ξηρή περίοδος αρχίζει να γίνεται αισθητή ακόμη και από τον Ιούνιο έως τον Οκτώβριο.

Τα νησιά Τιμόρ και Σούμπα για μήνες δέχονται λίγη βροχή. Τα υψηλότερα ποσά βροχοπτώσεων εμφανίζονται συχνά στις ορεινές περιοχές της Σουμάτρα, στα βουνά Καλιμαντάν, Σουλαουέζι και Παπούα, όπου οι ετήσιες βροχοπτώσεις μπορεί να φτάσουν τις 120 ίντσες (3. 000 χιλιοστά)

Η Δυτική Ιάβα, η Κεντρική Ιάβα, τα μέρη του Σουλαουέζι και του Μαλούκου έχουν μέση βροχόπτωση 80 ίντσες (2. 000 χιλιοστά) ετησίως. Η Ανατολική Ιάβα, το Μπαλί, το νότιο και κεντρικό Sulawesi, έχουν μέση βροχόπτωση μεταξύ 60 και 80 ίντσες (1. 500 και 2. 000 χιλιοστά), ενώ τα νησιά Μικρά Σούντα, που είναι πιο κοντά στην Αυστραλία, αποκτούν μόνο 40 έως 60 ίντσες (1. 000 έως 1. 500 χιλιοστά) το χρόνο.

Ο σχηματισμός μαζικής αλλοίωσης στην Ινδονησία προκαλείται από τη μετατόπιση και τη σύγκλιση των ασιατικών μουσωνικών ανέμων τροπικές μάζες αέρα από βόρεια και νότια του ισημερινού κατά μήκος της γραμμής διατροπικής πίεσης χαμηλός. Το μοτίβο μαζικού ανέμου σε ένα συγκεκριμένο τμήμα του αρχιπελάγους εξαρτάται από τη θέση είτε στα βόρεια είτε μέσα νότια του ισημερινού, εξοικείωση με την Αυστραλία ή την ηπειρωτική Ασία ή σε μετωπική θέση διατροπική.

Κατά τη διάρκεια του Δεκεμβρίου, του Ιανουαρίου και του Φεβρουαρίου, οι δυτικοί άνεμοι από την ηπειρωτική Ασία θα φέρουν ισχυρές βροχοπτώσεις στη νότια Σουμάτρα, την Ιάβα και τα νησιά Μικρά Σούντα. Από την άλλη πλευρά, τον Ιούνιο, τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, οι περιοχές αυτές θα επηρεαστούν από την ανατολική περίοδο, που φέρνει ξηρό αέρα από την Αυστραλία.

Όταν ο ανατολικός μουσώνας έχει διασχίσει τον ισημερινό ή γίνεται νοτιοδυτικός μουσώνας στο βόρειο ημισφαίριο, ο άνεμος γίνεται υγρός και γίνεται πηγή βροχής. Η Σουμάτρα και το Βόρνεο, που βρίσκονται κοντά στον ισημερινό και γενικά μακριά από την Αυστραλία δεν έχει ξηρή περίοδο, αν και οι βροχοπτώσεις τείνουν να είναι χαμηλότερες και τον Ιούλιο Αύγουστος. Ισχυροί τυφώνες τείνουν να μην συμβαίνουν στην Ινδονησία, αλλά καταιγίδες συμβαίνουν αρκετά συχνά στην Ινδονησία.

---

Κατάσταση του πληθυσμού της Ινδονησίας

Η κατάσταση του πληθυσμού της Ινδονησίας είναι η κατάσταση του πληθυσμού σε κάθε περιοχή της Ινδονησίας που επηρεάζεται από τη γεωγραφική θέση και την περιοχή. Γενικά, η γεωγραφική κατάσταση της Ινδονησίας μπορεί να χωριστεί σε 3 περιοχές με βάση το ύψος της περιοχής, δηλαδή την παραθαλάσσια περιοχή, τα πεδινά και την ορεινή περιοχή ή τις πεδιάδες.

• Περιοχή Παραλία

Πολλοί κάτοικοι στην παραθαλάσσια περιοχή εργάζονται ως ψαράδες και στην αλιευτική ζώνη. Το σχέδιο των οικισμών στην παραλιακή περιοχή είναι συνήθως επίμηκες και εκτείνεται μέχρι την ακτογραμμή.

