Θεατρικές Τέχνες: Ορισμός, Ιστορία, Τύποι, Χαρακτηριστικά και Λειτουργίες

Θεατρικές Τέχνες: Ορισμός, Ιστορία, Τύποι, Χαρακτηριστικά και Λειτουργίες – Τι σημαίνει θεατρικές τέχνες; Με την ευκαιρία αυτή Σχετικά με τη γνώση.co.id θα το συζητήσει και φυσικά άλλα πράγματα που επίσης το καλύπτουν. Ας δούμε μαζί τη συζήτηση στο παρακάτω άρθρο για να την κατανοήσουμε καλύτερα.

---

Θεατρικές Τέχνες: Ορισμός, Ιστορία, Τύποι, Χαρακτηριστικά και Λειτουργίες

---

Το θέατρο προέρχεται από το αγγλικό theatre ή theatre, το γαλλικό théâtre και το ελληνικό theatron (θέατρον). Ετυμολογικά, η λέξη «θέατρο» μπορεί ή μπορεί να ερμηνευτεί ως χώρος ή θέατρο. Εν τω μεταξύ, ως προς τη λέξη θέατρο, ερμηνεύεται ως ό, τι προβάλλεται στη σκηνή για μελλοντική κατανάλωση από τους γνώστες.

Η θεατρική τέχνη είναι ένα είδος τέχνης με τη μορφή δραματικών παραστάσεων που ανεβαίνουν στη σκηνή. Ετυμολογικά, η έννοια του θεάτρου είναι ένα κτίριο ή αμφιθέατρο που χρησιμοποιείται για δραματικές παραστάσεις.

Μια άλλη άποψη λέει ότι η έννοια του θεάτρου είναι μια δραματική τέχνη που εμφανίζει την ανθρώπινη συμπεριφορά με κίνηση, χορό, τραγούδι, καθώς και διάλογο και υποκριτική από τους παίκτες.

---

Ορισμός του θεάτρου σύμφωνα με τους ειδικούς

Για να καταλάβουμε περισσότερα για το τι είναι θέατρο, μπορούμε ή μπορούμε να ανατρέξουμε στις απόψεις πολλών ειδικών, συμπεριλαμβανομένων των εξής:

• Σύμφωνα με τον Balthazar Vallhagen

Ο ορισμός του θεάτρου είναι μια δραματική τέχνη που περιγράφει τη φύση και τον χαρακτήρα των ανθρώπων μέσω της κίνησης.

• Σύμφωνα με τον Μόλτον

Το νόημα αυτού του θεάτρου είναι μια ιστορία ζωής που περιγράφεται ή εικονογραφείται με τη μορφή κίνησης ή ονομάζεται ζωή που παρουσιάζεται σε δράση.

• Σύμφωνα με την Anne Civardi

Το νόημα αυτού του θεάτρου είναι μια δραματική τέχνη που αφηγείται μια ιστορία μέσα από λέξεις και κινήσεις.

• Σύμφωνα με το RMA. Harymawan

Η έννοια αυτού του θεάτρου είναι η δραστηριότητα διεξαγωγής δραστηριοτήτων ή δραστηριοτήτων στις παραστατικές τέχνες (να υποκριθεί) έτσι ώστε τότε οι ενέργειες των παικτών στη σκηνή να ονομάζονται υποκριτική.

Σύμφωνα με τους Art Handayani και Wildan

Η έννοια του θεάτρου είναι μια μορφή δοκιμίου που βασίζεται σε δύο κλάδους της τέχνης, δηλαδή τις λογοτεχνικές τέχνες και τις παραστατικές τέχνες.

• Σύμφωνα με το Big Indonesian Dictionary (KBBI)

Η έννοια αυτού του θεάτρου μπορεί ή μπορεί να οριστεί σε 3, συμπεριλαμβανομένων των εξής:

• • Κτίρια ή δωμάτια όπου προβάλλονται ταινίες, θεατρικές παραστάσεις κ.λπ.
  • Η μεγάλη αίθουσα με σειρές από καρέκλες στο πλάι και στην πλάτη για παρακολούθηση διαλέξεων ή για επιστημονικές επιδείξεις.
  • Η θεατρική σκηνή είναι τόσο τέχνη όσο και επάγγελμα. δράμα, δράμα, δράμα.

---

Ιστορία της Θεατρικής Τέχνης

Οι θεατρικές τέχνες εμφανίστηκαν τον 6ο αιώνα π.Χ., στην Ελλάδα. Το θέατρο χρησιμοποιήθηκε από αυτούς για την εκτέλεση θρησκευτικών τελετών.

Εκείνη την εποχή η σκηνή του θεάτρου παιζόταν σε ένα κτίριο που ονομαζόταν θέατρο. Το Θέατρο είναι ένα ιδιαίτερο κτίριο που καθιερώθηκε ως χώρος παράστασης Δράματος, έχει ανοιχτή στέγη (χωρίς στέγη) και χτίζεται σταδιακά.

Στην αρχή, η τέχνη του θεάτρου αναπτύχθηκε ραγδαία στην Ιταλία, η οποία φαίνεται ως προς τη σκηνή, τη διακόσμηση, τα στολίδια στην οθόνη κ.λπ., και ήταν η γενέτειρα των σύγχρονων τεχνών του θεάτρου. Αλλά εκείνη την εποχή, μόνο οι ευγενείς μπορούσαν να παρακολουθήσουν το θέατρο.

Στην ίδια την Ινδονησία, η τέχνη του θεάτρου έχει εμφανιστεί στην πραγματικότητα εδώ και πολύ καιρό, κάτι που μπορεί να δει κανείς στην εποχή του Walisongo, ειδικά στο Sunan Bonang. Εφάρμοσε την παράσταση Wayang Kulit στη διάδοση του Ισλάμ, έτσι ώστε οι κάτοικοι εκείνη την εποχή να ενδιαφέρονται για το Ισλάμ.

Αλλά τον 20ο αιώνα μ.Χ., το ινδονησιακό θέατρο εξελίχθηκε γρήγορα σε Μοντέρνο Θέατρο, το οποίο γεννήθηκε επειδή υπήρχε ένα μείγμα Παραδοσιακού Θεάτρου και Δυτικού Θεάτρου.

Οι παραστάσεις που εφαρμόζονται στο Μοντέρνο Θέατρο είναι πολύ διαφορετικές από το Παραδοσιακό Θέατρο, δηλαδή το Visible ως προς την ιστορία που θα παρουσιαστεί, το σκηνικό, τη διάταξη φωτισμού και τα υποστηρικτικά στοιχεία του θεάτρου οι υπολοιποι.

Η συγκρότηση του Σύγχρονου Θεάτρου έδωσε επίσης την αφορμή για γνωστές θεατρικές Κοινότητες, οι οποίες είναι σαν το Θέατρο Δημοφιλές, Theatre Kecil, Teater Koma, Theatre Workshop, Bandung Theatre Club Study, Theatre Payung Hitam και Theatre Gandrik.

---

Είδη Θεατρικών Τεχνών

• ---

  Κουκλοθέατρο

Παραστάσεις κουκλοθεάτρου παίζονται από την αρχαιότητα. Τα λείψανά του βρέθηκαν σε αρχαίους ινδικούς, αιγυπτιακούς και ελληνικούς τάφους. Οι μαριονέτες χρησιμοποιούνται συχνά για να πουν έναν θρύλο ή ιστορίες που είναι θρησκευτικές (θρησκευτικές).

Διαφορετικοί τύποι κούκλες παίζονται με διαφορετικούς τρόπους. Οι χειρομαριονέτες φοριούνται στα χέρια ενώ οι μαριονέτες με ραβδί μετακινούνται με ένα ραβδί που κρατιέται από κάτω. Οι μαριονέτες ή οι έγχορδοι μαριονέτες, μετακινούνται μετακινώντας έναν ξύλινο σταυρό όπου δένονται τα κορδόνια της μαριονέτας. Ένα παράδειγμα κουκλοθεάτρου που είναι αρκετά δημοφιλές είναι μια παράσταση κουκλοθεάτρου σκιών.

• Μουσικό δράμα

Το μουσικό δράμα είναι μια θεατρική παράσταση που συνδυάζει χορό, μουσική και υποκριτική. Τα μουσικά δράματα τονίζουν συχνά αυτά τα τρία στοιχεία σε σύγκριση με τους διαλόγους των ηθοποιών. Η ποιότητα των ερμηνευτών δεν αξιολογείται μόνο στην εκτίμηση των χαρακτήρων μέσω προφορικών προτάσεων αλλά και μέσω της αρμονίας των τραγουδιών και των χορευτικών κινήσεων.