Η θερμοκρασία στην παραθαλάσσια περιοχή τείνει να είναι καυτή και επίσης επηρεάζει το πληθυσμιακό πρότυπο στην περιοχή. Υπάρχει επίσης η πλειονότητα των παραθαλάσσιων περιοχών που είναι τουριστικές ζώνες ή αλιευτικά και πολιτιστικά κέντρα στην Ινδονησία.

• Περιφέρεια Πεδινής

Στα πεδινά, οι συνθήκες για τον πληθυσμό της Ινδονησίας είναι πιο μικτές. Οι πεδινές περιοχές είναι οι πιο κοινές. Τα πεδινά είναι το κέντρο της βιομηχανίας, του εμπορίου και της κυβέρνησης. Ο ινδονησιακός πληθυσμός στα πεδινά έχει μια ποικιλία θέσεων εργασίας.

Από την άλλη πλευρά, τα πρότυπα οικισμού στα πεδινά τείνουν να είναι παράλληλα με τα μονοπάτια και τα ρέματα των ποταμών και των ρεμάτων. Μερικές φορές τα πρότυπα οικισμού συγκεντρώνονται επίσης σε ορισμένα επιχειρηματικά κέντρα και οικονομικά κέντρα.

• Βουνά ή υψίπεδα

Η κατάσταση του πληθυσμού στην Ινδονησία που ζει στα βουνά είναι επίσης αρκετά διαφορετική. Η πλειονότητα του πληθυσμού στα ορεινά εργάζεται στις γεωργικές ζώνες και τις φυτείες επειδή υποστηρίζονται από ικανοποιητικές καιρικές συνθήκες.

Οι θερμοκρασίες στις ορεινές περιοχές τείνουν να είναι πιο ψυχρές και ψυχρότερες. Η ορεινή περιοχή έχει και παραγωγικό έδαφος. Γενικά, οι ορεινές περιοχές χρησιμοποιούνται και ως τουριστικά αξιοθέατα και εξορμήσεις στη φύση.

Γεωγραφικές συνθήκες της χώρας της Ινδονησίας – Η Ινδονησία είναι μια χώρα που βρίσκεται στα ανοικτά των ακτών της ηπειρωτικής Νοτιοανατολικής Ασίας, ακριβώς ανάμεσα στον Ινδικό και τον Ειρηνικό Ωκεανό. Η Ινδονησία είναι μια αρχιπελαγική χώρα που βρίσκεται πάνω και γύρω από τον ισημερινό και έχει έκταση ίση με το ένα όγδοο της περιφέρειας της Γης. Τότε ποια είναι η γεωγραφική κατάσταση της Ινδονησίας που λέγεται ότι είναι ενδιαφέρουσα και μοναδική; Έλα, δες την πλήρη εξήγηση.

Το μεγαλύτερο νησί της Ινδονησίας αποτελείται από τα νησιά Σουμάτρα, Ιάβα, Καλιμαντάν, Σουλαουέζι και Νέα Γουινέα. Με βάση την παραπάνω τοποθεσία, δημιουργούνται τα μοναδικά και ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά της γεωγραφικής κατάστασης της Ινδονησίας την επιρροή της θέσης του και στις δύο μεγάλες ηπείρους (Αυστραλία και Ασία) καθώς και στη θέση του γύρω από τη γραμμή ισημερινός.

Εκτός από τα μεγάλα νησιά, η Ινδονησία αποτελείται επίσης από μικρά νησιά (Νούσα Τενγκάρα και Μπαλί) με νησιωτικές αλυσίδες που εκτείνεται ανατολικά μέσω του νησιού Τιμόρ, των νησιών Maluku που βρίσκονται ανάμεσα στο Sulawesi και το νησί Παπούας. Η πρωτεύουσα της Ινδονησίας είναι η Τζακάρτα, που βρίσκεται κοντά στη βορειοδυτική ακτή του νησιού Ιάβα. Στις αρχές του 21ου αιώνα η Ινδονησία ήταν η πολυπληθέστερη χώρα στη Νοτιοανατολική Ασία και η τέταρτη πιο πυκνοκατοικημένη χώρα στον κόσμο.

Εξάπλωση της χλωρίδας και της πανίδας στην Ινδονησία

Η βλάστηση της Ινδονησίας είναι παρόμοια με αυτή των Φιλιππίνων, της Μαλαισίας και της Παπούα Νέας Γουινέας. Είναι κοντά στα 40. 000 είδη ανθοφόρων φυτών, που αναφέρονται 5. 000 είδη ορχιδέων, και λουλούδι τέρας (Rafflesia arnoldii), που είναι το πιο άφθονο λουλούδι στον κόσμο. Υπάρχουν περισσότερα από 3. 000 είδη συμπεριλαμβανομένων πολλών ποικιλιών πολύτιμου ξύλου όπως ξύλο τικ και σιδερόξυλο. Χιλιάδες είδη φυτών αποτελούν αντικείμενο εκμετάλλευσης για οικονομικούς σκοπούς, είτε άμεσα είτε έμμεσα.

Η κύρια βλάστηση στην Ινδονησία βρίσκεται σε τροπικά τροπικά δάση, πεδινές περιοχές και λόφους των οποίων το ύψος είναι στη βάση του 5. 000 πόδια (1. 500μ). Πάνω από 5. 000 πόδια (1. 500 m) ο τύπος δάσους θα μετατοπιστεί σε ορεινό δάσος όπου κυριαρχούν φυτικά είδη βελανιδιάς, δάφνης, τσαγιού και μανόλιας.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό χαρακτηριστικό της ινδονησιακής βλάστησης είναι το μαγγρόβιο δάσος, το οποίο χαρακτηρίζεται από το σχηματισμό ξυλοπόδαρο ή ριζωμένο δέντρο, που αναπτύσσεται μόνο σε αλμυρά ή υφάλμυρα νερά κατά μήκος της ακτής λασπωμένος. Οι βάλτοι μαγκρόβων βρίσκονται εκτενώς κατά μήκος των ρηχών θαλασσών στην ανατολική Σουμάτρα, στο νότιο Καλιμαντάν και στο νοτιοανατολικό τμήμα της Παπούα.

Η Ινδονησία βρίσκεται σε μια μεταβατική ζώνη μεταξύ 2 περιοχών της χλωρίδας και πανίδας του κόσμου, δηλαδή του είδους Asiatis που βρίσκεται στο δυτικό τμήμα της Ινδονησίας και του τύπου Australis που καλύπτει το ανατολικό τμήμα της Ινδονησίας. Το όριο μεταξύ των δύο ονομάζεται Γραμμή Wallace, η οποία εκτείνεται στα βόρεια μεταξύ Καλιμαντάν και Σουλαουέζι και στα νότια μεταξύ Μπαλί και Λομπόκ. Οι τύποι χλωρίδας και πανίδας στα όρια των 2 περιοχών έχουν επίσης ορισμένα χαρακτηριστικά που είναι κοινώς γνωστά ως Μεταβατικοί Τύποι.

Στα δυτικά αποτελείται από μια κοινότητα ασιατικών ζώων που περιλαμβάνει θηλαστικά όπως ρινόκερους, ουρακοτάγκους, τάπιρες, τίγρεις και ελέφαντες. Από την άλλη πλευρά, στο ανατολικό τμήμα (που συνδέεται με την αυστραλιανή πανίδα), αποτελείται από είδη πτηνών όπως τα κακάτους, τα πτηνά και οι κίσσες. τα πουλιά του παραδείσου και τα μαρσιποφόρα όπως τα μαρσιποφόρα (μικρά εντομοφάγα, φυτοφάγα μαρσιποφόρα θηλαστικά) και τα μαρσιποφόρα (δενδρόβια μαρσιποφόρα) τριχωτός).

Με τις γεωγραφικές συνθήκες της Ινδονησίας όπως παραπάνω, η Ινδονησία έχει ποικίλα μέσα διαβίωσης, πρότυπα διαβίωσης και επίσης ένα οικονομικό μοντέλο που είναι διαφορετικό από άλλες χώρες. Και εξαιτίας αυτού, αυτή η χώρα έχει διάφορους τύπους εθνότητας, φυλής, πολιτισμού, θρησκείας και γλώσσας.

Τι λες φίλε μου geologynesia, δεν είναι πολύ ωραίο να καταλαβαίνεις τις γεωγραφικές συνθήκες μιας περιοχής; Ως καλοί πολίτες αυτής της χώρας, θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες για τις μοναδικές γεωγραφικές συνθήκες της Ινδονησίας και μην ξεχνάτε να συνεχίζουμε να προστατεύουμε τη φυσική ομορφιά της Ινδονησίας.

Έτσι η κριτική από Σχετικά με τη γνώση.co.id σχετικά με Ινδονησιακές γεωγραφικές συνθήκες, ελπίζουμε ότι μπορεί να προσθέσει στη διορατικότητα και τις γνώσεις σας. Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψη και μην ξεχάσετε να διαβάσετε άλλα άρθρα