Ονομάζεται μουσικό δράμα γιατί σε μια παράσταση το φόντο είναι ένας συνδυασμός χορευτικών κινήσεων, μουσικής και σκηνικών διασκευών. Το μουσικό δράμα που είναι αρκετά γνωστό είναι το δράμα καμπαρέ και η όπερα.

Η διαφορά μεταξύ των δύο έγκειται στο είδος της μουσικής που χρησιμοποιείται. Στην όπερα, οι διάλογοι των χαρακτήρων τραγουδιούνται με ορχηστρική συνοδεία και τα τραγούδια που τραγουδιούνται ονομάζονται seriosa. Εν τω μεταξύ, σε ένα μιούζικαλ καμπαρέ, τα είδη μουσικής και τα τραγούδια που τραγουδιούνται είναι ελεύθερα και συνηθισμένα.

• Δραματικό Θέατρο

Ο όρος δραματική χρησιμοποιείται για να αναφερθεί σε μια θεατρική παράσταση που βασίζεται σε ένα δραματικό έργο που ανεβάζεται. Στο δραματικό θέατρο, οι αλλαγές σε έναν χαρακτήρα αφορούν ψυχολογικά.

Η κατάσταση της ιστορίας και το παρασκήνιο του περιστατικού παρουσιάζονται με όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες. Η σειρά μιας ιστορίας σε ένα δραματικό θέατρο ακολουθεί αυστηρά μια γραμμή πλοκής. Η εστίαση στις δραματικές θεατρικές παραστάσεις είναι να προσελκύσουν το ενδιαφέρον του κοινού και την αίσθηση μιας κατάστασης ιστορίας που παρουσιάζεται.

Σε ένα δραματικό θέατρο αναδεικνύεται η συμπεριφορά στις πράξεις των παικτών. Ένα γεγονός σχετίζεται με άλλα γεγονότα έτσι ώστε να σχηματιστεί ολόκληρη η ιστορία. Ο χαρακτήρας που παρουσιάζεται στη σκηνή είναι ένας χαρακτήρας χωρίς αυτοσχεδιασμό. Το δραματικό θέατρο προσπαθεί να παρουσιάσει μια ιστορία σαν να ήταν πραγματικότητα.

• Θεατροποίηση ποίησης

Η θεατροποίηση ποίησης είναι μια θεατρική παράσταση βασισμένη σε ένα λογοτεχνικό έργο ποίησης. Ποιητικά έργα που συνήθως διαβάζονται μόνο φωναχτά, σε ένα θεατρικό ποίημα δοκιμάζονται να παιχτούν στη σκηνή. Επειδή το βασικό υλικό είναι η ποίηση, η θεατροποίηση της ποίησης τονίζει μια ποιητική αισθητική στη σκηνή.

Το υποκριτικό στυλ των παικτών είναι συνήθως θεατρικό. Το σκηνικό και το μπλοκάρισμα έχουν σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να τονίζουν το επιδιωκόμενο νόημα ενός ποιήματος.

Η θεατροποίηση της ποίησης δίνει την ευκαιρία στους καλλιτέχνες να εκφράσουν τη δημιουργικότητά τους στη μετάφραση ενός νοήματος της ποίησης στην εμφάνιση ενός έργου και μιας καλλιτεχνικής διάταξης παραπάνω στάδιο.

• Θέατρο κίνησης

Το Motion Theatre είναι μια θεατρική παράσταση με κύρια στοιχεία τις κινήσεις και τις εκφράσεις του προσώπου των παικτών. Στην παράσταση η χρήση του διαλόγου είναι ελάχιστη ή και εξαλειφθεί όπως σε μια κλασική παράσταση παντομίμας.

Παράλληλα με την ανάπτυξή του, οι θεατρικοί παίκτες μπορούν να κινούνται ελεύθερα ανάλογα με τη διάθεση (για συγκεκριμένους χαρακτήρες) και ακόμη και να αποσπώνται από τον χαρακτήρα του κύριου χαρακτήρα για να τραβήξουν το ενδιαφέρον του κοινού. Από αυτήν την ελευθερία της έκφρασης κινήσεων προκύπτει μια ιδέα για ανεξάρτητη σκηνοθεσία μιας παράστασης που βασίζεται στην κίνηση.

είναι παντομίμα. Ως βουβή παράσταση επειδή δεν χρησιμοποιεί ήχο, η παντομίμα προσπαθεί να εκφράσει μια έκφραση μέσα από τις χειρονομίες και τις εκφράσεις των παικτών. Το νόημα του μηνύματος που πρέπει να πραγματοποιηθεί εμφανίζεται με τη μορφή κίνησης.

---

Χαρακτηριστικά της Θεατρικής Τέχνης

Όλες οι ιστορίες έχουν τη μορφή διαλόγου, τόσο στους χαρακτήρες όσο και στον αφηγητή. όλα τα ρητά είναι γραμμένα σε ένα κείμενο. Όλοι οι διάλογοι δεν χρησιμοποιούν απόστροφο («…»). Ο δραματικός διάλογος δεν είναι ευθεία πρόταση. Επομένως, το σενάριο του δράματος δεν χρησιμοποιεί εισαγωγικά.

Το σενάριο του δράματος είναι εξοπλισμένο με ορισμένες οδηγίες που πρέπει να εκτελούνται από τους χαρακτήρες. Οι οδηγίες γράφονται σε παρένθεση (…) ή παρέχοντας διαφορετική γραμματοσειρά από τη γραμματοσειρά διαλόγου. Το σενάριο του δράματος βρίσκεται πάνω από τον διάλογο ή στην αριστερή πλευρά του διαλόγου

---

Θεατρικές Λειτουργίες

• ---

  Το θέατρο ως μέσο τελετής

Στην πρώιμη εμφάνισή του, το θέατρο υπήρχε ως μέσο τελετουργικών προσφορών στον θεό Δυόννησο και σε εορτές στον θεό Απόλλωνα. Το θέατρο που έχει μια λειτουργία προς όφελος μιας τελετής δεν χρειάζεται κοινό γιατί το κοινό είναι μέρος των συμμετεχόντων στην ίδια την τελετή.

Στην Ινδονησία, η τέχνη του θεάτρου που χρησιμοποιείται ως μέσο τελετών είναι γνωστή ως παραδοσιακό θέατρο.

• Το θέατρο ως μέσο έκφρασης

Το θέατρο είναι μια μορφή τέχνης με πρωταρχικό άξονα τη δράση και τον διάλογο. Σε αντίθεση με μια μουσική τέχνη που δίνει έμφαση σε μια πτυχή του ήχου και του χορού που τονίζει την αρμονία της κίνησης και του ρυθμού. Στην πράξη, οι καλλιτέχνες του θεάτρου θα εκφράσουν την τέχνη τους με τη μορφή κινήσεων και εκφράσεων του σώματος.

• Το θέατρο ως μέσα ψυχαγωγίας

Στο ρόλο του ως μέσου ψυχαγωγίας, πριν ανεβάσει ένα θέατρο πρέπει να προετοιμαστεί με τη μέγιστη δυνατή προσπάθεια. Η ελπίδα λοιπόν είναι ότι το κοινό θα διασκεδάσει από μια παράσταση που γίνεται.

• Το θέατρο ως εκπαιδευτικό μέσο

Το θέατρο είναι μια συλλογική τέχνη, με την έννοια ότι το θέατρο δεν γίνεται ατομικά. Αλλά για να γίνει αυτό απαιτείται αρμονική ομαδική δουλειά. Εάν ανέβει ένα θέατρο, ελπίζουμε ότι τα μηνύματα που θέλουν να περάσουν ο συγγραφέας και οι παίκτες θα μεταφερθούν στο κοινό. Μέσα από παραστάσεις, είναι συνήθως πιο εύκολο για τους ανθρώπους να κατανοήσουν τις καλές και τις κακές αξίες της ζωής σε σύγκριση με την απλή ανάγνωση μιας ιστορίας.

Έτσι η κριτική από Σχετικά με τη γνώση.co.id σχετικά με Θεατρικές Τέχνες: Ορισμός, Ιστορία, Τύποι, Χαρακτηριστικά και Λειτουργίες, ελπίζουμε ότι μπορεί να προσθέσει στη διορατικότητα και τις γνώσεις σας. Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψη και μην ξεχάσετε να διαβάσετε άλλα άρθρα.